Oekraïense uit Ieper verzamelt hulpgoederen voor haar thuisland: “Hoewel ik Russische roots heb, begrijp ik niet wat hen bezielt”

© (Foto GF)
Christophe Maertens
Christophe Maertens Medewerker KW

Toen de Oekraïense Anna Spalek uit Ieper zes dagen geleden op weg naar haar werk haar de sociale media raadpleegde, sloeg de schrik haar om het hart. Tot haar verbazing hadden de Russen dan toch haar thuisland binnengevallen. “Mijn gedachten zijn vooral bij mijn ouders en vrienden die er wonen, maar ook andere mensen hebben hulp nodig.”

Anna Spalek is een 34-jarige Oekraïense vrouw die samen met haar man Andre Spalek (42) en hun nu 10-jarig zoontje Jan in Sebastopol woonden, de havenstad op de Krim aan de Zwarte Zee. De Russen annexeerden het schiereiland in 2014 en dat was voor Anna en haar gezin het moment om de biezen te pakken. “Ik ben nog geboren in de oude Sovjet-Unie en heb zelf Russische roots. Mijn grootvader aan moeders zijde was een Russische militair. Waar ik woonde heb ik altijd Russische militairen gezien, Sebastopol was en is immers een marinehaven. Toch ben ik een rasechte Oekraïense en kijk ik met afschuw wat er zich nu allemaal afspeelt in mijn land. Ik had nooit gedacht dat het zo ver zou komen. Oké, we wisten dat er veel Russische soldaten bij de grens waren, maar dat Poetin effectief groen licht zou geven voor dergelijke zware aanval, konden niet veel mensen voorspellen.”

Anna volgde het nieuws over haar land al een tijdje op de voet, maar het was toch fel schrikken toen ze 6 dagen geleden in alle vroegte naar haar werk bij Ysco in Langemark vertrok. “Via sociale media kreeg ik het nieuws binnen van de invasie. Daarop belde ik onmiddellijk naar mijn ouders, die in Leviv, bij de Poolse grens, wonen. Wij hebben nog steeds veel vrienden en kennissen in het land. Het is dus met bang hart afwachten.”

Geen oorlog

“Hoe dit zal aflopen? Ik weet het echt niet, niemand weet het. Het probleem is dat de Russen fout geïnformeerd zijn. Veel mensen in Rusland denken dat wat zich in Oekraïne afspeelt een speciale militaire operatie is en geen echte oorlog. Het is ook daarom dat er weinig Russen de straat opkomen om te protesteren.” Anna krijgt veel vragen van collega’s en vrienden hier bij ons, maar ze kan er slechts weinig beantwoorden. “Ook ik moet een beroep doen op de sociale media. Toch krijg ik berichten binnen over van veel Russische doden.”

Anna wil nu zo snel mogelijk iets doen voor haar land. “Mijn landgenoten hebben nu hulp nodig. Niet morgen of overmorgen, maar nu. Daarom dat ik een oproep doe naar hulpgoederen die via de ambassade in Brussel naar Oekraïne worden gebracht. We hebben vooral EHBO-spullen nodig, maar ook slaapzakken, zaklampen, powerbanken, thermisch ondergoed en dikke sokken”, aldus Anna. “Daarnaast is er nood aan droog voedsel dat even kan worden bewaard, niet alleen voor mensen, maar ook voor dieren. Wie op de vlucht is, doet veelal de huisdieren mee. Aan die moeten we eveneens denken.” Waar wel geen grote behoefte aan is, zijn kleren. “Die zijn er blijkbaar wel voldoende.”

Poperings schepen van Sociale Zaken Bryan Vanderhaeghe (Samen) schiet Anna te hulp. Mensen die gevraagde spullen kunnen missen, mogen die gerust binnenbrengen aan de balie van de sociale huis Veurnestraat 22 in Poperinge, of aan de Casselstraat 35 tussen 9 uur en 18 uur. De schepen zorgt ervoor dat de goederen bij Anna geraken. Anna Spalek is te bereiken via haar Facebookpagina.