Velen (her)ontdekken tegenwoordig het plezier van het wandelen. Zowel in de natuur als in de stad. Wie Oostende doorkruist, passeert ettelijke plaatsen, beelden of objecten met een bijzondere geschiedenis. Marc Loy, stadsgids bij Gidsenkring Lange Nelle, haalt elke week zijn loep boven, op zoek naar opvallende verhalen. Vandaag: de Spinoladijk
De Spinoladijk linkt, tussen strand en duin, Bredene en Oostende in zeewerende stenen aan elkaar. Ideaal voor een wandeling van de watersportclub Twins naar de Oostendse Oosteroever, of omgekeerd. Velen zijn er al honderden keren gepasseerd, maar wie let op de grenssteen die het exacte midden van onze Vlaamse kust markeert? Wel, ze ligt er wel degelijk, die onopvallende grijze steen die dit middelpunt markeert op exact 32,5 kilometer van de Franse dan wel de Nederlandse grens, net zoals ook de nulmeridiaan te zien is in het Londense Greenwich.
Italiaans strateeg
De Spinoladijk bleef als een van de enige zeeweringen aan onze kust gelukkig gevrijwaard van storende hoogbouw. Dit stuk dijk erft zijn naam van de Italiaanse strateeg die een prominente rol speelde tijdens het Beleg van Oostende (1601-1604). Jawel, een Italiaan, terwijl het Spanjaarden waren die de stad belegerden. Ambrogio Spinola werd als militair strateeg geroemd door vriend en vijand. Hij werd in 1601 door de Spaanse koning Filips III naar de Nederlanden gezonden om aartshertog Albrecht van Oostenrijk militair bij te staan; die had het jaar ervoor de Slag bij Nieuwpoort verloren.
Ankerpunt
De dijk werd in 1903 aangelegd om de belendende duinen en dus het hinterland te beschermen tegen de zee. Opvallende start-, midden- en eindpunten zijn voor wie zich van A naar B begeeft hoopgevende ankerpunten. Het zijn bakens die het gekozen traject in hapklare, beter verteerbare stukken opdelen. Haalbare tussendoelen die doorzettingsvermogen, vooruitzicht en succes genereren. ‘Vooruit, we zijn al over de helft, we zijn er bijna!’, hoor je weerklinken.
Zulke ankerpunten zijn onder meer ’t Koptje van het hoofd voor de dijkwandelaar, of de drie flitsen van onze vuurtoren Lange Nelle voor wie ‘s avonds of ’s nachts uit het binnenland de Stad aan Zee nadert. Die vallen uiteraard een stuk meer op dan de stenen ijkpunten. Maar die zijn er, en dat volstaat. Een enkele keer halen ze een reisgids, zoals het point zéro des routes de France op het kerkplein voor de Notre Dame in Parijs. Elk land eert ook bescheiden haar geografische middelpunt: dit Belgische epicentrum, gevisualiseerd in een stenen monumentje, ligt bij ons in het Waals-Brabantse Nil-Saint-Vincent.
32,5 km
Over de precieze lengte van onze kust bestaat overigens nogal wat discussie. Is het 65 of 67 kilometer? Voor de grenssteen werd gekozen voor die eerste afstand. Onze kust telt van De Panne tot Knokke-Heist tien kustgemeenten en vijftien badplaatsen. De grenssteen op 32,5 kilometer van beide grenzen blijkt na nadere opmeting nog net op Oostends grondgebied te liggen.
(ML)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
