Vorig jaar deze tijd kwam Plopsaland heel negatief in het nieuws door een open brief van een akabeleidster die het beleid voor mensen met beperking van Plopsaland hekelde. Sien Vandevelde trok vorig weekend naar het pretpark met haar groep kinderen met een mentale of fysieke beperking. Op haar beurt schrijft ze een open brief on der het mom ‘wanneer het goed is, mag het ook gezegd worden’
Beste Plopsa,
Sta me toe me kort even voor te stellen: ik ben Sien Vandevelde, 21 jaar jong, afkomstig uit Kortrijk en leidster bij Akabe funk Waregem.
Ergens vermoed ik dat jullie ondertussen wel al bekend zijn met de naam ‘Akabe’ door de brief van akabeleidster Lotte Berghmans. Lotte was na een bezoek aan jullie park samen met haar akabeleden gefrustreerd over jullie beleid voor mensen met een beperking. Voor personen die wat minder bekend zijn met de term ‘Akabe’: dit is een deelwerking van Scouts en Gidsen Vlaanderen voor kinderen met een mentale of fysieke beperking.
Laat ik vanaf het begin open kaart spelen: ik moest, nu ongeveer een jaar geleden, Lotte meer dan gelijk geven in haar frustraties omtrent jullie beleid voor mensen met een beperking. Plopsaland stond in vergelijking met heel wat andere pretparken een stuk achter op dit vlak.
Het is daarom ook dat ik voorbije zondag (26/06/2016) met een bang hartje samen met mijn akabegroep vol kinderen en jongeren voor wie de Studio 100-figuren hun allergrootste helden zijn, op uitstapdag naar jullie pretpark vertrok.
“Schrik volkomen onnodig”
Maar aangezien ik enorm achter het motto sta: ‘wanneer het goed is, mag het ook gezegd worden’ schrijf ik hier deze tekst.
Aangekomen in het park bleek mijn schrik echter volkomen onnodig te zijn. Al bij aankomst toonden jullie aan dat jullie geluisterd hebben naar wat Lotte te vertellen had en dat jullie er echt op wilden inzetten om onze helden te laten genieten van een dagje vol met hun helden.
In Mayaland wilden onze pagadders maar al te graag een ritje maken op die ‘vliegende bloemen’. Helaas was er een klein probleempje op het moment dat het eindelijk onze beurt was. We moesten eventjes geduld uitoefenen tot de attractie weer kon starten, maar onze leden zijn niet altijd de grootste ‘geduldigaards’. En dan durven ze al eens wat meer lawaai maken. Het begrip van jullie attractiemedewerker, zijn bezorgdheid omtrent onze leden, was echter meer dan bewonderenswaardig.
Een voor een prachtige mensen
Daarna ging het voor ons richting de vliegende stoeltjes en de carrousel en opnieuw toonden jullie medewerkers dat ze een voor een prachtige mensen zijn. De hulp, het geduld, de bezorgdheid, het zijn maar enkele aspecten die sommige bezoekers die we die dag tegen kwamen, kunnen leren van hen.
Onze grootste verwondering kwam er echter toen we richting EHBO-post gingen om onze dierbare leden te kunnen verpamperen. Wat een onthaal kregen we daar! Ik kreeg bijna tranen in mijn ogen toen ik zag hoe welkom en vriendelijk we onthaald werden en wat een faciliteiten we voor handen kregen daar ter plaatse. Een oprechte dankjewel!
De glimlach op de gezichten van onze unieke en fascinerende leden maakten mijn dag compleet.
En jullie, Plopsa, jullie hebben door hen ook te kunnen laten genieten van hun helden, door hen gewoon kind te kunnen laten zijn, hen die glimlach bezorgd.
En daarvoor kan ik jullie niet genoeg bedanken!
Keep up the good work en werk nog verder jullie beleid uit op de manier waarop jullie nu bezig zijn!
Groeten,
Sien Vandevelde
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier