Armoede is terug te vinden in iedere laag van de bevolking en gaat vaak onopgemerkt voorbij. Scholen worden vaak met hun neus op de feiten gedrukt, wanneer kinderen met een lege brooddoos aankomen. Meer dan voldoende redenen voor het Gemeentelijke Onderwijs om niet alleen aan de alarmbel te trekken maar ook actie te ondernemen. “Ieder kind heeft recht op minstens 1 warme maaltijd per dag. Als de ouders dit niet kunnen dragen, dan speelt de school hierin een belangrijke rol”, klinkt het bij een overtuigde directrice Severine Chatelain.
Scholen en meer nog de keukens van diezelfde scholen, worden frequent geconfronteerd met de gevolgen van verborgen armoede. “Het zijn signalen die door onze collega’s snel worden opgepikt. Een lege brooddoos, kinderen die systematisch zonder enige vorm van maaltijd aan tafel zitten of zelfs kinderen die hun best doen dit te gaan verbergen. Schrijnende toestanden uiteindelijk.”
Severine kon niet langer passief aan de kant blijven staan en besloot actie te ondernemen. “Ongeacht de situatie, de oorsprong of zelfs de persoonlijke toestanden van de getroffen gezinnen: kinderen moeten minstens 1 keer per dag een maaltijd kunnen eten. ‘s Morgens, ‘s middags en ‘s avonds enkel maar boterhammen of slechter nog, helemaal niets is in onze moderne maatschappij ronduit onaanvaardbaar geworden. Ik heb daarom alle registers opengetrokken om de nodige financiële steun te vinden, al snel bijna 2.000 euro per maand, om ieder kind tot 7 jaar in het gemeentelijke basisonderwijs minstens 1 warme maaltijd aan te kunnen bieden. Die maaltijden worden niet doorgerekend aan de ouders en we hanteren voor ieder kind dezelfde regel. Op die manier voelt niemand zich uitgesloten of wordt niemand met een schuin oog bekeken. De school speelt in het leven van kinderen een belangrijke rol en vormt een baken van zekerheid. Dit idee hebben we dus doorgetrokken naar de zekerheid van een maaltijd.”
Dankzij de steun van het gewest en de gemeente slaagt Severine er maandelijks in om de nodige centen bij elkaar te sprokkelen. “Ik heb zelfs een loonsopslag geweigerd” sluit ze strijdvaardig. “Die opslag, die systematisch onze leeftijd en loopbaan volgt, moest me normaal gezien automatisch worden gegeven. Ik heb de mensen van het bestuur gevraagd dat geld te gebruiken om maandelijks warme maaltijden aan te kopen. Geen enkel kind mag hier met een lege maag de school verlaten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier