Vanmorgen is Oostendenaar James Piolon op 75-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker. James was medevoorzitter van de Seniorenadviesraad (SARO) en was medestichter en bestuurslid bij Fonds Danick Minne.
Eind juli kreeg James van de dokter te horen dat hij een tumor op de nieren had en ging op 4 augustus onder het mes. Een van zijn nieren werd verwijderd, maar later bleek ook zijn andere nier aangetast te zijn. James was volgens velen een vechter, maar toch haalde de ziekte de bovenhand. Hij overleed vanmorgen in het bijzijn van enkele familieleden.
James was al jaren actief bij de SARO en maakte de laatste twee jaar deel uit van het bestuur. Als medevoorzitter bracht hij samen met Francine Gombert SARO naar een hoger niveau. “Ik probeerde de laatste tijd James op de hoogte te houden van alles wat er speelde binnen onze organisatie”, zucht Francine. “In september gaf James nog zijn ontslag als medevoorzitter, maar dat werd door het hele bestuur niet aanvaard. Hoewel James achter zijn keuze stond, leek hij toch opgelucht. We zouden afwachten tot januari en dan zijn toestand evalueren. Daarna zouden we zien of James nog verder kon en wou. Hij was een vechter en gaf niet zo snel op. Maar die tumor had hem goed te pakken. We hadden hem al even niet meer gezien, door de hele toestand rond corona. We wilden hem zo graag nog eens bezoeken. Het mocht echter niet meer zijn. Vorige week maandag stuurde ik hem nog een bericht, maar daar reageerde hij al niet meer op. Toen wisten we dat het niet goed met hem ging.”
James was naast SARO ook erg begaan met de minderbedeelde kinderen in Oostende. Als medeoprichter en bestuurslid bij Fonds Danick Minne probeerde hij zijn steentje bij te dragen. Danick Minne reageert erg aangeslagen op het verlies. “Hij was erbij toen het fonds acht jaar geleden werd opgericht en is altijd zeer nauw betrokken geweest bij de werking. Hij was secretaris en zorgde voor de contacten met de vele sponsors en relaties. Hij was ons aanspreekpunt en mijn tweede rechterhand, na Roger Jonckheere. We belden elkaar wekelijks. Vorige week had ik James nog aan de telefoon en hij klonk erg moe en vermoeid. Na een kwartier zei hij me dat hij het gesprek wou afsluiten omdat hij te moe was. Hij was lang niet meer de James die wij kenden voor zijn ziekte. Het is allemaal erg snel gegaan. We zullen James verschrikkelijk hard missen.”
James kende heel wat tegenslagen in zijn leven. Jaren geleden verloor hij al zijn vrouw en drie jaar geleden moest hij ook het verlies van zijn zoon verwerken. James had niet veel familie meer, maar een des te grotere vriendenkring. James werd overal graag gezien en was erg sociaal ingesteld. De reacties op sociale media spreken boekdelen. James zal ongetwijfeld hard gemist worden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier