De fysieke lessen aan de universiteit en hogeschool vielen weg, stages werden geannuleerd en deadlines kwamen in sneltempo dichterbij. Ondertussen staat ook de gevreesde blok voor de deur. En die dreigt voor veel studenten zwaarder te worden dan ooit. “Ontspannen? Ik weet amper nog hoe dat moet.”
Justine (21) en Laura (23) Desaranno, derde jaar kinesitherapie en eerste jaar leerkracht secundair onderwijs: “Dat iedereen voortdurend thuis is, is wel moeilijk
De goedlachse zussen Justine en Laura Desaranno uit Roeselare kijken met een bang hartje naar de blok en examens. “Of ik het zie zitten?Eerlijk? Neen”, lacht Laura, die na het behalen van haar diploma communicatiemanagement opnieuw aan het studeren sloeg. “Meestal vind ik zo’n examenperiode niet zo erg. Maar dit jaar is het anders. Er zijn niet alleen die examens, maar in de laatste weken hebben we nog immens grote taken. Er is gewoon geen tijd genoeg om al te beginnen blokken.”
Haar zus Justine knikt: “Ik heb een gelijkaardig gevoel, al begin ik wel met meer goede moed. (lacht). Alles volgt bij ons wel enorm snel op elkaar. De theorie-examens zijn bijvoorbeeld naar voren geschoven, om later nog de praktijk te kunnen evalueren. Waarschijnlijk de meest haalbare oplossing, al geeft dat wel een pak extra druk.”
Lees verder onder de foto
Dat de lessen de voorbije weken vervangen werden door online cursussen en opgenomen filmpjes was wennen. “Voor iedereen, ook voor de proffen en docenten”, zegt Justine. “Bij de ene liep dat al vlotter dan bij de andere. Logisch wel. Maar het maakt het verwerken van de leerstof er niet altijd makkelijker op. Sommigen maken zich er wel vrij makkelijk vanaf. Hier heb je een powerpoint, bekijk het en stel vragen op het discussieforum. Sorry, maar dat is niet lesgeven, hé.” “Ik ben iemand die altijd naar de les gaat, helemaal vooraan zit en eigenlijk bijna constant vragen stelt”, pikt Laura in. “Ja, die ambetante. (lacht) Ik heb die lessen echt nodig. Maar met een online les of een powerpoint die je in zelfstudie moet verwerken, lukt dat natuurlijk niet. Het is niet hetzelfde, ik weet nu al dat het zwaarder zal zijn om te studeren. En je weet ook niet altijd of je het voldoende begrijpt om het zelf toe te passen. Mijn docenten van Vives zijn gelukkig altijd bereikbaar.”
“Aan de KU Leuven is dat toch een pak minder”, gaat Justine verder. “Praktijkassistenten zijn toppers, zij antwoorden quasi meteen en meestal richten ze zich tot de hele groep. Maar bij sommige oudere proffen duurt het soms een week vooraleer je antwoord krijgt. Daar sta je dan, met je twijfel of vraag.”
Alles hetzelfde
Laura studeert thuis, Justine kiest ervoor om toch terug te keren naar haar kot in Leuven. “Ik zit nu al twee maanden thuis achter dezelfde bureau… Ik heb nood aan een andere omgeving, dat voel ik. Dat iedereen bovendien thuis was, vind ik wel moeilijk. Als ik alleen op kot ben, neem ik meestal gewoon korte, sportieve pauzes. Thuis loopt dat vaak veel te lang uit.” “Als ze aan het badmintonnen zijn in de tuin, wil je meedoen, hé”, zegt Laura. “Maar ik vind het heel moeilijk om te ontspannen. Ik zou bijna niet meer weten hoe het moet. We zitten nu al weken thuis, altijd diezelfde omgeving, diezelfde boeken en bureau. Wandelen met de hond kan, maar uiteindelijk wandel je ook vaak hetzelfde toertje. Het schoolwerk blijft ook altijd hangen. Ik doe constant door, maar ik voel dat ik net daardoor minder gefocust ben. Mijn ideale blokpauze? Heel even iets gaan drinken met mijn vrienden. Maar dat is nog niet voor meteen.”
Joachim Roose (22), schakeljaar communicatiewetenschappen: “Er is zoveel informatie maar uiteindelijk weet je er weinig mee”
Joachim Roose heeft al een bachelor sportmanagement, maar zit nu in zijn eerste schakeljaar communicatiewetenschappen aan de Universiteit Gent. De lessen lopen op hun einde, de blok kan nu écht beginnen. “De eerste twee weken met online lessen waren vrij onduidelijk, maar naar het einde toe liep het vlot. Wij kregen altijd powerpoints met audiofragmenten waarin de prof uitleg geeft. Live- of chatsessies om vragen te stellen waren er wel, maar die waren vrijblijvend. Ik ben persoonlijk niet meteen iemand die snel vragen zal mailen naar een prof, ik zoek eerder uitleg bij medestudenten. Maar ik kan begrijpen dat het niet altijd even evident is om de juiste methode te vinden.”
Dat hij al sinds midden maart thuis zit, stoort Joachim niet echt. “Ik had dit semester maar een beperkt aantal uren hoorcollege, waardoor ik soms bijna langer onderweg was dan dat ik er eigenlijk zat. Het lukt wel thuis. Mijn ouders zijn weer uit werken, mijn broer en ik zitten elk op onze kamer te studeren. Om mezelf te ontspannen, probeer ik vooral veel te blijven sporten. Ik sta ook bewust redelijk vroeg op, zodat ik ‘s avonds niet al te lang achter mijn bureau moet blijven. Je vrienden zie je natuurlijk amper, gelukkig hebben we sociale media.”
Wat de organisatie van de examens zelf betreft, is er wel wat onduidelijkheid. “We krijgen heel veel mails van de UGent. Nu een keer van de rector, dan weer de docenten of van de studiehulp. Er is zoveel informatie, maar uiteindelijk weet je er weinig mee. Eerlijk? Soms zie ik door de bomen het bos niet meer.”
Anima Desmedt (22), eerste jaar orthopedagogie: “Proefexamens worden heel belangrijk”
Anima Desmedt uit Sijsele zit in haar eerste jaar van haar graduaatsopleiding orthopedagogie aan Howest in Brugge. “De lessen, allemaal vanop afstand en vooral in zelfstudie, zijn nog bezig”, zegt ze. “Via online vergaderingen in Teams kunnen we wel vragen stellen. De docenten zijn allemaal heel goed bereikbaar, gelukkig. Ook voor hen was het, zeker in het begin, zoeken. Maar de laatste weken loopt het wel vlot.”
“Ik hoor van medestudenten dat ze het soms moeilijker hebben omdat de structuur, de routine is weggevallen. Ik had daar in het begin ook wel last van, maar gelukkig heb ik voor mezelf een goed tempo gevonden. Om tot rust te komen, ga ik vaak wandelen met mijn hond. Elke dag tot makkelijk een uur. Die buitenlucht doet me deugd, ik heb dat echt wel nodig.”
“Het wordt wel een bizarre examenperiode en met vijf examens heb ik ook vrij pittige blok. Omdat onze stage wegviel, kwamen er bovendien ook vervangopdrachten bij. Gelukkig hebben we vooraf nog oefenexamens, om ons zo goed mogelijk te kunnen voorbereiden. Die worden voor mij heel belangrijk. Ik ben wel wat onzeker, maar ik hoop dat die proefexamens me enigszins zullen kunnen geruststellen.”
De examens zelf zullen allemaal van thuis uit gemaakt moeten worden. “Ook de praktijkexamens. In plaats van iets effectief te doen, zullen we alles stap per stap moeten uitleggen. Enkel studenten die om welbepaalde redenen het thuis niet kunnen, mogen naar school komen. Er was wel wat onduidelijkheid, zeker in het begin, maar we kregen van school vrij snel mails over de organisatie en de timing. We zullen zien, we moeten erdoor.”
Joachim Roose (22), schakeljaar communicatiewetenschappen: “Er is zoveel informatie maar uiteindelijk weet je er weinig mee”
Joachim Roose heeft al een bachelor sportmanagement, maar zit nu in zijn eerste schakeljaar communicatiewetenschappen aan de Universiteit Gent. De lessen lopen op hun einde, de blok kan nu écht beginnen. “De eerste twee weken met online lessen waren vrij onduidelijk, maar naar het einde toe liep het vlot. Wij kregen altijd powerpoints met audiofragmenten waarin de prof uitleg geeft. Live- of chatsessies om vragen te stellen waren er wel, maar die waren vrijblijvend. Ik ben persoonlijk niet meteen iemand die snel vragen zal mailen naar een prof, ik zoek eerder uitleg bij medestudenten. Maar ik kan begrijpen dat het niet altijd even evident is om de juiste methode te vinden.”
Dat hij al sinds midden maart thuis zit, stoort Joachim niet echt. “Ik had dit semester maar een beperkt aantal uren hoorcollege, waardoor ik soms bijna langer onderweg was dan dat ik er eigenlijk zat. Het lukt wel thuis. Mijn ouders zijn weer uit werken, mijn broer en ik zitten elk op onze kamer te studeren. Om mezelf te ontspannen, probeer ik vooral veel te blijven sporten. Ik sta ook bewust redelijk vroeg op, zodat ik ‘s avonds niet al te lang achter mijn bureau moet blijven. Je vrienden zie je natuurlijk amper, gelukkig hebben we sociale media.”
Wat de organisatie van de examens zelf betreft, is er wel wat onduidelijkheid. “We krijgen heel veel mails van de UGent. Nu een keer van de rector, dan weer de docenten of van de studiehulp. Er is zoveel informatie, maar uiteindelijk weet je er weinig mee. Eerlijk? Soms zie ik door de bomen het bos niet meer.”
Nathan Dermul (22), master fysica en sterrenkunde: “Eerst nog Finse, dan Gentse examens”
Toen Nathan Dermul uit Roeselare begin januari op Erasmus naar Finland vertrok, was er van corona nog amper sprake. Maar ook in het hoge noorden streek het virus neer en moest iedereen zich noodgedwongen aanpassen. “Ik moet wel zeggen dat de Finse aanpak minder streng is dan de Belgische. Wij mochten bijvoorbeeld nog altijd met groepjes van tien mensen afspreken en ook de horeca bleef open. De bibliotheken en universiteit waren wel dicht, waardoor de lessen en het verwerken van de leerstof helemaal anders dan normaal verliep”, vertelt hij. “Ik heb even getwijfeld om in maart terug te keren, maar uiteindelijk ben ik wel blij dat ik in Finland ben gebleven.”
De ene Finse prof gaf online les, anderen zetten hun cursus integraal online en waren bereikbaar voor vragen. “Het viel me wel op hoe snel je antwoord krijgt, zeker in vergelijking met de UGent. Bij sommige proffen in België duurt het een week vooraleer ze antwoorden op je mailtje. Maar ondertussen zit je wel vast…”
Ook voor Nathan wordt het een bijzondere blok- en examenperiode. “Ik ben nu wel terug in België, maar ik moet nog twee Finse examens en opdrachten maken, voor 30 mei. Daarna heb ik nog examens aan de UGent. Jammer genoeg gaat het om leerstof van het eerste semester. Omdat ik begin januari al vertrok, kon ik die examens toen niet maken. Hoe dat praktisch zal verlopen, weet ik eigenlijk nog niet. De luxe is dat er niet veel plaats nodig is. Ik ben toch alleen.” (lacht)
Wat voor Nathan wel wennen wordt, is het feit dat hij in Gent niet in de universiteitsbib kan studeren. “Ik ben nogal voorstander van in groep studeren. Thuis de volledige focus houden, is geen evidentie. Maar het is niet problematisch, het moet nu gewoon even zo. Ontspannen? Met vrienden wordt dat moeilijk, zeker hier. (lacht) Sowieso moet ik om de zoveel tijd wel eens buiten komen. Een beetje frisse lucht halen is voor mij essentieel bij het studeren.”
Anima Desmedt (22), eerste jaar orthopedagogie: “Proefexamens worden heel belangrijk”
Anima Desmedt uit Sijsele zit in haar eerste jaar van haar graduaatsopleiding orthopedagogie aan Howest in Brugge. “De lessen, allemaal vanop afstand en vooral in zelfstudie, zijn nog bezig”, zegt ze. “Via online vergaderingen in Teams kunnen we wel vragen stellen. De docenten zijn allemaal heel goed bereikbaar, gelukkig. Ook voor hen was het, zeker in het begin, zoeken. Maar de laatste weken loopt het wel vlot.”
“Ik hoor van medestudenten dat ze het soms moeilijker hebben omdat de structuur, de routine is weggevallen. Ik had daar in het begin ook wel last van, maar gelukkig heb ik voor mezelf een goed tempo gevonden. Om tot rust te komen, ga ik vaak wandelen met mijn hond. Elke dag tot makkelijk een uur. Die buitenlucht doet me deugd, ik heb dat echt wel nodig.”
“Het wordt wel een bizarre examenperiode en met vijf examens heb ik ook vrij pittige blok. Omdat onze stage wegviel, kwamen er bovendien ook vervangopdrachten bij. Gelukkig hebben we vooraf nog oefenexamens, om ons zo goed mogelijk te kunnen voorbereiden. Die worden voor mij heel belangrijk. Ik ben wel wat onzeker, maar ik hoop dat die proefexamens me enigszins zullen kunnen geruststellen.”
De examens zelf zullen allemaal van thuis uit gemaakt moeten worden. “Ook de praktijkexamens. In plaats van iets effectief te doen, zullen we alles stap per stap moeten uitleggen. Enkel studenten die om welbepaalde redenen het thuis niet kunnen, mogen naar school komen. Er was wel wat onduidelijkheid, zeker in het begin, maar we kregen van school vrij snel mails over de organisatie en de timing. We zullen zien, we moeten erdoor.”
Joachim Roose (22), schakeljaar communicatiewetenschappen: “Er is zoveel informatie maar uiteindelijk weet je er weinig mee”
Joachim Roose heeft al een bachelor sportmanagement, maar zit nu in zijn eerste schakeljaar communicatiewetenschappen aan de Universiteit Gent. De lessen lopen op hun einde, de blok kan nu écht beginnen. “De eerste twee weken met online lessen waren vrij onduidelijk, maar naar het einde toe liep het vlot. Wij kregen altijd powerpoints met audiofragmenten waarin de prof uitleg geeft. Live- of chatsessies om vragen te stellen waren er wel, maar die waren vrijblijvend. Ik ben persoonlijk niet meteen iemand die snel vragen zal mailen naar een prof, ik zoek eerder uitleg bij medestudenten. Maar ik kan begrijpen dat het niet altijd even evident is om de juiste methode te vinden.”
Dat hij al sinds midden maart thuis zit, stoort Joachim niet echt. “Ik had dit semester maar een beperkt aantal uren hoorcollege, waardoor ik soms bijna langer onderweg was dan dat ik er eigenlijk zat. Het lukt wel thuis. Mijn ouders zijn weer uit werken, mijn broer en ik zitten elk op onze kamer te studeren. Om mezelf te ontspannen, probeer ik vooral veel te blijven sporten. Ik sta ook bewust redelijk vroeg op, zodat ik ‘s avonds niet al te lang achter mijn bureau moet blijven. Je vrienden zie je natuurlijk amper, gelukkig hebben we sociale media.”
Wat de organisatie van de examens zelf betreft, is er wel wat onduidelijkheid. “We krijgen heel veel mails van de UGent. Nu een keer van de rector, dan weer de docenten of van de studiehulp. Er is zoveel informatie, maar uiteindelijk weet je er weinig mee. Eerlijk? Soms zie ik door de bomen het bos niet meer.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier