Na een moedige strijd van zes jaar tegen leukemie is de 10-jarige Orlin Loosveldt woensdagavond sneller dan verwacht overleden. De jongen uit Zedelgem maakte de voorbije weken nog tal van dromen waar. “Orlin heeft ons in een diepe slaap rustig verlaten”, zegt mama Purdy Reuse.
Het aangrijpende verhaal van Orlin Loosveldt beroerde de voorbije weken heel wat Vlamingen. De ouders van de 10-jarige jongen kregen tijdens de kerstperiode de verschrikkelijke boodschap dat hun zoontje nog maximaal zes maanden te leven had. “We willen van die tijd genieten en alle dromen van Orlin waarmaken”, vertelde zijn mama toen.
Een belofte die ze dankzij heel wat mensen ook kon waarmaken. Zo mocht het jongetje een dag meelopen met de hondenbrigade van de politie Oostende, reed hij rond in een Tesla, kwam er een bezoekje aan een papegaaienopvang en kon hij dollen met een nest hondenpuppy’s. Zijn ultieme droom – “vliegen, maar dan echt, niet in een vliegtuig”- maakte hij amper twee weken geleden waar dankzij een koppel uit Limburg dat het verhaal in de krant had gelezen. Tijdens het indoor skydiven beleefde de jongen de tijd van zijn leven.
Slechte week
Voor de ouders, familie en vrienden komt het overlijden hard aan. Orlin was vier jaar toen hij voor het eerst leukemie kreeg. Zijn kans op genezing was 95% en de zware chemo sloeg aan. Maar Orlin herviel. Een eerste keer, anderhalf jaar later. En dan nog eens, afgelopen zomer. “De leukemie blijft terugkeren. De dokters hebben zich zelfs geëxcuseerd. Ze staan voor een raadsel”, getuigden zijn ouders vorige maand.
De dokters hadden ons enkele maanden gezegd, maar uiteindelijk zijn het er nog geen twee geworden
Zelfs een stamceltransplantatie, waarvoor net een geschikte donor gevonden was, kon niet meer baten. Woensdagavond verloor de moedige jongen uiteindelijk de strijd tegen leukemie. “Orlin heeft ons in een diepe slaap rustig verlaten”, laat zijn mama weten. Nochtans voelde de jongen zich de voorbije weken relatief goed. Volgens zijn familie had hij maar één slechte week, de laatste. “Hopelijk heeft hij nu rust”, klinkt het aangeslagen. “De dokters hadden ons enkele maanden gezegd, maar uiteindelijk zijn het er nog geen twee geworden.” De familie benadrukt nogmaals dat ze iedereen dankbaar zijn die de voorbije weken meeleefde met Orlin en zijn dromen hielp waarmaken. De reacties waren zo massaal dat ze zelfs voorstelden moesten weigeren.
Steun
Ondertussen regent het steunbetuigingen voor de ouders van de jongen. Quasi niemand kan geloven dat het overlijden zo snel komt. Oneerlijk is zowat het meest gehoorde woord. Ook zijn grootmoeder stuurde een emotioneel bericht de wereld in. “Rust zacht, mijn jongen”, klinkt het geëmotioneerd bij een mooie foto van haar kleinzoon.
Orlin zelf vertelde vorige maand nog dat hij bleef geloven en nog niet aan de dood wou denken. “Wie weet lost het zich vanzelf op. Je lichaam kan rare dingen doen. Mirakels bestaan”, vertelde hij. Jammer genoeg was een mirakel de moedige jongen niet gegund.
(MM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier