De 16-jarige Nikita Everaert uit Oostakker kwam in februari 2018 na een aanrijding door een vrachtwagen om het leven op weg naar school met haar fiets. Kunstenares Josiane Vanhoutte maakte op vraag van de ouders van Nikita een bronzen beeld van hun dochter. “Het voelt alsof ze weer thuisgekomen is”, lieten ze Vanhoutte weten.
Iets meer dan een jaar geleden kwam het 16-jarige meisje uit Oostakker om het leven, toen ze door een vrachtwagen werd gegrepen op een gevaarlijk kruispunt in de buurt. In eerste instantie wilden de ouders een bronzen beeld van Nikita plaatsen op de plaats van het ongeval, maar daar kwamen ze later op terug. Het beeld dat Josiane Vanhoutte voor hen maakte, kreeg een plaatsje in de woonkamer.
Sprekende gelijkenis
“Zeven maanden heb ik aan het beeld gewerkt”, vertelt Josiane. “Het is een bronzen beeld van liefst 130 kilogram en 1 meter 60 groot. Op ware grootte dus. Het beeld kwam er, nadat haar mama Kathy Deweire een emotionele oproep deed in de krant. Ik reageerde op haar oproep en sprak af met Nikita’s familie. De beenderstructuur van Nikita’s zus, Mila, lijkt sprekend op die van Nikita zelf. Daarom nam ik een gipsafdruk van haar gezicht. Op die manier kon ik haar gezicht identiek namaken. Nikita had dezelfde grootte als haar mama en dezelfde lichaamsbouw. Zo kon ik een beeld maken dat sprekend op Nikita lijkt.”
GSM in achterzak
De ouders van Nikita gaven Josiane twee foto’s. Eén daarvan was kort voor het ongeluk gemaakt. “Op de foto zie je dat Nikita een gsm in haar achterzak heeft, net zoals vele jongeren dat tegenwoordig hebben. Ook het beeld heeft een gsm in de achterzak. Daarnaast merk je op de handtas die Nikita op het beeld over haar schouder heeft een hoefijzer. Ze was immers gek van paarden. Ook de kledij is exact dezelfde als de kledij op de foto.”
Als ik een beeld maak, praat ik daar tegen. Nikita zal ik altijd met me mee dragen
“Weet je, als je een beeld maakt voor iemand als de ouders van Nikita, dan komt daar veel emotie bij te pas. Uiteindelijk ben ik zelf moeder en grootmoeder. Je voelt dus mee met die ouders. Maar je kan je zoveel inleven als je wil, 100 procent beseffen wat die mensen meemaken, dat kan je niet. Nu, Nikita blijf ik sowieso met me meedragen. Als je met een beeld bezig bent, spreek je daar in jezelf tegen. Je vraagt je zaken af: hoe is ze ten val gekomen? Wat zou zij ervan vinden? Terwijl je aan het werken bent, ben je met dat meisje bezig…”, zegt de kunstenares.
Het beeld zwaait en dat is volgens Josiane een teken van vertrek. Hoeveel het beeld precies kost, wil Josiane niet kwijt. “Ik sprak met de familie af dat we geen prijs zouden verklappen. Er werd een benefiet georganiseerd, waarvan de opbrengst ook deels naar de fietsersbond ging. Maar al zou het beeld amper een euro kosten, voor die mensen is het van onschatbare waarde.” (JRO)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier