Huisvrouw Nathalie Tahon (44) en haar vriendin, verzorgende Sherry-Lynn Vanstechelman (31), zet zich in om huishoudmateriaal, kledij en vooral voeding te bezorgen in de Waalse dorpen die door de overstromingen zwaar getroffen zijn. Al negen keer trok ze met hulpgoederen naar de regio. In Trooz heeft de Oostendse de naam ‘miss Crevette’.
We luisterden naar het verhaal van ‘mama Nathalie’, die al 18 jaar samen met Nico Vandenmeerschout op de Vuurtorenwijk woont. Ze werd moeder op 16-jarige leeftijd, heeft vier kinderen ouder dan 20 jaar en is oma van vijf kleinkinderen.
“Op tv zag ik de ellende in Wallonië en het brak mijn hart”, vertelt Nathalie. “Er werden 41 doden geteld en duizenden mensen zijn zo veel als dakloos. Ik kreeg direct het gevoel en de ambitie die mensen te helpen.”
“Via Facebook maakten mijn vriendin en ik bekend dat we naar Wallonië zouden rijden en we lanceerden een oproep naar hulpgoederen. Die werd door vele mensen gedeeld. We kregen meteen reacties van enkele supermarkten in de regio. Mijn huis stond nokvol met boeken, kleren, speelgoed, elektrisch huishoudmateriaal en andere spullen.”
Gratis maaltijden
“Op 20 juli reden we voor het eerst naar Wallonië met een wagen vol etenswaren en een bakplaat. In Fraipont, één van de zwaarst getroffen dorpen, zijn we gestopt. We installeerden ons op een strategisch punt en begonnen vlees en aardappelen te bakken. De bewoners waren ons enorm dankbaar voor de gratis maaltijd.
“De tweede keer zijn we met een grotere bestelwagen gereden, omdat we dagelijks nog materiaal en levensmiddelen kregen. We ontvingen ook nog twee vrachtwagens met frisdranken en hebben die ook verdeeld in de getroffen gebieden. In totaal werden al vier volumewagens, vier grote vrachtwagens en drie kleine bestelwagens vol naar Wallonië gebracht.”
Toestroom
“Op 23 september reden we voor de achtste keer naar Wallonië”, vervolgt Nathalie. “In Chenée verrasten we de mensen met verse garnalen, groenten, brood, fruit en vlees voor de barbecue. We hadden nauwelijks tijd om alles uit te laden of te sorteren. Ik zag mensen van overal toestromen.”
“Op een bepaald moment stonden wel 30 tot 40 mensen rond ons. Ze gaven ons geen tijd om de taarten te snijden en te verdelen. Ik had pintjes, frisdranken, fruitsapjes en tien flessen wijn mee. In minder dan tien minuten waren ze verdwenen.”
In anderhalf uur gaven we 150 mensen eten en drinken. Ze stonden in rijen aan te schuiven. Er kwamen spontaan twee dames, ook slachtoffers van de overstromingen, een handje toesteken. Eén van hen had een fles wijn mee voor ons. Een heer kwam me betalen voor de inspanningen en noemde me madame Crevette. Ik had de tijd niet om hem te bedanken. Hij was te snel verdwenen.”
Negende kruisvaart
Vrijdagavond hadden we afspraak met Nathalie en Shery-Lynn. Ze waren net thuis van hun ophaalronde van etenswaren in Middelkerke en Oostende. Zaterdag stond een negende rit op het programma, naar Trooz, een dorpje aan de Vesder in de provincie Luik met zo’n 8000 inwoners.
“We pelden anderhalf uur garnalen, die we van reder Lorenzo Desmit, de baas van Nico, kregen”, vertelt Nathalie. “Groenten, fruit en tomaten en heel wat dozen brood staan klaar om ingeladen te worden. We hebben beloofd aan de brandweerlui om tomates crevettes klaar maken voor hen. Ze zijn met meer dan 100.”
Nog steeds schrijnend
“Die mannen en vrouwen zijn daar de benedenverdiepingen aan het strippen en droog te maken. De mensen wonen op de eerste en tweede verdiepingen. Op het gelijkvloers is alles nog te nat, doorweekt en zelfs al beschimmeld. Soms groeien er champignons aan de muren. Jonge en oude gezinnen moeten daarin leven, overleven. Niemand durft zijn huis verlaten uit schrik dat er zal geplunderd worden.”
“De toestand in de dorpen is nog steeds schrijnend. De huizen raken niet uitgedroogd door onze natte zomer. De mensen zijn boos en hulpeloos. Dat tonen ze niet op tv. Ze zijn wel blij als ze ons zien komen. Wij zijn alle mensen en firma’s dankbaar voor de materiële steun en het geld, waarmee we onze benzine betalen. We krijgen vers vlees van enkele supermarkten en verse vis van de 0.190 van Lorenzo Desmit en van andere Oostendse vissers.
”We gaven al voor meer dan 75.000 euro aan steun. Maar een druppel op een hete plaat, maar we doen het met hart en ziel. De eerste plannen waren om tien keer naar Wallonië te rijden. Na de eerste ‘kruistocht’ weende ik tranen met tuiten, maar ik denk niet dat we zullen kunnen stoppen. Mijn hart is te groot om die mensen in de steek te laten. Ik ben gelukkig dat wij een beetje kunnen helpen en trots dat ik Miss Crevette mag zijn voor hen!”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
