Geen CO2-meter in de klas? Dan maak je er gewoon zelf één!

V.l.n.r. Niels De Vlieger (Uitgeverij TESS), Yentel Vanclooster (leerling), Lieve Buyse (leerkracht STEM), Armand Defever (leerling) en Vincent Claerhoudt (directeur Broederschool Roeselare). (foto SLW)
Stefaan Lernout

Leerlingen uit de eerste graad van het secundair onderwijs kunnen dankzij het STEM-project ‘De luchtkwaliteit in mijn klas’ van uitgeverij TESS hun eigen CO2-meter maken. Met het bouwpakket produceren ze niet alleen een kwalitatief product maar leren ze ook alles over de werking ervan.

De problematiek rond luchtkwaliteit noopt scholen om in de klassen CO2-meters te installeren. In vele gevallen hangen die daar, maar wat ze precies doen en of ze naar behoren werken is vaak een raadsel. “Dat gegeven zette me aan het denken”, zegt Niels De Vlieger (30) van educatieve uitgeverij TESS uit Wevelgem.

“De aangekochte meters zijn vaak te duur en van minderwaardige kwaliteit en we zien dat de beschikbare informatie niet of fout wordt gebruikt. Heel jammer allemaal. De problematiek rond luchtkwaliteit biedt net enorm veel kansen voor scholen om zelf met de leerlingen aan de slag te gaan in een STEM-context. Vandaar dat ik – vanuit mijn opleiding, passie en ervaring – een specifiek STEM-project ontwikkelde waarbij de leerlingen ook zelf een kwalitatieve CO2-meter met de NDIR-technologie kunnen maken.”

Boeiend traject

Eens afgewerkt voldoet zo’n CO2-meter aan alle normen, het traject naar het afgewerkte product is zeker even boeiend. Niels werkte het allesomvattende STEM-project ‘De luchtkwaliteit in mijn klas’ uit. “Mijn uitgeverij TESS is gespecialiseerd in leermiddelen voor de vakken techniek en STEM”, legt hij uit. “Met dit project kunnen de leerkrachten aan de slag. Het omvat een leerwerkboek, een bordboek voor de leerkracht, klasmateriaal en alle componenten om een CO2-meter als bouwpakket te kunnen maken zoals een printplaat, een vocht- en temperatuursensor, CO2-sensor, display en USB-kabel.”

Combineren

“Op deze manier kunnen scholen heel wat zaken combineren. Ze kunnen voor elk klaslokaal een CO2-meter maken samen met hun leerlingen en ze kunnen er nog eens een volledig uitgewerkt STEM-project van vier tot zes weken rond geven.”

Vincent Claerhoudt, directeur van de Broederschool in Roeselare is alvast enthousiast. “Op onze school waren we op zoek hoe we iets meer kunnen doen rond de luchtkwaliteit in de verschillende klassen, omdat dit nu toch wel een heel belangrijk item is. Het feit dat we deze CO2-meters kunnen maken met onze eigen gemotiveerde leerlingen is enkel een meerwaarde.”

“Het is de bedoeling om met die leerlingen van de eerste graad het STEM-project te doorlopen en achteraf elk klaslokaal uit te rusten met een CO2-meter. Hierbij leren ze de werking van deze meter kennen, de resultaten van de metingen bijhouden en kritisch lezen en beoordelen. Een totaalomvattend project!”

(SL)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier