Sofie Boeve uit Lo is de nieuwe juf van Spelenderwijs Stavele: “Gezonde dosis nervositeit”

Sofie Boeve leidt dit schooljaar de wijkafdeling van de Alveringemse gemeenteschool Spelenderwijs. De school biedt het vijfde en zesde leerjaar aan en telt dit schooljaar 10 kinderen. © Anne Bovyn
Anne Bovyn
Anne Bovyn Medewerker KW

Vorig schooljaar gaf meester Brecht aan dat hij graag zou willen doorgroeien en hij besliste om zijn job in de kleine Stavelse basisschool op te zeggen. En dus moest directeur Julie Paelinck op zoek naar een nieuwe leerkracht om haar wijkafdeling in de IJzerstraat te leiden. De job ging naar de jonge, maar hoog gediplomeerde Sofie Boeve (23) uit Lo. “Gelukkig dat we Sofie hebben gevonden. We zijn uit de nood”, zegt burgemeester Liefooghe.

Sofie, vertel even wat meer over jezelf.

Sofie Boeve: “Ik ben de dochter van Johan Boeve en Hilde Dewilde, ben de jongste van vier zussen en woon al mijn hele leven in Lo. Mijn vriend woont in Koolskamp, een deelgemeente van Ardooie, en als hij slaagt voor zijn twee herexamens studeert hij rond deze tijd af als ingenieur. Zelf heb ik een diploma lager onderwijs. Aansluitend volgde ik nog pedagogische wetenschappen aan de UGent, afstudeerrichting orthopedagogie. In mensentaal is dat opvoedkunde. Mijn tweede diploma richt zich op kinderen, jongeren en volwassenen met fysieke en verstandelijke beperkingen en heb ik als zeer boeiend ervaren. Tijdens mijn stages heb ik onder meer met probleemgezinnen gewerkt. In die periode heb ik wel heel duidelijk gevoeld dat mijn hart bij het lesgeven ligt. Zeg nooit nooit, maar op dit moment wil ik voor de klas staan en aan kinderen kennis doorgeven.”

Wat doe je in je vrije tijd?

“Ik heb behoorlijk wat hobby’s. Van mijn zesde tot m’n zeventiende heb ik geturnd bij Atlantis Alveringem. Het was geen super hoog niveau maar ik deed het graag. De vereniging had het moeilijk om geschoolde trainers te vinden en werd opgedoekt. Ondertussen ben ik zelf trainer kleuterturnen geworden bij de Zeestern in De Panne. Anders dan in Alveringem is het hier geen toestelturnen maar acrogym. Ik loop ook graag. De voorbije zomer was ik op reis of was het te heet en is het er niet van gekomen. Maar sinds deze week loop ik opnieuw mijn kilometers. Ik hou ook van skeeleren en ben dus eigenlijk wel sportief. Is er tijd, dan kan ik me helemaal verliezen in een boek. Lezen is voor mij ontspanning. Vorig jaar in juli ben ik op reis in Frankrijk begonnen aan De zeven Zussen van Lucinda Riley – zeven dikke boeken! – en vorige week heb ik het zevende en laatste boek uitgelezen. Ik reis ook heel graag. Begin juli zijn mijn vriend en ik twee weken naar Bali geweest, een prachtig land.”

“Dat ik mijn eigen klas heb, geeft me wel een goed gevoel”

Hoe heb je deze job gevonden?

“Ik ben afgestudeerd en dus keek ik uit naar mijn eerste werkopdracht. Ik zag de vacature van het gemeentebestuur voor een leerkracht voor Stavele op facebook. Ik dacht: dit is vlakbij en ik stelde mij kandidaat. Twee dagen voor mijn sollicitatiegesprek had ik corona. Perfecte timing, sakkerde ik… Het gesprek met directeur Julie Paelinck verliep dus digitaal. Anderhalve week later hoorde ik dat men voor mij gekozen had. In Stavele waren ze naar verluidt zeer benieuwd om te weten wie meester Brecht zou opvolgen. (glimlacht)

Jouw schooltje biedt enkel het vijfde en zesde leerjaar aan en je hebt weinig collega’s. Wist je dat op voorhand?

“Dat ik weinig collega’s heb, wist ik niet. Ik kende de vrije basisschool in Alveringem en weet dat die in Stavele een grote wijkafdeling heeft, omdat ik er stage heb gelopen. De gemeentescholen kende ik nog niet. Ik heb zes kinderen in het zesde leerjaar en vier in het vijfde leerjaar. Het wordt dus een graadklas. Alles is nieuw voor mij, het wordt wat zoeken en kijken welke lessen ik kan combineren en welke niet. Dat ik ter plaatse geen collega’s heb, vind ik jammer, maar het is nu eenmaal zo. Zorgcoördinator juf Els zal regelmatig langskomen, de turnjuf komt sowieso twee keer per week en een andere collega komt twee uur per week godsdienst geven. ’s Middags mogen we gaan eten in de vrije basisschool en zo zal ik ook die collega’s leren kennen. Het is dus niet dat ik niemand zal zien.”

Wat spreekt je het meeste aan in je nieuwe job?

“Ik ben nog jong. Dit is voor mij een grote uitdaging en de laatste weken voelde ik een gezonde dosis nervositeit. Net voor de start van het schooljaar was er een kennismaking met ouders en kinderen. Dat heeft ons allen deugd gedaan. Dat ik mijn eigen klas heb, geeft me wel een goed gevoel. Zo kan je echt iets opbouwen. Ik mocht ook in een andere school beginnen, maar daar zou ik geen eigen klas hebben. Dat ik van het schoolbestuur het vertrouwen krijg om deze klas te leiden, is ook aangenaam. Directeur Julie Paelinck drukt mij op het hart dat bij vragen of problemen ik maar hoef te roepen. Voor grote noodgevallen kreeg ik ook het nummer van meester Brecht. Ik heb echt uitgekeken naar 1 september om de spits te kunnen afbijten.”