“Onze wijn is op en top van Schuiferskapelle, een écht streekproduct”

Twee artsen die in Schuiferskapelle twee hectare wijn verbouwen, het lijkt een verhaallijn die zo uit een romantisch boek geplukt is. Maar voor Emmanuel Audenaert en Daphné Van den Bussche is het sinds 2010 een droom die steeds meer realiteit wordt. “Je eigen wijn kunnen proeven, dat is het ultieme genot.”

Op een idyllische hoeve in het Schuiferskapelse platteland schrijven Emmanuel Audenaert (41) en Daphné Van den Bussche (41) al acht jaar aan hun eigen wijnverhaal. “Al was het niet de wijn die ons naar hier bracht”, glimlacht Emmanuel, die van Sint-Niklaas afkomstig is en als heup- en bekkenspecialist aan het UZ Gent verbonden is.

Daphné is van Brugge afkomstig en werkt als vaatchirurg aan het Tieltse Sint-Andriesziekenhuis. “Ik moet op maximaal een kwartiertje van het ziekenhuis wonen en online botsten we op deze hoeve”, vervolgt ze. “We zagen meteen het enorme potentieel van deze plek in en besloten de sprong te wagen.“

Opleiding wijnbouwer

Het koppel bouwde de woning om tot een echte thuis voor hun vier kinderen Pauline (11), Victor-Jan (10) en de tweeling Simon en Marie-Julie (7), maar wilde ook iets doen met de aanpalende weide. “In een impulsieve bui hebben we besloten om druivenranken aan te planten“, verduidelijkt Emmanuel. “We wilden, aanvankelijk louter als hobby, onze eigen wijn maken.”

Een opleiding hadden zowel Emmanuel als Daphné niet achter de kiezen. “Meneer Google was aanvankelijk onze gids”, grijnst Daphné. “En we hebben toen ook wijnbouwers in de brede regio bezocht. Maar bij elk bezoek kregen we wel een ander advies en uiteindelijk hebben we ons buikgevoel gevolgd.” Ondertussen heeft Emmanuel aan Syntra West een opleiding wijnbouwer gevolgd. “En elk jaar wordt onze ervaring weer wat groter. Stilaan weten we écht waar we mee bezig zijn.”

“Meneer Google was aanvankelijk onze gids, maar we hebben ons buikgevoel gevolgd”

De eerste pluk dateert al van 2013. “Die leverde ons een 70-tal flessen witte wijn op, maar omdat die net iets te zuur was, hebben we er een schuimwijn van gemaakt. Onze rode wijn was er meteen boenk op, maar die eerste worp was zo goed als helemaal voor eigen consumptie. In 2014 waren Daphné en ik tien jaar getrouwd en al die flessen zijn tijdens een feestje soldaat gemaakt…”

Altijd een mening over het weer

Na acht jaar mag het koppel zich stilaan wijnbouwers met ervaring noemen. “Laat ons zeggen dat we nu zo goed als alle mogelijke fouten hebben gemaakt. Het leertraject ligt achter ons en we zien ook dat onze producten jaar na jaar stabieler worden. We hebben ons terrein uitgebreid van een halve naar twee hectare en ondertussen hebben we ook álle weertypes meegemaakt. Nu weten we waarom landbouwers altijd wel een mening over het weer klaar hebben. Het is gewoon te belangrijk. Te droog, te nat, te koud… We hebben aan de lijve ondervonden wat het met onze wijnranken doet.”

Vorig jaar konden Daphné en Emmanuel een mooie productie afleveren. “Ongeveer 400 flessen wit en schuimwijn en een 300-tal flessen rode wijn”, klinkt het trots. “Dit jaar hebben we een extra anderhalve hectare aangeplant en die wijnranken moeten eerst nog volwassen worden vooraleer ze op volle kracht druiven kunnen afleveren. We hopen ons volume al iets te kunnen opschroeven, maar mikken vooral op kwaliteit. Onze wijn moet lekker zijn, daar staat of valt alles mee.”

Rondleidingen

Het Wijngoed Kapelle is voor het artsenkoppel een bijberoep. “Maar wel een erg leuk”, glunderen ze. “Ons verhaal groeit elk jaar. Ondertussen prijken onze wijnen al op de menukaarten van onder andere Tafel 10 in Ruiselede en De Traagheid in Tielt én fungeert ‘t Een en ‘t Ander in Schuiferskapelle zowat als ons verkooppunt. We zien onze wijnen ook écht als streekproducten van Schuiferskapelle. Iets dat op en top van hier is. We organiseren ook rondleidingen op ons wijndomein en de mensen reageren elke keer opnieuw verrast op ons verhaal. Wijn die in Schuiferskapelle verbouwd is, daar kijk je wel eens van op.”

“Wijn maken staat synoniem met geduld hebben. Een godendrank kan je niet opjagen”

Emmanuel en Daphné zijn er zeker van dat ze acht jaar geleden de juiste beslissing hebben genomen. “We amuseren ons met dit wijnverhaal. Het masterplan is om er op termijn een gezond en rendabel bedrijfje van te maken. We draaien nu al break-even, maar uiteraard rekenen we onze eigen uren niet. We doen letterlijk alles zelf. Samen werken we elke week toch een achttal uur in en rond onze wijngaard, maar dat hebben we er met plezier voor over. Het is een uit de hand gelopen hobby, maar wel eentje die lekkere producten voortbrengt”, grijnst Emmanuel.

Moment suprême

Straks volgt de nieuwe vendange (druivenpluk, red.). “En dan begint het leukste deel van de job: wijn maken. De eerste keer van een nieuw wijnjaar kunnen proeven, is elke keer opnieuw erg spannend. Het moment suprême voor elke wijnbouwer. En wanneer die eerste slok smaakt zoals je gedroomd had, is dat puur genieten. Maar één iets hebben we de voorbije jaren al geleerd: wijn maken staat synoniem met geduld hebben. Je kan de godendrank niet opjagen.”

Hoofd leeg maken

De ultieme droom van de Schuiferskapelse wijnbouwers is om het Wijngoed Kapelle nog uit te breiden tot een bedrijf van vier à zes hectare. “Of we er ooit onze fulltime job van willen maken? Stel die vraag binnen een 15-tal jaar nog eens”, lachen ze. “We sluiten niks uit, maar voorlopig houden we het op een doorgedreven hobby en passie. Dit is voor ons de ideale manier om ons hoofd even leeg te maken. Als arts worden we haast dagelijks met de fysieke problemen van andere mensen geconfronteerd. Hen kunnen helpen, is onze roeping, maar hier maak je de mensen blij met een lekker product. Tijdens de rondleidingen zien we enkel lachende gezichten. Mensen gelukkig kunnen maken met wat we doen: is er iets mooier in de wereld?”