Afscheid van 51-jarige Michèle Titeca uit Brugge: “We zullen oma poes missen”

Michèle Titeca overleed op 51-jarige leeftijd. © Davy Coghe
Piet De Ville
Piet De Ville Medewerker KW

In de rouwzaal van crematorium Blauwe Toren werd donderdagvoormiddag afscheid genomen van Michèle Titeca, de Brugse vrouw van 51 die in haar flat in Verbrand Nieuwland op 18 oktober levenloos werd aangetroffen nadat haar vriend de hulpdiensten verwittigde.

Gezien de jonge leeftijd en de wat vreemde omstandigheden waarbij Michèle Titeca in haar flat door de hulpdiensten levenloos werd aangetroffen, werd het overlijden van Michèle Titeca door het parket aanvankelijk als een verdacht overlijden aanzien. Zeker toen bleek dat de vrouw op het moment van de vaststelling al zo’n drie dagen overleden zou geweest zijn. Haar vriend werd ook verhoord omdat niet duidelijk was waarom die niet eerder de hulpdiensten verwittigde.

Na een autopsie bleek intussen dat de vrouw een natuurlijke dood stierf; van tussenkomst van derden is dus geen sprake.

Foto’s

Op donderdagvoormiddag 27 oktober werd dus afscheid genomen van Michèle in het crematorium Blauwe Toren in Brugge. Daarvoor kwamen enkele tientallen familieleden en vrienden samen. In de rouwzaal werden mooie foto’s geprojecteerd van Michèle met haar familie, op haar huwelijksfeest met wijlen uitbater van café The Muppets Patrick Simon, tijdens zonnige reizen en op avondjes uit. Ook haar kleinkinderen kwamen in de fotomontage duidelijk naar voor.

Trots

Dochter Ellen Baeckelandt had een tekst opgesteld die in haar naam werd voorgelezen. “We hebben niet altijd een gemakkelijk leven gehad maar ik was wel altijd trots om jouw dochter te zijn”, klonk het. “Er blijven wel nog zoveel vragen. Maar één ding is zeker: hier beneden zal ik je ‘dommigheden’ zo hard missen. En ik zal je oogappels (haar kleinkinderen, red.) alles vertellen over ‘oma poes’, zoals we je altijd noemden.”

Terug bij haar ventje

Michèle’s zoon Michael Baekelandt nam zelf het woord om zijn moeder te gedenken. “Je was zo’n goedlachse en fiere vrouw. We deelden onze liefde voor lekker eten. Ik herinner me hoe ik als kind op een stoel stond om te kijken wat je stond klaar te maken in de keuken”, sprak de jongeman in tranen. “Wat een mooie tijden beleefde we ook niet in het café destijds…Hopelijk ben je nu gelukkig, terug bij je ventje (wijlen Patrick Simon, red.)”

Tot slot van de korte dienst werden rozenblaadjes bij de urne gelegd, op de tonen van Marco Borsato’s ‘ik ben klaar om op reis te gaan.’

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier