Anja (50) kiest voor euthanasie na jaren van verschrikkelijke pijn: “Ja, ik ben bang om te sterven”

© (Foto JRO)
Jeffrey Roos
Jeffrey Roos Medewerker KW

Aan het leven van de 50-jarige Anja Degrauwe uit Oostende, kwam er dinsdag een einde. Daar heeft ze zelf voor gekozen. “De dokter kwam mijn verzoek tot euthanasie inwilligen”, zei ze moedig, de dag voor haar leven stopte. Anja leefde jaren met verschrikkelijke pijn door een vleesetende bacterie.

In 2018 trok Anja, op dat moment tramchauffeur bij De Lijn, naar Egypte. Die reis had een leuke tijd moeten worden en op het programma stond vooral genieten. Die reis werd er uiteindelijk eentje in mineur. Een vleesetende bacterie, die ze opliep door iets te eten in het hotel waar ze verbleef, deed haar in Egypte in het ziekenhuis belanden na dag een. Wat volgde was een ware nachtmerrie. Haar ingewanden en organen raakten aangetast en ze moest de ene na de andere operatie ondergaan, tot nu welgeteld 137. Anja leeft sindsdien met verschrikkelijk veel pijn. Werken doet ze al sinds haar terugkomst uit Egypte niet meer. Toen ze een maand geleden te horen kreeg dat er nu ook nog eens een kwaadaardige tumor werd ontdekt in haar borst, was de maat voor Anja vol.

Na drie gesprekken met verschillende dokters, viel de beslissing: Anja mag sterven door middel van euthanasie. “Ik ben op”, zegt ze de avond voor de dokter haar leven zal beëindigen. “Ik leef al jaren met pijn en op een gegeven moment voel je dat het genoeg geweest is. Ik ben nooit een opgever geweest. Ik heb jaren gevochten om er bovenop te komen. Twee keer lag ik zes weken in coma, die vele operaties die ik achter de rug heb en nu zit ik onder de zware pijnstillers en zelfs die helpen niet meer. Toen ik te horen kreeg dat ik ook nog eens borstkanker had, besloot ik dat het genoeg was geweest.”

Bang

Dinsdagavond is Anja dan ook gestorven en haar grootste wens was dat dat in haar eigen bed gebeurt. “Ik wou beslist thuis sterven”, vertelde Anja ons maandag. “Ik neem morgen nog een goede douche en dan komen mijn vriendinnen langs uit Brussel. Zij blijven de rest van de dag bij mij en zullen er ook bij zijn als ik sterf. Of ik bang ben om te sterven? Eerlijk? Ja. Het is een dubbel gevoel. In eerste instantie wil je van die pijn af, maar de vraag is of ik effectief van die pijn af zal zijn. Niemand weet wat er na de dood komt. Mijn grootvader zei altijd dat ik niet bang moet zijn om ooit te sterven. Nooit kwam er iemand terug om te zeggen dat het eten hierboven niet lekker is. (lacht) Maar ik ben echt wel bang.”

Anja kreeg het even heel moeilijk. Het idee dat ze er morgen (dinsdag, red.) niet meer zal zijn, doet vreemd. “Ik heb mijn eigen begrafenis geregeld en dat is echt hard. Ik schreef mijn eigen teksten, koos de muziek. Alles is geregeld. Simpel is dat niet. Maar het zijn wel zaken die geregeld moeten worden. Ik wil daar niemand mee opzadelen. Ach, de laatste jaren waren jaren van constant moeten vechten. Ik hoop dat ik nu rust krijg. Alleen vind ik het jammer dat ik op onbegrip stoot bij sommige mensen. Van anderen krijg ik dan weer kaartjes en dat sterkt me”, aldus Anja.

De uitvaart van Anja vindt plaats nu zaterdag 22 oktober om 11 uur in de aula van crematorium Polderbos in Oostende. Ze wou er een mooie dienst van maken, dat is zeker. “Ik schrijf al jaren gedichten en er zullen enkele gedichten van mij voorgelezen worden. Ik hoop dat mensen mij met een positief gevoel herinneren. Ik had graag nog jaren genoten van het leven, maar het lot heeft er anders over beslist”, besloot ze.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier