Vrijdag vieren de laatstejaars van onze secundaire scholen hun symbolische laatste 100 schooldagen. Exact 30 jaar geleden viel die eer te beurt aan huidig schepen van Onderwijs Kurt Himpe (N-VA). Hij trok toen verkleed als, we verzinnen het niet, stalen bloempot naar het Sint-Jozefscollege.
We schrijven 3 februari 1989. Kurt Himpe, nu N-VA-schepen van onder andere Onderwijs en Toerisme en leerkracht PAV aan Prizma Campus VTI, is 18 lentes jong en maakt zich op voor zijn 100 dagenfeest. “Dat was toen het feest van het jaar”, graaft hij in zijn geheugen. “Máándenlang keken we naar die dag uit en alles was tot in de puntjes voorbereid.”
Kurt volgde toen moderne talen aan het Sint-Jozefscollege en had zijn outfit voor die dag grondig bij elkaar gedacht. “Alle laatstejaars moesten zich in een stripfiguur verkleden, maar ik gooide het toch over een iets andere boeg”, grinnikt hij. “Mijn klasmakkers kozen voor Lucky Luke, Annemieke en Rozemieke van Jommeke of Minnie Mouse, maar ik ging die dag door het leven als stalen bloempot, naar analogie met het gelijknamige stripalbum van Suske & Wiske. Zo was ik de hele dag goed vermomd“, lacht Kurt.
Schoolgangen met breigaren gebarricadeerd
Nu starten de laatstejaars hun 100 dagen al op donderdagavond en feesten ze de hele nacht door, drie decennia geleden ging het er nog iets braver aan toe. “Wij doken die vrijdagochtend redelijk vroeg enkele cafés binnen, maar daags voordien hadden we van onze ouders een uitgangsverbod gekregen”, grijnst hij. “Café Oase, café Elvis, café Antheus en de Portico vormden het kloppend hart voor de feestvierende scholieren. Maar eenmaal op school moesten we weer stevig in de pas lopen. Ik herinner me wel dat we die ochtend de hele speelplaats en enkele schoolgangen met breigaren hadden gebarricadeerd, hilarisch. Eind jaren tachtig hadden leraren ook nog een bijnaam. Zo was er een zekere chiqon die studiemeester was. Die bewuste ochtend hadden we er niets beter op gevonden dan voor de ramen van de studiezaal te ‘betogen’ met grote borden waarop witloof was afgebeeld. Gelukkig kon de man er smakelijk om lachen.”
Samen naar de mis
De 100 dagen startten destijds nog met een eucharistieviering. “Dat kan je je nu niet meer inbeelden. Een uur lang hebben we in alle stilte naar de pastoor geluisterd. De ijzeren hand was die dag misschien iets losser, maar de regels bleven gelden. Ladderzat op school aankomen, was uit den boze.”
Na de mis volgde een vrij podium. “Wij speelden het toen mateloos populaire De 3 Wijzen na, met klasgenoot Wim De Meyer als presentator. Hij was toen al van de betere tongriem gesneden.” Na het obligate vijfuurtje was het tijd voor het hoogtepunt van de dag: een optreden van Jacques Vermeire, die toen de hoogdagen van zijn carrière beleefde. “Dat hij naar het College afzakte, dat was een stunt van formaat”, zegt Kurt. “Hij was toen dé vedette in Vlaanderen, maar stond om 18 uur in de feestzaal van onze school een topshow te geven. Compleet met een pak grappige verwijzingen naar onze leerkrachten. Je kan je dat nu amper voorstellen.”
Van de afsluitende fuif in zaal ISO herinnert Kurt zich niet zoveel meer. Door het pintje te veel? “Neen. Totaal niet zelfs. Ik heb me die dag voorbeeldig gedragen, maar die fuif zal waarschijnlijk niet veel om het lijf gehad hebben. Veel scholieren doken gewoon weer de cafés in.”
Liever geen bommetjes
Als leerkracht aan het VTI maakte Kurt Himpe ook de voorbije jaren heel wat 100 dagenvieringen mee. “Vroeger was het allemaal wat ludieker en strakker georganiseerd. Nu wordt er meer geïmproviseerd, heb ik de indruk. Voor ons was die dag écht het hoogtepunt van het schooljaar, nu valt er zoveel meer te beleven. Maar de fond is dezelfde gebleven: de laatste maanden als middelbare scholier stevig vieren. En zolang er geen baldadigheden gebeuren wat al jaren niet meer gebeurt trouwens kan je daar alleen maar achter staan. Ik vind het positief dat alle scholen van de Prizma-groep de 100 dagen op hetzelfde moment vieren. Zo vergroot je de samenhorigheid. Enkel die bommetjes zou ik liever niet meer zien. Of beter: horen. Izegem wordt letterlijk wakker geknald. Dat is nergens voor nodig.”
Vrijdagavond 17 januari vindt in het JOC de afsluitende 100 dagenfuif plaats. De politie patrouilleert zowel ‘s ochtends als ‘s avonds iets intensiever in de uitgaansbuurten van de stad. Er is ook een verbod op vetstiften, bommetjes en kleurpoeder. (PV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier