Onze Miss Belgiës: “Trek de leeftijd op, wij waren veel te jong”

Annelien Coorevits, Cilou Annys, Justine De Jonckheere en Romanie Schotte: "Je prijs bepalen is het allermoeilijkste". © Davy Coghe
Redactie KW

Levert West-Vlaanderen voor de vijfde keer sinds de eeuwwisseling de Miss België? Het antwoord kennen we zaterdagavond, wanneer in het Plopsa Theater in De Panne de grote finale van de missverkiezing plaatsvindt. Annelien Coorevits, Romanie Schotte, Justine De Jonckheere en Cilou Annys zijn de vier West-Vlaamse schonen die deze eeuw al een kroontje kregen. En wat blijkt: het zijn Missen met een missie. “De show moet dringend weer meer ballen krijgen. Daar zouden wij vier wel voor kunnen zorgen.”

Een afspraak maken met de vier West-Vlaamse Miss Belgiës van deze eeuw is niet makkelijk. Na eindeloos Doodlen vonden we een moment dat iedereen kon samenkomen. Een etentje lukte niet, wel een koffie. Als het niet te lang zou uitlopen. Twijfel er niet over: zelfs jaren na hun verkiezing zitten de agenda’s van Annelien Coorevits (32, Wevelgem, Miss België 2007), Cilou Annys (27, Brugge, Miss België 2010), Justine De Jonckheere (26, Menen, Miss België 2011) en Romanie Schotte (21, Brugge, Miss België 2017) overvol. “Ik ben op zoek naar een manager, het is allemaal niet meer bij te houden”, geeft Annelien Coorevits aan.

Cilou Annys: “Wel, als je een goeie vindt, bel maar.”

Onze Miss Belgiës:

Justine De Jonckheere: “Ik dacht dat ik na het Miss-jaar in een zwart gat zou vallen, maar ik heb heel veel klanten van mijn Miss-jaar behouden. Als je je best doet en maakt dat je altijd op tijd bent, pluk je daar de vruchten van. Dat jaar was voor mij een springplank. Ik denk dat een Miss België er vooral veel moet uithalen achteraf.”

Romanie Schotte: “Vanaf dan kan je ook kiezen wat je wel en niet doet.”

Cilou Annys: “Wat ik wel moeilijk vond: je prijs bepalen.”

Annelien Coorevits: “Och! Het moeilijkste ever! Bepaal eens wat je zelf waard bent. Jullie zijn daar amicaler in, kunnen daar over babbelen. Ik kreeg van mijn generatiegenoten telkens het antwoord: ‘Ja, Annelien, iedereen moet dat een beetje voor zichzelf bepalen.’ Wat was ik daar mee?”

Cilou Annys: “En dan hoor je van die roddels: die vraagt 5.000 euro, die vraagt 500… Je weet dat echt niet. Ik ben voortgegaan op mijn modellenjobs.”

Laat ons eens heel open zijn: een Miss België boeken, wat kost dat nu?

Justine De Jonckheere: “Alsof we dat in de gazet gaan zetten.” (lacht)

Annelien Coorevits:(serieuze stem) “Je kan ons altijd vrijblijvend contacteren op…” (lacht)

Ik was bijna ontslagen als Miss België. Tja, ik heb veel talenten, maar doen alsof is er geen van

Onze Miss Belgiës:
© BELGA

Romanie Schotte: “Het hangt ook af voor wat je ons boekt, hoe lang het duurt…”

Cilou Annys: “En bij fotoshoots: hoe lang zullen de beelden gebruikt worden? Is dat eenmalig, een half jaar, langer? Is het ook voor een onlinecampagne? Doe je daar ook nog een présence bij?”

Justine De Jonckheere: “En waar is het? Er is een verschil tussen een opdracht in het verre Limburg en naast de deur. Ik vraag altijd om zo specifiek mogelijk te zijn.”

Zijn jullie concurrenten van elkaar?

Annelien Coorevits: “Dat vind ik niet, neen. We zijn ook heel verschillend. Justine doet veel presentaties, Cilou en ik vooral veel modellenwerk en Romanie is een allrounder. Zij kan alles.”

Justine De Jonckheere: “Mijn modellenwerk is veel commerciëler, vooral in het binnenland.”

Romanie Schotte: “Als ze een blond iemand willen, bellen ze naar Annelien. Voor iemand bruin, naar Cilou of ik…”

Cilou Annys: “Elk jaar ben ik wel benieuwd welk type het zal zijn.”

Annelien Coorevits: “Het werk is nu wel beter verdeeld dan in mijn tijd, vind ik. In mijn jaar heb ik 365 dagen moeten werken. Er was geen enkele dag, zelfs Kerstmis of Nieuwjaar, dat ik geen opdracht had. Dat was met mijn autootje van Pier naar Pol, blijven slapen waar ik kon. Een lesje in zelfstandigheid. In dat jaar had ik meer dan 100.000 km op mijn teller.”

Romanie Schotte: “Ik stond redelijk op mijn strepen. Ik ging een week met vakantie, ook al mocht dat niet. Kwaad dat ze waren…”

Is dat niet op het randje van uitbuiting, 365 dagen werken?

Annelien Coorevits: “Dat is te zwaar uitgedrukt. Mijn sponsor was Peugeot en ik moest alle garages van het land bezoeken. Ik vond dat vre-se-lijk. Ook het autosalon was een hel. Daardoor was ik trouwens bijna Miss af. Darline had mijn ouders gebeld om te zeggen dat ze me zou ontslaan en mijn opvolgster mijn plaats zou innemen. Wat er gebeurd was? Het VRT-programma De Rode Loper vroeg me wat ik van het Autosalon vond. Verschrikkelijk, ik begrijp niet dat al die mensen hier naartoe komen, zelf zou ik het nooit doen. Ik heb veel talenten, maar doen alsof is er geen van. Ik was geen rebel, ik zeg gewoon wat ik denk. Ik heb moeten leren zwijgen.”

Na Miss België moest ik meteen naar het buitenland. In België kan een Miss geen model zijn

Onze Miss Belgiës:
© BELGA

Romanie Schotte: “Dat had ik al door in de voorbereiding op de finale. Ik zei niet veel meer, anders zou ik het nooit worden.” (lacht)

Wat vonden jullie echt niet leuk aan het Miss-jaar?

Romanie Schotte: “Voor mij waren dat de haters. Van zodra je wint, scannen ze heel je sociale media af om je zwart te maken. Dat lachend kakske… Iedereen moest me daar aan herinneren. En nog steeds.”

Annelien Coorevits: “Ik vond dat erg voor je.”

Cilou Annys: “Iedereen had wel haar relletje. Als Miss België stond ik samen met Bart De Wever op de cover van P-Magazine, in volle Brussel-Halle-Vilvoorde tijd. Met een big smile, nietsvermoedend. Heel Wallonië kreeg ik over me heen. Op een reisbeurs stormde een vrouw op me af. Ben jij Miss België? C’est une honte! Vraiment une honte! Ik ben enkele keren gecrasht. In het stadhuis van Brugge heb ik nog zitten blèten achter een pilaar.”

Annelien Coorevits: “Het is onwaarschijnlijk wat mensen durven te zeggen tegen meisjes van 18 jaar. Ook gewoon over ons uiterlijk. Mensen zeiden me zelfs: oei, is dat nu Miss België? Dan moet je sterk in je schoenen staan om daar geen complexen aan over te houden. Ik heb een paar keer naar mijn pa gebeld: ‘t ga niet meer. Vandaar dat ze de minimumleeftijd moeten optrekken, van 18 naar pakweg 25 jaar.”

Romanie Schotte: “Ja, maar dan zullen er niet veel kandidaten meer zijn, denk ik.”

Justine De Jonckheere: “Dan zitten ze al volop in hun studies…”

Romanie Schotte: “Of mensen hebben op die leeftijd al een job. Voor mij kwam het perfect uit. Net weg van het middelbaar, nog niet wetend wat ik zou doen… Al zoekende sprong ik op de kar van Miss België.”

Cilou Annys: “Studies kan je altijd even uitstellen.”

Romanie Schotte: “Annelien, zou jij nog meedoen als je pakweg 22 bent?”

Annelien Coorevits: “Ook een goeie vraag. Dat weet ik niet. Je bent als 18-jarige meer onbezonnen en doet dan nog eens iets zots. Op je 22ste denk je al eens aan de nadelen.”

Mensen denken dat een Miss superpopulair is en bij iedereen kans maakt. Dat is niet waar, hé

Onze Miss Belgiës:
© BELGA

Cilou Annys: “Het probleem: er is geen mentale begeleiding. Je staat er als 18-jarige alleen voor. Je komt in een wereld terecht waar je niets van kent en waarvan niemand in je omgeving iets weet. Je bent volledig overgeleverd aan het Comité Miss België. Ik had wél een zwart gat, daar ben ik eerlijk over. De eerste weken lag ik tot 11 uur in mijn bed. Ik had het gevoel dat ze van me profiteerden. Uiteindelijk ben je op dat moment nog een kind. Je zoekt iemand die je handje vastneemt, want je weet niet wie je kan vertrouwen.”

Justine De Jonckheere: “Dan denk ik aan de uitreiking van Miss Universe. Daar was ik nog veel te jong voor, dat kon ik mentaal niet aan. Voor die wedstrijd moest ik helemaal alleen naar São Paulo, een supergevaarlijke regio. Op de luchthaven van een stad die bekend staat voor zijn ontvoeringen zou iemand staan met een bordje ‘Miss Universe’. Was die persoon eerlijk? Deed een ontvoerder alsof? Ik was helemaal over mijn toeren.”

Annelien Coorevits: “Moesten jullie ook helemaal alleen reizen? Ik had 100 kilo bagage mee en moest op JFK Airport overstappen naar Mexico. De vlucht had acht uur vertraging. Wenend ben ik naar een militair gestapt: can I stay with you?

Justine De Jonckheere: “Het eerste dat je ziet op Miss Universe is heel veel plastische chirurgie. Vrouwen van 25 met bewerkte gezichten, implantaten in de poep, valse borsten…”

Annelien Coorevits: “En dat is niet het beeld dat je wil hebben van vrouwen, hé. En telkens je die andere vrouwen zag, droegen ze een nieuwe cocktailjurk en naaldhakken van 15 cm. Zelfs tijdens de repetities voor een dansje. Dan sta je daar met een trui met een kap.”

Dankzij Miss België ben ik veel volwassener geworden. Op school heb ik niemand om mee te praten

Onze Miss Belgiës:
© BELGA

Justine De Jonckheere: “In het hotel mochten we enkel op de eigen verdieping. Niet naar het zwembad, niet naar de receptie. Geen wifi. Slechts acht computers met internet, waarvan de tijd werd gechronometreerd. Toen mijn ouders tijdens een Skype-gesprek vertelden dat ze ‘s avonds naar Familie zouden kijken, begon ik te wenen als een klein kind. Niet voor dat programma, wel omdat ik hen enorm miste”.

Annelien Coorevits: “De nacht na Miss Universe heb ik wel een stapje in de wereld gezet. Toffe nacht.” (knipoogt)

Cilou Annys: “Ik eindigde in de top vijftien, won 1.000 dollar en ben daarmee gaan shoppen.” (lacht)

Annelien Coorevits: “Als je niet bij de eerste dertig was, moest je podiumvulling spelen. In een lichtbak kruipen, zodat ze je silhouette zagen. Kust mijn voeten dat ik dat ging doen. Samen met Miss France zijn we de loge van een rockband binnengestapt, waar we het op een drinken zetten. Om acht uur zijn we poepeloerezat in het hotel gearriveerd, niet wetend wie er gewonnen had. En twee uur later vertrok onze vlucht naar huis.” (lacht)

Kunnen jullie het zich nu nog permitteren om zulke dingen te doen?

Annelien Coorevits: “Dat is het aller-allermoeilijkste, en iets dat nooit weggaat: de bekendheid.”

Cilou Annys: “Wij hebben nooit kunnen feesten als de beesten in Gent.”

Justine De Jonckheere: “Als ik als vrijgezel met iemand iets ga drinken, zelfs al is het mijn neef, dan wordt er over geroddeld… Nog een nadeel aan ‘bekend zijn’: mensen denken dat je supergoed in de markt ligt en bij iedereen kans maakt.”

Annelien Coorevits: “Dat is niet waar, hé.”

Justine De Jonckheere: “Mijn vrienden verklaren het zo: ‘je staat op een podium voor duizend mensen, hoe wil je dat iemand die je niet kent eens spontaan goeiedag komt zeggen?’ Er is een drempel. En zij die het wel durven…”

Annelien Coorevits: “…zijn de foute.”

Justine De Jonckheere: “Of mannen die hooguit vijf jaar jonger zijn dan mijn pa. Zie je me al thuiskomen? ‘Pa, ik heb een nieuw lief. Je kent hem misschien nog van op school’.(lacht)

Romanie Schotte: “Ik had gelukkig al mijn vriend van voor Miss België.”

Cilou Annys: “Wel atypisch, want de meeste breken tijdens het Miss-jaar.”

Romanie Schotte: “Wij zijn nu drie jaar samen, verloofd en gaan in september trouwen. Maar toen ik met Stefan (de broer van acteur Louis Talpe, red.) iets ging eten in Knokke, probeerden twee vrouwen me zat te voeren. Met de gsm in de aanslag om belachelijke filmpjes van me te maken. Mijn verloofde had dat snel door en nam me gelukkig meteen mee naar huis.”

(Lees verder onder de foto)

Annelien Coorevits, Cilou Annys, Justine De Jonckheere en Romanie Schotte: de vier West-Vlaamse Missen van deze eeuw.
Annelien Coorevits, Cilou Annys, Justine De Jonckheere en Romanie Schotte: de vier West-Vlaamse Missen van deze eeuw.© Davy Coghe

Zouden jullie nu nog deelnemen aan Miss België?

Annelien Coorevits: “Er is geen enkele Miss die zegt: ik wou dat ik niet had meegedaan. Geen enkele. Het moet toch zijn dat het iets teweegbrengt.”

Cilou Annys: “Het wordt een deel van je identiteit. We zijn gevormd op een manier waar anderen niet over kunnen meespreken.”

Romanie Schotte: “In dat jaar ben ik veel volwassener geworden. Nu ik terug naar school ga, merk ik wel dat verschil. Soms denk ik: ocharme, kindjes. Niet echt leuk, want ik heb niet iemand op school om mee te praten.”

Annelien Coorevits: “Ik had dat ook niet, of misschien een prof.”

Romanie Schotte: “Ja, maar die durven dan jaloers te zijn. Zeker op momenten als ik ook werk. Daar hebben ze géén begrip voor.”

Annelien Coorevits: “Net als jou, Romanie, ben ik twee jaar gestopt met studeren. Ik had veel proffen die een bedrijf hadden en daarnaast doceerden. Zij dachten: werk jij ook maar.”

Romanie Schotte: “Bij mij was het: iedereen is hier student en jij moet hier geen voorrang krijgen.”

Justine De Jonckheere: “Ik ben een strever. Het jaar dat ik Miss België was, ben ik me gaan inschrijven in september. Miss in hoofdberoep, student in bijberoep.”

Cilou Annys: “Ik ben niet meer gaan studeren, ik ben direct naar het buitenland gegaan. Modellenwerk in Londen, Parijs, Milaan… In België kan een Miss geen model zijn. Dat is te veel babe-gehalte, te veel aanzien, te bekend, te commercieel. In het buitenland ben je dat niet, maar moet je je nóg eens presenteren en bewijzen. Als Miss België verdiende ik met momenten meer geld in het buitenland dan thuis. Voor mij was dat een moeilijke evenwichtsoefening: hoe ver ga ik met de bekendheid van Miss België en hoe ver ga ik in het modeverhaal? Het modellenwerk is mijn passie, maar Miss België wilde ik ook niet laten schieten.”

Moeten jullie nu nog opboksen tegen vooroordelen?

Cilou Annys: “De eerste beelden die mensen van een Miss ziet: iemand wint, staat met de mond vol tanden, weet niet wat ze overkomt. Met een camera op 20 centimeter van je gezicht. Nog hoor ik: ‘we dachten dat je een mega hautaine, vieze en diva zou zijn’. Terwijl ik denk dat wij vieren zeker de West-Vlaamse nuchterheid hebben.”

Justine De Jonckheere: “Als ik na een bedrijfspresentatie met iemand babbel, dan zeggen ze: ‘goh, je bent toch sympathiek, hé’. Euh, waarom niet?”

Annelien Coorevits: “We moeten nog allemaal constant bewijzen dat we inhoud hebben.”

Cilou Annys: “Als je je wil bewijzen, tonen ze geen interesse. Toen ik mijn eigen babyspeciaalzaak uit de grond stampte, kwam daar geen erkenning voor. Annelien, jij krijgt toch ook te weinig aandacht voor wat je allemaal al verwezenlijkt hebt, zoals je eigen juwelencollectie?”

Annelien Coorevits: “Ik heb daar zeer lang tegen gevochten, maar op een bepaalde moment denk je: foert! Van perceptie kan je niet winnen. Die strijd moet je niet aangaan.”

(Lees verder onder de foto)

Missen met een Missie.
Missen met een Missie.© Davy Coghe

Hebben jullie ooit last gehad van #MeToo-verhalen?

Romanie Schotte: “Neen.”

Annelien Coorevits: “Ik ben redelijk assertief.”

Justine De Jonckheere: “Ik ben ook zo’n dulle, dus dat gebeurt nog niet te rap. Als Wevelgemse moest ik een hele dag mee met de wielerwedstrijd Gent-Wevelgem. Twee mannen wilden op de foto en pakten mijn poep vast. Ik nam hun handen en trok ze naar boven. Een cameraploeg had het gefilmd en dat moment werd uitgezonden. Dat doe je gewoon niet. Leg je hand dan op mijn rug.”

Annelien Coorevits: “Zulke fotomomenten, daar had ik een hekel aan. Zoals een uur voor een muurtje staan, als deel van het behang.”

Cilou Annys: “Of het autosalon: elf uur aan een stuk rechtstaan. Op hakken.”

Justine De Jonckheere: “En vooral met die kroon! Alsof je een doornkrans draagt.”

Cilou Annys: “Zonder overdrijven: na enkele uren zat die een centimeter diep in je hoofd.”

Annelien Coorevits: “Jullie moeten niet klagen, dankzij mij hebben jullie een nieuwe kroon gehad.”

Hoezo?

Annelien Coorevits:

“Tijdens een trip dacht ik: ik gooi dat gewoon zo in mijn valies… Krak!” (lacht)

Justine De Jonckheere: “Maar die nieuwe was niet minder pijnlijk, hoor.”

Cilou Annys: “Ze woog dertig kilo.”

Justine De Jonckheere: “En zakte constant af. Tijdens het podiummoment moest Véronique De Kock die continu op zijn plaats duwen. (lacht) Nu, jij brak de kroon, ik ben mijn lint verloren. Gestolen tijdens een van mijn opdrachten. Sindsdien heb ik een nieuwe, maar zonder steentjes.”

Heeft Miss België nog hetzelfde aanzien? De vroegere missen kent iedereen, nu is dat wel anders.

Justine De Jonckheere: “Alles begint met de media-aandacht. Ik was de laatste van wie de verkiezing werd uitgezonden op VT4 en RTL.”

Annelien Coorevits: “Ik de laatste op VTM, een enorm bereik. Een keer je digitaal gaat, is dat veel minder. En vroeger hadden de missen een vrijgeleide naar televisie. Miss België was de volgende presentatrice.”

Romanie Schotte: “Bij mij zaten we op Fox, nu is het al op Ment TV.”

Justine De Jonckheere: “En zo kom je een beetje in een vicieuze cirkel, denk ik, waarbij er al eens een sponsor durft af te haken.”

Annelien Coorevits: “Organisatrice Darline Devos doet het zeer goed en het Comité Miss België bracht ons tot waar we nu allemaal staan, maar de show moet weer een ‘twist’ krijgen, opnieuw ballen krijgen. Wij moesten nog een act brengen, in het Frans antwoorden zonder enige voorbereiding… Dat zijn kleine dingen, maar zo leer je de deelneemsters kennen. Nu komt de persoonlijkheid te weinig naar voren. Het moet leuk zijn om dat over te nemen, denk ik vaak. Ik heb het gevoel dat wij die show zouden kunnen opwaarderen. Misschien moeten we daar binnenkort eens over van gedachten wisselen, om onder haar begeleiding het beste van de twee werelden samen te brengen. Ik denk dat Darline daar wel open voor staat.”

Cilou Annys: “We weten hoe en wat het is en wij zullen zorgen voor een goeie begeleiding. Darline Devos besloot al zeer snel dat presentatiewerk niets voor mij was, ook al vanwege mijn West-Vlaams accent. Dat had ik nochtans wel willen doen. Ik was vroeger een stotteraar – soms hoor je dat nog – en Miss België had een kans kunnen zijn om dat te overwinnen. Probeer te coachen en te steunen in plaats van jobs af te wimpelen. En als er een nieuwe Miss komt, zullen we de vorige niet vergeten.”

Mogen jullie kinderen straks meedoen aan Miss België.

Annelien Coorevits: “Zeker, tegen dan is de organisatie van ons.” (lacht)

(Olivier Neese en Ilse Naudts/foto’s Davy Coghe)