Steeds meer West-Vlamingen zijn zich bewust van hun recht op zelfbeschikking. Dat blijkt uit het feit dat de vzw LEIF West-Vlaanderen, die ijvert voor een waardig levenseinde, in tien jaar tijd meer dan 10.000 bezoekers met informatieve vragen over de vloer kreeg. “Het probleem is dat vele artsen onwetend zijn over het wettelijk kader rond verzoeken tot levensbeëindiging”, hekelt LEIF-arts dokter Luc Proot.
Tien jaar geleden startte de vzw LEIF West-Vlaanderen zijn werking in het Levenshuis in de Elisabethlaan in Brugge, waar vooral senioren terecht konden met vragen rond een waardig levenseinde en voorafgaandelijke zorgplanning. “Tien jaar later kunnen de West-Vlamingen op twintig locaties in onze provincie terecht, waar dertig vrijwillige maar goed opgeleide medewerkers deskundige informatie kunnen verstrekken”, zegt voorzitter André Van Nieuwkerke.
Zelfbeschikking
Sedert de start werden er al 10.000 bezoekers geregistreerd. “De cijfers gaan in stijgende lijn, vorig jaar kwamen er 1229 burgers langs. Het zijn vooral mensen die nog in goede gezondheid verkeren, maar zich voorafgaandelijk goed willen informeren, omdat ze in hun directe omgeving een negatieve ervaring hadden bij het levenseinde van iemand die ze gekend hebben.”
“Ze willen weten wat het recht op zelfbeschikking inhoudt, wensen info over het stopzetten van zinloze behandeling, palliatieve zorgen en euthanasie. Of ze vragen hulp bij het invullen van documenten rond voorafgaande zorgplanning en de donatie van organen.”
Medisch team
Naast de informatieve dienstverlening beschikt LEIF over een provinciaal medisch team: vijftien artsen bij wie patiënten met een actueel verzoek tot levensbeëindiging terecht kunnen. “In tien jaar tijd hebben wij meer dan 1.000 euthanasie verzoeken behandeld”, zegt de Oostkampse LEIF-arts Luc Proot. 650 patiënten kregen een gunstig advies. Ook die cijfers gaan in stijgende lijn.
“Vorig jaar hebben onze twee medische centra, in Brugge en Oostende, samen 220 patiënten opgevolgd. De voorbije tien jaar is het aantal euthanasie aanvragen in onze provincie stelselmatig gegroeid, met één dipje: 2020, het jaar van het Gentse euthanasieproces. Toen durfden vele artsen geen actieve levensbeëindiging uitvoeren, uit angst voor gerechtelijke vervolging. We merkten daardoor de laatste twee jaren zelfs een toename van de doorverwijzing van terminale kankerpatiënten met een euthanasieaanvraag naar ons team. Artsen zijn steeds meer bevreesd voor juridische procedures”, aldus Luc Proot.
Huisartsen
Niet elke euthanasie in West-Vlaanderen wordt uitgevoerd door LEIF-artsen, ook andere geneesheren doen het. Zij het dat veel huisartsen doorverwijzen naar LEIF. “Vorig jaar telde ons land 2969 euthanasie dossiers, de helft van Nederland. Ter vergelijking, in 2013 ging het om amper 300 geregistreerde behandelingen. Van waar de patiënten afkomstig zijn, wordt niet systematisch en in detail bijgehouden. Maar Antwerpen en West-Vlaanderen zijn de twee provincies met de meeste registraties”, zegt dr. Proot.
De Oostkampse LEIF-arts stelt vast dat veel geneesheren in ons land weinig kennis hebben over de wetgeving terzake: “Zij weten niet eens dat het RIZIV hen extra ereloon uitbetaalt voor een gesprek met hun patiënt over levensbeëindiging. En bepaalde directies van woonzorgcentra beseffen blijkbaar nog altijd niet dat ze zich niet kunnen verzetten tegen een uitvoering van euthanasie binnen hun instelling. Iedereen het recht heeft op een waardig levenseinde. Wat is er mooier dan om thuis zonder pijn te kunnen sterven in de armen van je geliefde, als je daar tenminste voor kiest?”
Op 22 april houdt LEIF West-Vlaanderen een symposium rond waardige levenseindezorg in het BMCC in Brugge naar aanleiding van zijn tienjarig bestaan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
