Norbert Mervilde is al halve eeuw als lekenhelper actief in Congo: “Amper iemand die mij niet kent”

Norbert Mervilde bij de huldiging naar aanleiding van zijn gouden Congoloos jubileum. (gf)
Tom Van Houtte

Hoe zou het nog zijn met Norbert Mervilde? Begin jaren 70 vertrok de Wakkense Chiroleider als lekenhelper naar Congo. Intussen zijn we een halve eeuw later en vierde ‘zijn’ bisdom Kabinda, in oppervlakte groter dan België, het gouden jubileum als dank voor zijn vele verdiensten. En die zijn niet min: Norbert Mervilde liet er een luchthaven bouwen, honderden kilometer wegen aanleggen en staat aan het hoofd van een veelbeluisterd radiostation.

In zijn beginjaren werkte de Wakkenaar voor de procuur van het bisdom Kabinda, een stad in het zuidoosten van de Democratische Republiek Congo. “Ik reed met vrachtwagens naar het binnenland om de missieposten, de internaten van onze scholen en onze bevolking te bevoorraden.”

Na een aantal jaar werd hij benoemd als verantwoordelijke van de veestapel van het bisdom. “Die telde 1.600 koeien en kalveren”, vertelt Norbert Mervilde vanuit Congo. “Het was een van mijn rijkste levenservaringen. Stilaan werd ik als veearts beschouwd…”

Verplaatsbare zagerij

Nog een paar jaar later benoemde de bisschop van Kabinda hem tot chef van de bouwwerken. “Weer een nieuw begin, weer alles leren.” Norbert – met plaatselijke naam Balombane Kaumbu bouwde kerken, kloosters en scholen. “In het binnenland installeerde ik een verplaatsbare zagerij om Kabinda van hout te voorzien. Diverse equipes zaagden boomstammen met handzagen in stukken. Zo gingen we ‘stillekes’ vooruit.”

Hij maakte bronnen om de bevolking van drinkbaar water te voorzien en legde zowaar een vliegveld aan. “Met behulp van schoppen, kruiwagens en een grote vrachtwagen…” Net als zeven verschillende bruggen in de streek. Een bruggenbouwer, die Norbert, ook letterlijk.

De Wakkenaar kreeg van zijn Congolese oversten ook de vraag om wegen te herstellen. En nog geen klein beetje: 400 kilometer. “Het project nam vier jaar in beslag. Opnieuw was alles handwerk. Maar ik leerde duizenden mensen kennen. Het eerste jaar had ik 1.400 werklui onder mijn hoede die ik elke maand persoonlijk betaalde, om er zeker van te zijn dat iedereen kreeg waar hij recht op had”, vertelt hij.

Het gebouw van Radio Télévision Veritas, waar Norbert directeur is, werd bekostigd met steun van onze Provincie West-Vlaanderen. (gf)
Het gebouw van Radio Télévision Veritas, waar Norbert directeur is, werd bekostigd met steun van onze Provincie West-Vlaanderen. (gf)

Heel jammer dat een gebrek aan fondsen permanent onderhoud verhinderde. Maar ze moesten van verder komen om de West-Vlaamse lekenhelper te demotiveren. Eind jaren 80 bouwde hij in Kabinda een jeugdcentrum. De Chiromicrobe was duidelijk nog niet dood. “Door fondsenwerving konden we een stroomgenerator kopen en later een waterinstallatie opzetten, zodat we tot op vandaag dag en nacht water hebben.”

Behalve elektriciteit beschikt men er ook over internet en een zaal met een twintigtal computers. “Op dit moment is ons informaticacentrum, dat zelfs universiteiten ons benijden, echter niet meer operationeel door een blikseminslag”, aldus nog Norbert.

al 21 jaar radio

In 2000 werd hij aangesteld als directeur van de diocesane radio RTV – Radio Télévision Veritas. “Het gebouw werd bekostigd met de steun van de Provincie West-Vlaanderen. De radio blijft in de ether, al 21 jaar zonder onderbreking. Ons zendbereik gaat ruim boven de 200 kilometer. Dat is niet de enige reden waarom we de best beluisterde radiozender van de streek zijn. Bij ons komt alleen de waarheid aan bod”, stelt hij.

Meer verdiensten moest het bisdom niet onder ogen krijgen om in Kabinda een groot feest de organiseren voor het gouden jubileum van lekenhelper Norbert. “Er is allicht niemand in de regio die mij niet kent”, lacht hij.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier