Opvang blijft probleem in Menen: stedelijk initiatief voor schoolkinderen onvoldoende

Park Ter Walle, waar Stad Menen alsnog noodopvang voor 25 kinderen organiseerde. © foto CLL
Christophe Lefebvre
Christophe Lefebvre Medewerker KW

Toen de scholen plots tijdens de herfstvakantie een week langer dicht moesten blijven, kregen heel wat ouders te kampen met een organisatorische nachtmerrie. Stad Menen opende een tijdelijke noodopvang, maar daarmee waren de problemen niet opgelost.

Heel wat mensen kijken voor hulp tijdens vakantiedagen of op dagen waarop er geen school is in de richting van de naschoolse opvang. Vooral in tijden waarin experten ten stelligste afraden om kinderen onder te brengen bij familie, is opvang regelen een groot probleem.

De coronacrisis zorgde eerder dit jaar al voor gelijkaardige problemen. Scholen gingen dicht en voor wie uit werken moest, was het een onbegonnen taak om degelijke opvang te zoeken. De weinige beschikbare plaatsen werden gereserveerd voor kinderen van wie de ouders actief waren in de zorgsector. Heel wat werkende mama’s en papa’s zagen zich dan ook genoodzaakt verlof, veelal zonder wedde, te nemen om voor de kroost te kunnen zorgen, met een financiële kater tot gevolg.

Snel geschakeld

“Tot een week voor de nieuwe lockdown speelden we niet met het idee om zelf nog opvang te organiseren”, zegt Hannah Maddens, afdelingshoofd Vrije Tijd en Onderwijs bij Stad Menen. “Maar toen op het laatste moment de berichten over sluitingen toch binnenkwamen, aarzelde de jeugddienst geen seconde. Tijdens de eerste lockdown hebben we in Menen een expertise weten op te bouwen, waardoor we erg snel hebben kunnen reageren.”

“In de eerste week van de herfstvakantie boden we gratis opvangplaatsen aan voor kinderen van wie een of beide ouders in de zorg werken. In de tweede week hebben we dit uitgebreid naar iedereen die aan de slag is in een essentiële sector. Hiervoor zijn we niet lukraak beginnen kiezen, maar hebben we ons gebaseerd op de lijst van essentiële beroepen die in het ministerieel besluit was opgenomen. Het enige wat wij nodig hadden, was een attest waarmee men kon aantonen dat men moest blijven doorwerken. Op die manier konden we dagelijks 25 kinderen ontvangen.”

Door het aantal kinderen laag te houden, konden we een veilige opvang garanderen

Dat aantal werd bewust laag gehouden. “Het zou bijzonder jammer zijn dat we als gemeente zelf een soort van herfstkamp, tegen alle principes van de sociale bubbel in, zouden gaan organiseren, terwijl zowat iedere organisatie de plannen moest gaan opbergen”, verduidelijkt Hannah. “Door het aantal kinderen laag te houden, konden we zorgen voor een veilige omgeving.”

Een goed initiatief, maar sommige ouders bleven in de kou staan.

Eén berichtje”

“Tijdens zowel de eerste als de tweede lockdown moest ik gewoon blijven werken, maar opvang zoeken was een bijna onmogelijke taak”, vertelt Yarka Houthaeve, alleenstaande mama en winkelmedewerkster. “We hebben ons keer op keer voor de volle honderd procent gegeven, zelfs in de meest moeilijke momenten waarop mensen aan het hamsteren sloegen. Wanneer je dan thuiskomt, ligt het huishouden nog op je te wachten. Tegen de tijd dat je dan nog snel even je Facebook kan controleren, is het al laat en dan zie je één eenvoudig berichtje passeren.”

“Je reageert en volgt alle stappen, maar je weet ook dat die mensen op dat uur niet meer aan het werk zijn. Wanneer de diensten weer opstarten, zijn alle plaatsen weg en uiteindelijk zit er voor ons niets anders op dan een andere oplossing te zoeken. De coronamaatregelen verbieden heel wat en dat maakt het vinden van opvang niet eenvoudiger.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier