“Op zijn eigen manier bezielt hij tientallen, misschien zelfs honderden jongeren”

Gino Derveaux, de bezieler van Red Side. © BRU
Mieke Verhelle
Mieke Verhelle Chef Nieuws Online

Deze week lanceerden we in alle West-Vlaamse gemeenten dé Krak. In Kortrijk ging de eer naar de jonge Younes El Haddaji, hij zette het Red Side-voetbalproject voort.

“Toen het eerste gezin uit Marokko in Kortrijk aankwam, heb ik hen opgevangen en geholpen waar ik kon. Het werden vrienden.” Het is een uitspraak van Gino Derveaux. Intussen al dik twee jaar wijlen Gino. Hij was amper 53 en had vele levens geleid. Voetbal was telkens de rode draad. Eerst als keiharde KVK-supporter, bij de Red Side. Later als buurtwerker. Zijn voetbalproject kreeg dezelfde naam. De negatieve bijklank die aan Red Side kleefde, werd door Gino een verhaal van optimisme en hoop. Hij verliet ons op jonge leeftijd, maar liet een blijvende indruk na.

Ook op mij toen ik hem in 2010 voor het eerst interviewde. De uitspraak komt uit dat interview. Het gesprek bleef nazinderen en staat me nog altijd haarscherp bij. De man wilde een verschil maken en deed dat gewoon. Hij was een ‘buddy’ en een ‘brugfiguur’ nog voor die termen uitgevonden waren. Hij hield niet alleen de hangjongeren van straat, hij bracht hen samen en tilde hen tot een hoger niveau.

Gino was een ‘buddy’ nog voor de term bestond

Getuige daarvan is Younes El Haddaji, een van de jongeren die sjotte bij Red Side. Hij is tot Krak van Kortrijk verkozen. Net als Gino blijft hij bescheiden. Hij draagt de titel dan ook op aan de man die zijn sociaal engagement aanwakkerde. Zonder dat hij zijn mentor nadoet, houdt hij zijn levenswerk in stand. Op zijn eigen manier bezielt ook hij weer tientallen, misschien zelfs honderden jongeren. Hij brengt mensen samen en die leren van elkaar.

En dat heeft ook Pascal Devriesere uit Lauwe begrepen. Hij is dan ook niet voor niets de Krak van Menen. Hij bracht al mensen samen in een wandelclub en zingt nu ook regelmatig in groep. Daarnaast zijn zijn vrouw en hijzelf buddy’s van een Syrisch gezin dat onderdak vond even verderop in hun straat. Ze helpen hen waar ze kunnen. Intussen zijn het vrienden.

Al onze Kraks brengen mensen samen op hun eigen manier. Ze verdienen dan ook het podium waar ze meestal nooit zelf om vragen. Dat podium geven we hen graag om toekomstige kraks te inspireren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier