Ereburgemeester Norbert De Cuyper (76) van Torhout staat binnenkort voor de 500ste keer op de planken met ‘t Fonteintje. Zich voorbereiden op zijn rol was dit jaar moeilijker dan anders, want zijn zoon Geert was ernstig ziek.
Het volkstoneel, da’s een lach en een traan, net als het leven zelf. Dat beseft ereburgemeester Norbert De Cuyper maar al te goed, zeker na de voorbije maanden. Zijn zoon Geert, directeur van de vrije basisschool van Wijnendale, herstelt van een zware aandoening – een ernstig probleem met de bloedplaatjes – en op veel momenten hadden de angst en onrust als gevolg van zijn kwaal de familie en vrienden volledig in de greep.
Maar tegelijkertijd diende de 76-jarige Norbert zich voor te bereiden op de 500ste opvoering van zijn geliefde toneelkring Theater ‘t Fonteintje, die hij in 1978 heeft opgericht. Hij heeft als acteur in elk van die voorstellingen meegespeeld en neemt in het najaar de hoofdrol voor zijn rekening. “Je tekst moeten instuderen zonder je gedachten te laten afdwalen naar wat je zoon doormaakt, is vreselijk”, zegt hij. “Keihard.”
Dertien keer op de planken
‘t Fonteintje brengt tussen zaterdag 16 november en zaterdag 14 december dertien keer zijn nieuwe productie Het regende die dag. Voor de gelegenheid in een regie van de Torhoutse beroepsregisseur Martine Geerinckx, die het stuk van Lode Pools grondig herwerkt heeft. De 500ste voorstelling uit de 41-jarige bestaansgeschiedenis van de toneelkring, en meteen ook de 500ste keer dat Norbert De Cuyper met ‘t Fonteintje op de planken staat, is voorzien op vrijdag 22 november om 20 uur.
De ticketverkoop voor de dertien opvoeringen van Het regende die dag in de Wijnendaalse parochiezaal start op zaterdag 19 oktober om 12 uur via www.ticketwinkel.be. Een kaartje kost 8 euro. Het stuk speelt zich af in de tuin van een rusthuis.
Graag Boer Van Paemel
Norbert (76), die precies 25 jaar burgemeester van Torhout is geweest, woont met zijn vrouw Monique De Zaeyer (bijna 77) in de Kloosterstraat in Wijnendale, vlak naast de parochiezaal. Ze hebben een zoon Geert (51) en een dochter Greet (49). Geert is getrouwd met Greta Naert (56), met wie hij een zoon Flor (12) heeft.
Norbert woonde nog maar sinds 1973 in Wijnendale, waar hij aanvankelijk niemand kende, toen hij in 1978 naar aanleiding van het Jaar van het Dorp Theater ‘t Fonteintje oprichtte. In dat jaar had de eerste productie plaats. Straks wordt de… 42ste opgevoerd. “Dat eerste stuk was Peegie, dat we in 1997 nog eens zouden hernemen”, zegt hij. “Ik speelde telkens de rol van Savatte. In 1979 pakten we uit met Het Gezin Van Paemel, waarin ik de vader speelde, een van mijn lievelingsrollen. Ook in 2002, toen we het stuk heropvoerden, kroop ik in de huid van vader Van Paemel. Ik ben in Uitkerke nabij Blankenberge in een landelijk milieu opgegroeid en kan me goed inleven in hoe de boeren destijds dachten en handelden. Die koppige, onverzettelijke boer Van Paemel, die op het einde van het stuk toch breekt: dat is volkstheater op z’n sterkst. Ook onze zoon Geert heeft veel met ‘t Fonteintje meegespeeld. Bij de start in 1978 vertolkte hij de rol van de jonge Peegie. Hij was toen amper 10 jaar.”
Van genegenheid tot woede
“Ons nieuwe stuk Het regende die dag heeft alles om ons trouwe publiek te boeien. Het is bijzonder herkenbaar. Het is een ontroerende productie, maar ook met veel humor. Prachtig herwerkt door regisseur Martine Geerinckx. Ze heeft er alle ballast uit weggeknipt en laat ons het verhaal heel uitgepuurd brengen. Er zijn tien taferelen en de belichting en de muziek spelen een prominente rol. Ongelofelijk hoe Martine uit elk van ons als acteur het maximum haalt. Ze is echt wel een klasbak.”
“Je rol moeten instuderen terwijl je zoon zo ziek is, maakt het nog tien keer moeilijker dan anders”
“Ik speel in het stuk de rol van ouderling, logisch gezien mijn leeftijd. Dat is evenwel de hoofdrol en dus kreeg ik een pak tekst te leren. Het stuk draait rond iemand die tegen zijn zin naar het rusthuis moet verhuizen. Zijn schoondochter blijkt zelfs zijn huis al te hebben verkocht. Er hoeft geen tekeningetje bij dat de oude man daar niet gelukkig mee is en zich behoorlijk opwindt. Veel gevoelens komen in het stuk voor. Van warme genegenheid tot woede, van tederheid tot koele berekening. Humor, ernst en ontroering wisselen elkaar af.”
Er altijd in blijven geloven
“Ik ben in mei gestart met het instuderen van mijn rol. Zoon Geert was toen erg ziek en de emoties gierden door mijn hoofd. Ik probeerde dan maar in mijn rol te vluchten om de harde realiteit van het leven even te vergeten. Ik ben veelvuldig naar de parking bij het bosrijke kasteeldomein d’Aertrycke getrokken om er in het groen mijn tekst te leren. Ik nam een plooistoeltje mee of ging op een bank aan de rand van het bos zitten. Ik probeerde er tot rust te komen, al was het bijzonder lastig. Als 76-jarige zoveel woorden en zinnen moeten inprenten, is sowieso al een gigantische opgave, maar dat moeten doen terwijl je zoon zo ziek is, maakte het allemaal nog tien keer moeilijker. Maar als het moet, ben ik ook een soort boer Van Paemel. Een koppige doorzetter. Iemand die er altijd in blijft geloven dat het allemaal wel weer goed komt. En zie: Geert is momenteel aan de beterhand.”
“Geert heeft de voorbije jaren niet alleen als acteur een belangrijke rol in ‘t Fonteintje gespeeld, maar ook als man van de techniek en de belichting. Die taken kan hij voor onze komende productie vanzelfsprekend niet opnemen, maar Geert Vanoverschelde, bekend van de techniek bij onder meer toneelkring Sint-Rembert en jazzclub The Black Cat, is bereid om in te springen. We zijn hem daar dankbaar voor. Hij en regisseur Martine Geerinckx kennen elkaar goed van bij toneelkring Sint-Rembert, wat uiteraard een voordeel is. Het wordt een samenwerking om naar uit te kijken.”
Net zoals een ‘koersepaard’
Of het Norbert veel doet om straks voor de 500ste keer met ‘t Fonteintje voor het voetlicht te treden? “Het doet me enorm veel. De toneelkring is voor mij de kapstok voor heel wat dingen geweest. Ook voor de start van mijn politieke loopbaan begin 1983. Ik werd dankzij mijn inzet voor ‘t Fonteintje destijds door wijlen burgemeester Roger Windels opgemerkt. Theater ‘t Fonteintje is meer dan veertig jaar van mijn leven geweest. En is nog altijd mijn kindje.”
“Als ik straks voor de 500ste keer op scène kom, zal ik zonder twijfel weer wat trac hebben. Dat moet ook, want zonder die taakspanning speel je niet goed. Uiteraard mag de plankenkoorts je niet overheersen. Het is zoals met een koersepaard: van zodra het in het zweet komt, begint het beter te lopen (lacht). Elk nieuw stuk is een opgave en dan is het logisch dat je enigszins nerveus bent. Al kan ik dat al bij al vrij goed beheersen. Ik heb in de plaatselijke politiek geregeld voor hetere vuren gestaan.”
“Elke dag herhaal ik mijn rol, ook in de periode van de eigenlijke opvoeringen. Dat is noodzakelijk. Dat doe ik al sinds de start in 1978. Toen waren trouwens de noeste decorbouwers Johan Scharlaeken en Bartje Blieck ook al van de partij. Nog twee van die trouwe soldaten van Theater ‘t Fonteintje.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier