Drie leerkrachten van de Sportschool Meulebeke met pensioen

We zien v.l.n.r.: Katrien Vanhee, Danny Mestdagh en Patrick Plasmans. © LB
Redactie KW

Het gebeurt niet elk jaar dat er drie leerkrachten van dezelfde school met pensioen gaan, zeker niet als ze alle drie uit dezelfde gemeente afkomstig zijn. In de Sportschool in Meulebeke was dit wel het geval.

De Sportschool luisterde ooit naar de naam VILO (het Vrij Instituut voor Lichamelijke Opvoeding). Bezieler en geestelijke vader was Pater Marcel Vandecapelle. Onder zijn directeurschap kwamen Danny Mestdagh, Patrick Plasmans en Katrien Vanhee het toenmalig korps vervoegen. Nu nemen ze, na een boeiende carrière, afscheid van een unieke school.

Danny Mestdagh (14/07/1958) trok na zijn humaniora aan het Sint-Jozefscollege in Tielt richting Brussel om er aan het Sint-Thomasinstituut het diploma van regent Wiskunde op zak te steken. “In 1979 kon ik mijn droom realiseren in het VILO in Meulebeke. Naast wiskunde heb ik ook nog fysica, chemie en aardrijkskunde onderwezen. Ik werd ook aangesteld als syndicale afgevaardigde en zetelde onder andere in het overlegcomité van de scholencommissie.”

“Ik heb ‘mijn vrouw’ gestaan in een wereld vol mannen”

“Onvergetelijk zijn de woensdagnamiddagen waarop we met het busje samen met de studenten gingen fitnessen in Kortrijk. Ook de survivaltocht in de Ardèche blijft voor altijd in mijn geheugen gegrift evenals de pedagogische studiedagen. Die waren een toonbeeld van teambuilding van het zuiverste allooi. Nu is het tijd om veel te fietsen samen met mijn echtgenote Katrien, om te lezen, in de tuin te werken maar vooral ook om tijd te maken voor Tibo en Dafne, onze schattige kleinkinderen.”

Tijd voor familie

Patrick Plasmans werd op 1 mei 1956 geboren in Kabinda, Congo. Op 13-jarige leeftijd volgde hij zijn humaniora aan het Don Bosco-instituut in Kortrijk. “Ik was toen al fervent loper en kwam in Kortrijk toevallig in contact met leerlingen en leraars van het VILO in Meulebeke. Op hun aandringen heb ik dan gekozen voor een andere studierichting en werd zo een fervent VILO-fanaat. Na mijn legerdienst was ik enige tijd opvoeder en sportmonitor aan het Sint-Franciscusinstituut MPI van Roosdaal-Strijtem tot in 1980 pater Vandecapelle me vroeg om te komen werken in zijn school. Ik werd er opvoeder, zorgde voor studiebegeleiding, verrichtte het secretariaatswerk en begeleidde samen met Mieke Vande Velde het schoolloopteam.”

Nu, zo’n goeie 40 jaar later, kan hij nauwelijks geloven hoe vlug het allemaal gegaan is. “De school was een groot stuk van mijn leven, de studenten waren mijn motivatie. Tijdens de grote vakantie zal ik me nog inzetten voor de inschrijvingsmomenten in onze school en begeleid ik ook mijn opvolger in zijn of haar taak bij de leerlingenadministratie. Dan is het tijd voor de karweien in het huis van dochter Sofie en maar vooral ook voor de contacten met mijn lieve kleindochter Lize.”

Vuurdoop

Katrien Vanhee (05/07/1959) volgde na haar humaniora het regentaat Nederlands-Engels, toen nog in de Heilige Familie in Tielt. In september 1983 kon ze haar onderwijskennis uittesten aan het VILO in Meulebeke. “Het was meteen een vuurdoop van formaat. Het Vilo was op dat moment een echt mannenbastion, niettegenstaande er in 1982 18 meisjes werden ingeschreven. Dit veroorzaakte een ware schokgolf zowel bij de mannelijke leerkrachten als bij de leerlingen.”

“Directeur pater Vandecapelle wist dit echter op zijn eigen manier in prima banen te leiden. Gelukkig waren er toen ook al vrouwelijke LO-leerkrachten, Katrien Storme en Christine Devos. Wij hebben steeds ‘onze vrouw gestaan’. Ik heb nooit spijt gehad om in de sportschool les te geven… integendeel. Nu is het tijd om echt te genieten van ons gezin. Mijn echtgenoot Paul Gernay en ik zijn nog actief binnen het vrijwilligerswerk en onze drie kinderen rekenen ook op een stukje van onze tijd.” (LB)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier