Ouders ruzieën zes jaar na dood van hun zoon over plaats waar lichaam moet rusten

Redactie KW

Wordt het lichaam van Jürgen (34) zes jaar na zijn dood opgegraven en naar een ander kerkhof gebracht? Op die vraag moet een Gentse rechter binnenkort antwoord geven. Zijn vader wil hem in het familiegraf begraven. “Laat hem toch in vrede rusten”, zegt zijn moeder.

Zes jaar ligt Jürgen Carnier (34) al begraven op een kerkhof in een Brugse deelgemeente. Maar nog steeds voeren zijn gescheiden ouders een juridische strijd voor zijn lichaam. Zijn vader wil hem laten opgraven en in het familiegraf enkele tientallen kilometers verderop begraven. Zijn moeder wil hem gewoon in vrede laten rusten. Een rechter in het Hof van Beroep in Gent moet binnenkort de knoop door hakken.

Het leven was nog niet mals voor Rudy Carnier (63) en Rosita Caestecker (61). Ze kregen samen twee zonen, maar hun huwelijk hield niet lang stand. In 1995 verloren ze hun eerste zoon Francis. Hij was zwaar gehandicapt en werd amper 17 jaar. In 2011 stierf ook hun tweede zoon. Jürgen was 34 toen hij uit het leven stapte. Francis werd – samen met zijn grootouders – in het familiegraf van papa Rudy in Eernegem begraven. Maar Jürgen rust in een graf in Sint-Kruis bij Brugge.

Het is zo’n beetje het laatste dat ik als vader nog zou willen

Papa Rudy wil daar zo snel mogelijk verandering in brengen. Hij wil namelijk dat Jürgen opgegraven wordt en ook in het familiegraf begraven kan worden. “Dat lijkt me een logische wens als vader”, zegt hij. “Dan ligt hij bij zijn broer, zijn grootouders en mijn recent overleden partner. Als ik later sterf komen we weer allemaal samen. Het is zo’n beetje het laatste dat ik als vader nog zou willen. Geef nu toe: dat is toch ook gewoon het allermooiste? Ik besef ook wel dat hem opgraven niet echt alledaags is. Maar vraag gerust eens rond hier in het dorp. Ik ben er zeker van dat iedereen mijn standpunt zal begrijpen. Aanvankelijk ging zijn moeder trouwens ook akkoord om hem in het familiegraf te begraven. Maar toen we alles bij de begrafenisondernemer moesten regelen daagde ze stiepelzat op. Ik ben daarop gewoon vertrokken. En achter mijn rug om liet ze hem dan toch maar dicht bij haar begraven.”

Het was dan ook de moeder van Jürgen die in 2011 de begrafenis betaalde. Rosita stond het grootste deel van zijn leven voor de zorg van haar zoon in. Makkelijk was dat niet, want Jürgen vluchtte in de drugs en eindigde uiteindelijk op haar vraag in een instelling. Ze besliste na zijn dood dan ook om de wens van haar ex-man te negeren en hem op een kerkhof in haar buurt begraven.

De laatste jaren ging ze mentaal fel achteruit. Het is ondertussen dan ook haar advocaat Julie Van Den Bossche die in haar naam spreekt. “Zij wil haar zoon gewoon in vrede laten rusten”, zegt zij. “Het is jammer dat ze daar al al die tijd voor heeft moeten vechten. Ze heeft altijd voor Jürgen gezorgd terwijl zijn vader aanvankelijk amper naar hem om keek. Wij vinden de vraag om hem nu te laten opgraven absurd. Zij heeft een mooi graf voor hem gemaakt en wil nu gewoon dat haar zoon daar de rust die hij zocht kan vinden.”

Een Brugse rechter sprak zich eerder al over de zaak uit. Zijn oordeel: de vraag van de vader kadert in pesterijen aan het adres van de moeder. Hij besliste dan ook dat Jürgen gewoon moest blijven liggen. Maar ondertussen werd er beroep aangetekend en is het juridische steekspel nog niet beslist. Volgens papa Rudy is er zelfs nog een argument in zijn voordeel bij gekomen. “Door haar toestand zit zijn mama nu in een rusthuis dat dichter bij het familiegraf ligt”, zegt hij. “Bovendien kan ze het graf ook niet meer gaan bezoeken. Het heeft dus geen enkele zin meer om hem daar te laten liggen. Nu ga ik het familiegraf bezoeken en moet ik nog vele kilometers door rijden om ook Jürgen te groeten. Ik zou hen nu graag allemaal in één keer kunnen groeten.”

(TL)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier