Rebecca Dehaene: “Op het speelplein leerde ik leiding nemen”

Het was een drukke week voor Rebecca Dehaene. Als coördinator van Sporrewoan kreeg ze groen licht om deze zomer de speelpleinwerking te organiseren én om vanaf woensdag de speelpleintjes weer open te stellen. De Menenpoort is voor haar verbonden aan haar schooltijd in het College, toen ze iedere dag onder het monument door fietste.

Rebecca Dehaene (25) werkt als deskundige jeugd voor de Ieperse jeugddienst en is in die hoedanigheid onder meer verantwoordelijk voor de speelpleinwerking Sporrewoan. In 2018 volgde ze in die functie Wesley Butstraen op, nadat ze zelf zowat al haar zomers langs de Leopold III-laan doorbracht.

Waarom vond je de speelpleinwerking zo leuk?

“Er is enorm veel vrijheid. Omdat wij met een open systeem werken, kun je als kind zelf je dag indelen. De moni’s bereiden veel activiteiten voor, maar er zijn nog zo veel andere dingen te doen. Je kan een kamp bouwen als je daar zin in hebt of een hele dag in de zandbak zitten,… Dat vond ik als kind het leukst: weten dat iedere dag bij Sporrewoan anders was.”

De regering besliste vorige week dat de speelpleinwerkingen doorgaan. Opgelucht?

“Enorm. Het geeft mij wat meer perspectief, maar even goed ben ik opgelucht voor de animatoren die er hard naar uitkijken, de ouders die zekerheid hebben en de kinderen die weten dat ze toch nog een toffe zomer zullen hebben. Het is nu aan ons om daarvoor te zorgen. We hebben al een idee van hoe we het gaan aanpakken, ook omdat we richtlijnen krijgen van bovenaf. De belangrijkste richtlijn is dat je moet werken met contactbubbels van vijftig. Waarschijnlijk delen we de leeftijdsgroepen dus zo op. En dan de praktische zaken checken: hebben we voldoende ruimte voor iedereen? Hebben we voldoende toiletten? Hoe doen we het met het middagmaal?”

Hoe belangrijk is het dat de speelpleinwerking doorgaat?

“We zijn ons ervan bewust dat ouders de speelpleinwerking vooral zien als opvang, maar voor de kinderen kan het zo veel meer zijn. Een hele zomer lang met andere kinderen kunnen spelen heeft ook maatschappelijk een belangrijke rol, omdat ze hun sociale vaardigheden ontwikkelen. Voor jongeren is het belangrijk omdat het een goeie vrijetijdsbesteding is waarbij ze veel leren. Ze leren verantwoordelijkheid opnemen, zorgen voor kinderen, in team werken,… Zelf hield ik me op school altijd op de achtergrond. Ik was meer het bemiddelende type dan een leidersfiguur. Maar op het speelplein is dat redelijk snel omgeslagen. Daar heb ik geleerd om de leiding te nemen, onder andere als hoofdmoni. Dat heeft me veel kwaliteiten bijgebracht, die anders wellicht waren blijven sluimeren.”

“De jeugd is neerslachtig door een gebrek aan perspectief”

Vind je het moeilijk om verantwoordelijk te zijn voor 200 kinderen?

“Nee, het is een tweede natuur geworden. Mijn ouders hebben mij op een bepaald moment ook aan de mensen van de speelpleinwerking toevertrouwd. Daarom probeer ik me altijd empathisch op te stellen.”

Soms loopt het wel eens mis.

“Ik heb nog nooit een zomer meegemaakt waarin er niets misging. Vorig jaar zijn er bijvoorbeeld twee kinderen tegen elkaar gereden met de fiets. Eentje had zijn arm gebroken. Dan is het een kwestie van het op de juiste manier aan te pakken en de ouders snel op de hoogte te stellen. Er kan altijd iets fout lopen, maar het is belangrijk dat ouders erop kunnen vertrouwen dat we de situatie dan goed aanpakken.”

Heb je nog andere taken behalve de speelpleinwerking?

“Ik coördineer ook de Buitenspeeldag, losse evenementen, samenwerking met het cultuurcentrum,… Alles wat een beetje met kinderen en jeugd te maken heeft, volg ik voor een deel op. Daarnaast ben ik verantwoordelijk voor alle speelpleinen in Groot-Ieper.”

Hoe gaan jongeren met de coronacrisis om, denk je?

“Ik merk dat steeds meer jongeren het moeilijk beginnen te krijgen. Het is een vorm van neerslachtigheid die vooral komt door het gebrek aan perspectief.”

Je bent geboren en getogen in Ieper. Wat betekent de Menenpoort voor jou?

“Het is natuurlijk in de eerste plaats een mooi gebouw. Vroeger fietste ik er elke dag onder door naar school. Heel vaak was de Menenpoort ook een afspreekpunt met vriendinnen. En na de examens gingen we vaak boven aan de Menenpoort zitten om te vieren. Ik heb er veel goeie herinneringen aan.”

Wat doe je anders nog graag in je vrije tijd?

“Ik reis graag. Vorig jaar maakte ik een rondreis in Italië en ging ik twee weken hiken in de natuur in Schotland. Ik ben ook een groot plantenliefhebber. Sinds januari woon ik alleen en in mijn appartement staan al meer dan 30 verschillende planten. Dat begint dus al te tellen.”

Je bent de helft van een tweeling. Heb je een bijzondere band met je broer?

“Zeker, maar we zijn wel twee aparte individuen. Hij heeft een totaal andere levensstijl dan ik. Maar we zullen het altijd opnemen voor elkaar. Paranormale connectie? Ja, soms hebben we dat wel. Dan kijken we ‘s avonds naar het nieuws en zegt hij precies hetzelfde als wat ik aan het denken was!”