“Uitdagingen buitengewoon onderwijs zijn enorm groot”

© STEFAAN BEEL
Redactie KW

Heidi Vierstraete is de nieuwe directeur van Onze Jeugd en volgt Sofie Vermandere op. Heidi Vierstraete was de voorbije twee jaar adjunct-directeur in het VTI Roeselare na een onderwijscarrière van 18 jaar in Katho – nu Vives – Kortrijk.

Deze reportage maakt deel uit van ons Dossier Weer naar school.

“Ik kom eigenlijk niet uit onderwijsmiddens”, begint Heidi Vierstraete (45). “Mijn ouders waren zelfstandigen in Ichtegem en als kind droomde ik er van om een winkel of boetiek uit te baten, ook als zelfstandige, ja. (lacht). Maar het is anders gelopen. Na mijn lagere school in Ichtegem en middelbare school in Sint-Vincentius in Torhout heb ik aan de KU Leuven pedagogische wetenschappen, afdeling orthopedagogie gestudeerd .”

“Het was de bedoeling om te werken met en voor personen met een beperking. Toevallig kon ik een interim doen in de Katho Kortrijk wat nu Vives is geworden. En ik heb daar 18 jaar gewerkt. In het begin was dat als onderzoeksmedewerker en daarna als lector aan maatschappelijk werkers, opvoeders en studenten toegepaste psychologie. Ik deed er ook stagebegeleiding in de sector ‘personen met een beperking’. Ik heb er ook 15 jaar vorming gegeven aan busbegeleiders in het buitengewoon onderwijs. Daardoor heb ik quasi alle scholen voor buitengewoon onderwijs in West-Vlaanderen bezocht, met uitzondering van Onze Jeugd (lacht). Onze Jeugd is een relatief kleine school en heeft ook maar twee busbegeleiders. Die mensen sloten dan aan bij een andere en grotere groep die vorming kreeg .”

Werk in eigen stad

“Ik deed mijn job bij Vives graag, maar het was tijd om een nieuwe uitdaging aan te gaan. Ik werd adjunct-directeur in het Roeselaarse VTI. Mijn man en ik wonen met onze drie kinderen in Roeselare en ik kon plots met de fiets naar het werk. Mijn man werkt ook in Roeselare als teamleider bij Bpost. Dat is dus voor ons beiden een absoluut pluspunt: werken in de stad waar je woont.”

“Die job leek me op het lijf geschreven”

“In het VTI bekommerde ik me vooral voor de pedagogische opvolging van de hogere jaren, voor het nascholingsbeleid en Smartschool. Ik besef wel dat ik snel verander van job maar de vacature binnen onze scholengemeenschap leek me echt op het lijf geschreven als orthopedagoge. Ik kan verantwoordelijkheid opnemen in een school voor buitengewoon onderwijs. Het voelt inderdaad een beetje als thuiskomen. Het is nog maar mijn derde dag maar ik begin ‘mijn draai’ al te vinden.”

“De uitdagingen voor het buitengewoon onderwijs zijn inderdaad groot. Het is om te beginnen al een heel aparte onderwijsvorm die voortdurend in beweging is. Het ondersteuningsnetwerk is nu ook opgestart en moet van zeer nabij opgevolgd, aangestuurd en uitgebouwd worden. Er ligt dus daar veel werk op de plank maar ook in de school zelf moet iedereen goed de vinger aan de pols houden. Onze leerlingen vragen veel zorg en moeten gekoesterd worden.”

“Er wacht mij een drukke job maar het interesseert me zo erg dat ik het helemaal niet erg vind dat het geen nine-to-five job is. Dat was ook niet zo in Vives en het VTI. In het onderwijs wordt er trouwens door iedereen keihard gewerkt en telt men de uren niet. Wie de job graag doet, vindt dat helemaal niet erg.”

Speciale dag

“Voor mij wordt 1 september toch wel een speciale dag. Ik zal positieve stress hebben en ik kijk er toch wel naar uit. Ik weet me gesteund door een gedreven en ervaren team. In de komende maanden wil ik het reilen en zeilen van de school goed leren kennen. Ik weet dat dit een school is die heel actief inzet op vernieuwing en ik wil dat zeker blijven ondersteunen. Of ik het langer dan twee jaar zal uithouden? Ik hoop het echt want ik ben een relatief honkvast persoon. Ik heb 18 jaar bij Vives gewerkt en ja, slechts twee jaar in het VTI maar toen deze vacature kwam, mocht ik niet aarzelen.”

Ook in de Broederschool komt er snel nog een nieuwe directeur in opvolging van Kristof Degryse die komend schooljaar opnieuw voor de klas staat.