Ondernemer Peter Vandevyvere uit Ieper is sociaal geëngageerd: “Er is, op alle vlakken, minder betrokkenheid”

Als zaakvoerder van Stevens Commercial was Peter Vandevyvere jarenlang voorzitter van Iebeve, de belangenorganisatie van de bedrijven in het industriepark. Vorige week diende hij zijn ontslag als bestuurslid in omdat Iebeve op een te laag pitje draait. Daardoor komt er tijd vrij voor zijn andere engagementen, zoals basketclub SKT Ieper en de Rotary.

Peter Vandevyvere (55) is sinds 1992 zaakvoerder van Stevens Commercial, een afdeling van SKT die hij overnam. Het bedrijf installeert koeltechnieken, professionele keukens en warmtepompen en telt zeventien medewerkers. In die hoedanigheid stond Peter tien jaar geleden mee aan de wieg van Iebeve, wat staat voor Ieperse Bedrijvenvereniging.

Waarom heb je Iebeve mee opgericht?

“Dat was naar aanleiding van het fietspad dat gelegd werd op de Oostkaai. Wij vonden dat geen goeie ligging. Voor ons mocht er meer geïnvesteerd worden, zodat het fietspad naast het kanaal zou liggen. Zo zou je een recreatiezone creëren van Ieper tot Boezinge, met een ronde van twaalf kilometer, waar je op je gemak kon vissen, je auto kon parkeren, lopen, fietsen… Een beetje zoals de Watersportbaan in Gent.”

Steekt het nog altijd dat het niet gelukt is?

“Ze zeiden dat ik een onnozelaar was, maar als je nu ziet hoeveel recreatie er al gerealiseerd is… Op het einde van de Kaai had er een cafeetje kunnen zijn met een terrasje, en nu is er niets. Het fietspad is ook heel gevaarlijk – met de opkomst van de elektrische fietsen zelfs nog gevaarlijker.”

Wat hebben jullie wel kunnen realiseren?

“Op dat moment waren er ook veel inbraken, en we konden een overeenkomst afsluiten met een firma die de bewaking op het industriepark verzorgde van acht uur ’s avonds tot zes uur ’s morgens. Door het grote aantal bedrijven dat meedeed werd de prijs gedrukt en werd het betaalbaar voor iedereen.”

Zijn er nog pijnpunten?

“Dat er niets gecommuniceerd wordt bij wegenwerken. De WVI komt de rioleringen aanpassen, maar houdt geen rekening met de bedrijven op het industriepark. Een maand of drie geleden was de Zwaanhofweg afgesloten en waren ze op twee punten aan het werken op de Oostkaai. Je moet je dan eens voorstellen wat het moet zijn om hier aan te komen als buitenlandse chauffeur.

“Als er een leverancier komt, neem ik die mee naar de Last Post”

Hoe moeten ze op de autosnelweg geraken? Van de brug tot Boezinge was het één lange file. Alles was geblokkeerd. We hadden al miserie met corona. Dan is het voorbij en word je tegengehouden door zulke dommigheden.”

Hoe groot was de impact van corona voor jullie?

“Het grootste probleem is dat we veel materiaal verkopen waarin er printplaten zitten. Dat blijft slabakken qua levertermijnen. Wat we geleerd hebben, is dat we installaties moeten klaarstaan hebben, zodat we klanten meteen kunnen depanneren. Dan moeten we wel nog eens terugkeren om de juiste installatie te zetten. Efficiënt is dat niet, maar als je een serverlokaal hebt zonder airco’s, en de temperatuur stijgt, dan komt het niet goed.”

Ik heb de indruk dat we niet veel meer horen van Iebeve.

“Ik heb vorige week mijn ontslag ingediend omdat ik vind dat het op een te laag pitje draait. Ik ben meer een doener dan een verteller. Ik heb graag iedere maand een vergadering, zodat je die in je agenda kunt programmeren. Maar nu is het willekeurig. In het basket is er iedere vierde donderdag van de maand beheerraad en iedere tweede dinsdag van de maand organisatiecomité. Dat is duidelijk. Door corona was het ook moeilijker om het weer in gang te krijgen. De samenhorigheid is een beetje weg. Toen ik voorzitter was, reed ik iedere dag door een andere straat in de industriezone. In een week had ik alle straten gedaan. Ik wist dus altijd waar ze aan het werken of bouwen waren, of waar de straat kapot was.”

Je voelde je betrokken.

“Ik deed dat gewoon om op de hoogte te zijn. Ik stel vast dat de betrokkenheid is geminderd, maar op alle gebieden. Je ziet dat ook in het basket. Losse medewerkers vinden is moeilijk. Je moet enorm veel doen om de mensen te motiveren. Wij mogen dan nog niet klagen in het basket. Bij andere clubs is het nog veel erger.”

Iebeve, basketbal, Rotary…: je bent iemand die zich graag engageert.

“Mijn vrouw zegt dat ik niet thuis kan zitten. Dat groeit vanzelf. Eenmaal je je voor iets engageert, kan je ook niet plots zeggen: trek jullie plan. Ik ben ook wel graag onder de mensen.”

Wat maakt jou een trotse Ieperling?

“Telkens als er een leverancier komt, stel ik voor om samen naar de Last Post te gaan kijken en dan nog iets te eten of te drinken in de stad. Als ze iets vroeger zijn, doen we dikwijls nog een ritje langs Flanders Fields en de begraafplaatsen. Ik ben dus al met veel mensen naar de Last Post geweest. Ze vinden het allemaal een prachtig bezinningsmoment. De meeste zeggen: ‘Ieper is wel een mooi stadje, we keren nog eens terug’. Ik heb al twee of drie Italiaanse leveranciers gehad die met hun vrouw een weekendje naar Ieper zijn gekomen.”

Wat zijn je toekomstplannen?

“Dat ik voor de eerste keer grootvader word. Ik zal dus een beetje meer familietijd maken. Het huis loopt stilaan leeg. Alleen de jongste woont nog thuis. Dus moet je andere activiteiten doen. We hebben twee elektrische fietsen gekocht, om meer te gaan fietsen. Voor de rest gaan we vooral hier bij Stevens Commercial voortdoen.”