De voorbije coronajaren waren niet gemakkelijk voor het team van Kursaal Oostende. De medewerkers moesten soms lijdzaam de ene na de sluiting ondergaan, maar ondertussen staan ze opnieuw stevig in de schoenen met een jong team om de zaal naar een mooie toekomst te leiden. Kateryna Kroshka is een van die jonge krachten die het Kursaal in the picture moet plaatsen als Marketing Manager. Deze keer zetten wij Kateryna zelf in de schijnwerpers.
“Cultuurmanagement interesseerde me wel omdat ik al heel mijn leven bezig ben met cultuur en dans”, vertelt Kateryna. “Ik twijfelde tussen boekhouding en cultuurmanagement, maar als je kan kiezen tussen bezig zijn met cijfers of met concerten dan was mijn keuze snel gemaakt. Ik ben heel blij dat ik in deze sector kan werken. Het is een droom die uitkomt.”
Je bent altijd aan het werk als andere mensen aan het ontspannen zijn?
“Als ik naar een concert in het Kursaal ga dan kan ik me eigenlijk nooit volledig ontspannen. Ik ga wel kijken naar een artiest, maar ik ben altijd aan het kijken of ik niet moet helpen als er problemen zijn. Nu ben ik wel vooral bezig met de marketing en moet ik ervoor zorgen dat de ticketverkoop goed loopt. Het is wel leuk om iets te doen waar mensen echt van kunnen genieten. Na corona hebben we dat echt gevoeld. Tijdens de eerste concerten die opnieuw konden doorgaan, voelde je gewoon de energie in de zaal. Dat is ongelofelijk.”
Je bent ook nog bezig met een marketing in bijberoep?
“Ik ben hiermee gestart tijdens de lockdown. Ik zit niet graag stil en toen alles wegviel in het Kursaal ben ik online extra cursussen en webinars beginnen volgen over social media. Op die manier was ik bezig en kon ik andere bedrijven helpen. Door de vele vrije tijd die ik toen had, kon ik heel wat uittesten en ik vond dat wel boeiend. Op die manier kan ik ook nog iets bijverdienen.”
Je bent afkomstig uit Oekraïne, ben je veel bezig met de situatie daar door de oorlog?
“Ik ben er onbewust wel mee bezig, maar ik zoek het nieuws niet meer op. Er verblijft momenteel een jeugdvriendin met haar dochter bij ons en zij bekijkt wel alles. Zij heeft daar nog veel vrienden en familie en wil weten wat er allemaal gebeurt.”
Hoe belangrijk zijn die roots voor jou?
“Ik woon al meer dan de helft van mijn leven in België. Ik voel me hier thuis. Ik ben wel trots dat ik van Oekraïnse afkomst ben. Ik heb daar gewoond tot mijn 12de. Ik ben daar met veel goede herinneringen vertrokken. Toen ik tien jaar geleden terug ben geweest, vond ik dat dan ook de max. Mijn mama begreep niet meteen waarom ik terug wilde gaan en waarom ik niet naar Spanje of Italië ging. Ik wilde graag nog eens mijn vrienden en familie zien. Het was pure nostalgie voor mij.”
Waarom zijn je ouders naar hier gekomen?
“Mijn ouders wilden een betere toekomst voor mij en mijn broer. Oekraïne was toen niet veilig, er was veel criminaliteit. Ik besef nu nog meer dan vroeger wat mijn ouders toen gedaan hebben voor ons. Mijn mama was toen even oud als ik nu ben. Je moet je voorstellen dat je alles wat je hebt opgebouwd achterlaat om een nieuw leven op te bouwen in een ander land waar je de taal niet kent. Ik ben hen daar enorm dankbaar voor. Ik weet niet hoe ons leven er zou uitzien als we daar gebleven waren.”
Was het moeilijk om op 12-jarige leeftijd in een nieuw land terecht te komen?
“Ik sprak al een beetje Engels en leerde heel snel de taal. Als kind ga je veel gemakkelijker om met het aanpassen in een nieuw land. Ik had waarschijnlijk wel stress, maar ik had ook mijn broer. Ik heb eerst een halfjaar in het zesde leerjaar gezeten. Wij waren toen de enige buitenlandse kindjes op school. Er was toen niets voorzien. Ik zat achteraan in de klas en hield mezelf bezig met het leren van woordjes. Na enkele maanden kon ik Nederlands spreken. Ik durfde het in de klas echter niet gebruiken. Ik had eens enkele zinnen gezegd tegen een leerling en die vertelde dat aan de juffrouw. Sindsdien zei ik geen woord meer in het Nederlands. Eenmaal in het middelbaar waren er enkele leerlingen uit het lager die automatisch in het Engels praatten tegen mij. Toen ik in het Nederlands antwoordde, waren ze half in shock.” (lacht)
Word je nog vaak aangesproken op je roots?
“Eigenlijk wel ja. Ik heb stage gedaan in Amsterdam en dat was de enige plaats waar ze niet hoorden dat ik een buitenlands accent heb. Ze hoorden enkel mijn West-Vlaams accent. Maar hier horen mensen meteen dat ik een mengeling van West-Vlaams en Oekraïens dialect spreek. Ik vind dat niet erg.”
Waar droom je nog van?
“Ik wil heel graag trouwen. Ik heb al veel hints gegeven aan mijn vriend, maar het is er nog niet van gekomen. Ik wil ook nog veel reizen en van de wereld proeven. Ik zie wel wat de toekomst verder nog brengt. Ik wil helpen om het Kursaal naar een next level brengen met de verbouwingen die gepland staan en wie weet waag ik ooit de sprong om mij volledig op mijn eigen marketingbureau te storten. Ik pak het leven nu gewoon zoals het komt.”
Bio
Privé: Kateryna Kroshka is geboren op 20 oktober 1987 in Meletopol in Oekraïne.
Opleiding en loopbaan: studeerde cultuurmanagement in het KHBO. Ze werkte sinds 2011 als jobstudent in het promoteam van de musical Mamma Mia! Ze bleef er werken als jobstudent in het weekend en in de vakantie. Nadat ze afgestudeerd was ging ze werken voor Peter Monballiu. In 2016 kon ze starten in het Kursaal als allround medewerker en na twee jaar kon ze zich volledig op de marketing van de cultuurzaal storten.
Vrije tijd: “Ik ben sinds corona gestopt met dansen. Ik ga het liefst op reis, maar ik heb er momenteel eigenlijk te weinig tijd voor”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
