Op dinsdag 11 juni vertrokken elf senioren van Okra West-Vlaanderen met de fiets naar Santiago de Compostela. Bij de groep zaten ook vier Wingense leden: Luc Van Damme (65), Dany Vansteelandt (66), Johny Vansteelandt (69) en Rudolf Spriet (72). Zij beleefden 15 dagen lang unieke momenten, goed voor 2.100 lange kilometers.
“We beleefden een unieke en sportieve uitdaging die ons doorzettingsvermogen op de proef stelde”, begint Luc Van Damme. “We genoten van het fietsen en van de landschappen, maar ook van de historische bezienswaardigheden en de groepssfeer. Het werd een sportieve, maar ook een historische reis, waar we veel Romeinse kerken konden bezoeken. We vertrokken aan de Sint-Jacobskerk in Ieper en reden daarna Frankrijk binnen. Naast de kathedralen zagen we bosrijke omgevingen, mooie weilanden, enorme graanvelden, kastelen, de streek van de bordeauxwijnen, de Places des Quinconces (het grootse plein van Frankrijk, red.), mooie abdijen en noem maar op. De tocht valt zeker niet te onderschatten, met in totaal ongeveer 94 fietsuren. We reden aan 22 kilometer per uur en we fietsten gemiddeld 150 kilometer per dag. Het fietsweer was ideaal. Het enige lastige was de wind en regen in de bergen, waar het amper negen graden was.”
Gastvrije Spanjaarden
Er trokken twee begeleiders mee op tocht, voor de steun. Er waren enkel wat technische problemen. “Als je grootste problemen lekke banden en wat technische mankementen zijn, dan mag je heel tevreden zijn”, legt Rudolf Spriet uit. “De gastvrijheid onderweg was enorm groot. Zo was een Spaanse mecanicien bereid om de mankementen te herstellen. De lange fietstocht was een unieke uitdaging, waarbij we elkaar leerden kennen en moeilijke momenten overwonnen. Het werd ook een sociale reis, waarbij we veel aangrijpende verhalen hoorden. De vriendschap en het vertrouwen is onvervangbaar. Om voor te bereiden waren er vooraf ook vier oefenritten. Dit was de eerste keer dat ik deelnam en ik heb er geen spijt van”, besluit Rudolf.
Het was een sociale reis vol aangrijpende verhalen – Rudolf Spriet
Klimmen en rusten
Er stonden 15 ritten op de planning, elk met een eigen verhaal. Johny Vansteelandt genoot van het mooie landschap en vele bezienswaardigheden. “Op de zevende dag is de rechte, maar lastige weg van de Landes mij bijgebleven. Vooral het uitgestrekte naaldwoud zal ik niet snel vergeten. We beleefden lastige momenten, maar genoten ook van rust in de abdijen. Tijdens de laatste drie ritten kwamen de bergen met al hun pracht aan de beurt. Het hoogste punt was de derde beklimming van 1.335 meter. Gelukkig viel het niveauverschil tussen de bergen mee. De voorlaatste rit werd een beklimming van 18 kilometer lang, alles aan één stuk. Dat kroop echt in de benen, maar het einde was toen gelukkig in zicht”, getuigt Johny.
Sint-Jacobsschelp
Dany Vansteelandt mag de laatste indruk geven. “Een bedevaart meemaken is toch iets aparts. Je komt vele zaken tegen met een mooie geschiedenis. Cruz de Ferro is een van die bijzondere plaatsen. Het is niet alleen het hoogste punt van de hele Camino (1504 meter, red), maar er ligt een reusachtige hoop stenen van wel vijf meter hoog waarop een ijzeren kruis is gevestigd. In de oudheid was het de gewoonte om daar een steen neer te leggen, een symbool van bescherming voor reizigers of pelgrims. Wij hadden ook een steen van thuis mee en legden die daar neer. Op onze eindbestemming Santiago de Compostela bezochten we de mooie kathedraal, waar het stoffelijk overschot van de apostel Jakobus rust”, getuigt Dany.
Hij besluit met een anekdote over de Sint-Jacobsschelp, het symbool van de pelgrimstocht naar Compostela. “Het zichtbaar dragen van die schelp schenkt bescherming en herkenning onderweg. Als je herkend wordt als pelgrim krijg je hulp aangeboden door omwonenden of kan je rekenen op een goed gesprek met mensen onderweg. Door die schelp denk ik terug aan deze mooie en toch wel onvergetelijke tocht”, besluit Dany het verhaal.
(Nele Sabbe)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier