Op het scorebord stond een onbegrijpelijke powerpointpresentatie

Frank Buyse
Frank Buyse Senior writer

Frank Buyse (60) zit óók thuis, maar gaat elke dag op zoek naar wat zon in donkere coronatijden. En deelt die graag. Wat hoop en humor, elke dag een vitamientje.

We zaten klaar als voor een beslissende titelmatch. Club Brugge tegen Anderlecht (al keren we hiermee wel heel ver terug in de tijd). De aanloop was veelbelovend: de ploegopstellingen waren in de media gelekt, de voorbeschouwingen beloofden een lekker schouwspel, de pronostieken massaal ingevuld… Het zou een match met een hoop beslissende acties en doelpunten. En een kijkcijferrecord, ík zat in elk geval klaar, met een goed glas wijn en chips.

Het werd bijna een fles wijn, het was eerst uren wachten. Het kon iets te maken hebben met de finales van Thuis en Familie, grapte speaker De Vilder in het stadion. Om 21.30u kregen we eindelijk beelden van de spelersbus die aankwam aan het stadion, in de Westraat. De chef communicatie van de ploeg waren ze vergeten.

Om 22 u volgde de aftrap. Veel beslissende acties vielen er evenwel niet. Wel een paar voorzetten, al zaten daar – excusez le mot maar het is écht een voetbalterm – een paar ziekenhuisballen bij. We weten nu nog niet of ons nichtje begin juli een beetje plezant kan trouwen, wanneer pépé nog eens bij memé kan, wanneer ons haar mag worden geknipt, wanneer we naar zee kunnen, of er nog gevoetbald mag worden voor 1 september… Het was nogal economisch resultaatvoetbal, de meest bruikbare voorzetten waren: bedrijven open op 4 mei en de winkels open op 11 mei.

Ik zat erbij en keek er naar. Naar een schimmig tactisch schouwspel, met op het einde een droge 0-0. Denk ik toch, op het scorebord stond een onbegrijpelijke powerpoint presentatie… Titelduel onbeslist, het zal wachten zijn tot het einde van de competitie, op 8 juni. Hopelijk gaan ze nu toch eens precies kunnen bepalen op welke dag en hoe laat de volgende match wordt gespeeld. Ze hebben alweer een oefenmatch in de benen.

Op het scorebord stond een onbegrijpelijke powerpointpresentatie
© Stanley Gontha

Maar ach, beide trainers en alle spelers zullen wel het beste hebben voorgehad, het resultaat is belangrijker dan het schouwspel. Dan de sociale realiteit had ik bijna geschreven, ik had wat maagzuur. Werd zelfs zo cynisch dat ik na de wedstrijd twijfelde of ik nog even op Netflix naar de start van de tweede reeks van het immens cynische After Life zou kijken. Heb je hem? After Life… Heerlijke humor en snijdende emoties van Ricky Gervais, pal in een donker en zwart leven… Ik heb evenwel gekeken op CAZ naar een reconstructie van de Champions League finale van ’95, Ajax-AC Milan. Daar werd wel gescoord. 1-0, een goal in de slotfase van Kluivert. Die beelden….: een explosie van geknuffel en volksvreugde. Maar dat was een échte voetbalmatch, gisterenavond ging het om een wereldwijd dodend virus. Geen explosies meer van vreugde maar een vierstappenplan. 4 mei, 11 mei, 18 mei, 8 juni. Wel, we doen mee. Vanaf komende week geen dágboek meer maar nog vier fasen. Om de drie dagen. Indien u het niet goed begrijpt is een powerpointpresentatie beschikbaar.

0-0

Ajax Milan

We zijn gaan slapen.