In de gemeenteschool Het Wijsternest in Ingooigem zwaaiden leerlingen vorige maand juf Ingrid uit. Na een volledige loopbaan van 40 jaar dienst in het gemeentelijk onderwijs heeft Ingrid Delanghe nu een zee van tijd samen met haar echtgenoot Dirk Lauwers (62).
Officieel was vrijdag 30 september 2022 de laatste werkdag voor Ingrid Delanghe, maar door een vrije dag werd het een dagje vroeger. “Het was een fantastische dag die Veerle en de collega’s georganiseerd hadden”, vertelt Ingrid Delanghe (63) enthousiast. “Ik werd verrast met een huifkarrit om dan samen met de collega’s te ontbijten. In de voormiddag kwam dan elke klas aan bod met een dans die ze tijdens de projectweken hadden voorbereid. Daarna volgde een leuk bezoekje bij iemand thuis waarna ik voor mijn klas heerlijke pannenkoeken bakte. Die smulden we op met lekkere chocolademelk.”
Lekker blijven hangen
“Als afsluiter volgde een kleine plechtigheid met de schepen. Het was een aaneenschakeling van zalige momenten. Zeker ook het moment waarop we met alle leerlingen en leerkrachten de finale dansten op ‘Lekker blijven hangen’ van Margriet Hermans. Daarna werd ik verwend met nog een paar cadeaus en een boek waar alle leerlingen van het zesde leerjaar en leerkrachten iets persoonlijks hadden in nagelaten.”
Wat Ingrid op het hart gedrukt kreeg van iedereen, was dat zij steeds welkom was voor een bezoekje, verpakt in een dikke dankjewel met daarbij als boodschap: ‘Je mag lekker dobberen op een zee van vrije tijd!’
Eventjes bekomen
Ingrids echtgenoot is sinds 1 mei met pensioen. “En nu is het mijn beurt”, vervolgt Ingrid. “Het is behoorlijk dicht op elkaar. Nu ga ik eventjes bekomen en dan zien we wel. Sowieso zullen we heel wat tijd hebben, maar hoe we die gaan invullen weten we nog niet. Dat we gaan tuinieren en genieten van Oostende, waar we deeltijds samenwonen, is al zeker. De zee heeft een zee aan mogelijkheden en Oostende als badstad heeft heel wat te bieden op gebied van cultuur zoals theater, concerten en lezingen.”
“Het onderwijs heb ik veel zien veranderen”, vertelt Ingrid. “Alles qua begeleiding is veel meer uitgebreid. Uiteraard is de intrede van de computer daarin ook een grote factor. Maar de kinderen blijven dezelfde. Ze hebben nood aan structuur, geborgenheid en ‘graag gezien worden’. Dat blijft doorheen al die jaren hetzelfde. Of er meer kattenkwaad is dan vroeger is moeilijk te zeggen, maar sowieso blijven sloebers sloebers, heb je de verlegen kinderen en de meer expressieve kinderen.”
Luisteren
Wat Ingrid gaat missen is de band die ze had met haar collega’s en directie. “De band die we hadden als volwassenen was wel bijzonder. Het doet deugd als je er kan zijn voor elkaar. Luisteren helpt en af en toe wat verzuchtingen kunnen uitwisselen, is gezond. Onze professionele band groeide een stuk uit naar een vriendschaps- en vertrouwensband. We zijn tenslotte allemaal ook maar mensen.”
“In de leraarskamers werd er soms gevloekt, geweend of simpelweg dingen gedeeld. Dat samenhorigheidsgevoel straalt uiteindelijk uit naar je werk. Van mij uit een grote dankjewel naar mijn collega’s en de directie van Ingooigem en uiteraard ook een grote dankjewel aan alle kinderen!” (GV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
