Noodkreet uit woonzorgcentra: “Ons personeel is helemaal óp”

Op personeelsvlak dreigen de woonzorgcentra in de problemen te komen. (foto Belga) © belga
Olivier Neese
Olivier Neese Editieredacteur Brugsch Handelsblad Brugge - Torhout

In enkele woonzorgcentra huist het coronavirus al opnieuw binnenskamers, bij andere klopt het stevig op de deur. Staan we er beter voor dan in het voorjaar of niet? “Op het vlak van beschermingsmateriaal wel, maar qua personeel zijn we er veel slechter aan toe. We zijn nog niet bekomen van de eerste golf”, zegt Dirk Lips, algemeen directeur van zorggroep Curando.

Tachtig besmettingen in Menen, 22 in Gullegem, 5 in Zonnebeke, 15 in Kortrijk en 14 in Nieuwpoort: het coronavirus is helemaal terug, ook in onze woonzorgcentra. En waar het virus nog niet binnen zit, klopt het hard op de deur. Dat stelt ook Dirk Lips vast. Hij is algemeen directeur van zorggroep Curando, die tien woonzorgcentra in West-Vlaanderen telt. “Het is een kwestie van tijd voor het binnen zit. Daarom hebben we beslist om het bezoek in onze centra in Brugge en Waregem weer te verminderen naar één vaste persoon per bewoner. We versoepelen en verstrengen waar nodig.”

De situatie in West-Vlaanderen valt, volgens cijfers van het Agentschap Zorg en Gezondheid, op dit moment nog mee. “Er zijn nu enkele honderden op bijna 34.000 bewoners en personeelsleden besmet in West-Vlaanderen. Maar we zien uiteraard wel een stijgende tendens”, zegt woordvoerder Joris Moonens. “Als het virus zo breed in de samenleving verspreid zit, is het onvermijdelijk dat dit vroeg of laat ook de woonzorgcentra binnenkomt.”

Zijn we nu beter gewapend dan in het voorjaar? “Qua beschermingsmateriaal – van mondmaskers tot coronatests – duidelijk wel”, zegt Dirk Lips. “En je voelt ook dat het effect heeft.”

“En,” vult Paul Cappelier, voorzitter van de Federatie der Zorgkundigen aan, “het personeel is ook beter opgeleid voor de situatie.” Maar op personeelsvlak staan we er slechter voor, klinkt het unisono.

Uitgeput personeel

Nu is er al uitval bij het personeel merkbaar. “En we staan nog maar aan de start”, zegt Paul Cappelier. “Ik ken mensen die thuis zitten omdat ze er psychisch helemaal door zitten. Zij willen niet opgeven, maar ze kunnen gewoon niet meer. Ze zijn volledig óp.”

Ook bij Curando zien ze de ziektecijfers stijgen. “Dat is voor mij echt een gróte zorg”, zegt Dirk Lips. “Oké, de vakantie is wel achter de rug, maar de batterijen zijn niet volledig opgeladen. Dat we deze week zo en de volgende week weer anders, en binnen een maand weer volgens een nieuw systeem werken, speelt volgens mij een rol. De bezoekers zijn niet tevreden, de bewoners zijn verdrietig… We kunnen ook nog niet inschatten hoe hard het posttraumatisch stresssyndroom zal zijn. We hebben geprobeerd om daar preventief aan te werken, maar onze mensen keren niet terug van het front, ze blijven op dit moment op het slagveld staan. (stilte) Wie niet in de zorg zit, kan zich niet voorstellen wat er zal gebeuren als we zonder volk vallen.”

“Je kan je niet voorstellen wat er gebeurt als we zonder personeel vallen” – Dirk Lips

Paul Cappelier: “De ziekenhuizen beslisten om de gewone zorg voort te zetten, waardoor we geen beroep kunnen doen op die verpleegkundigen. Ook vanuit de thuisverpleging horen we dat ze hun activiteiten willen voorzetten, en terecht. Maar als er uitbraken zijn en er valt personeel uit, wat dan? Ik hoor verhalen van woonzorgcentra die hun besmette personeelsleden toch zullen laten doorwerken. Daar heb ik het heel lastig mee. Denk eens aan wat dat psychologisch bij de mensen teweeg brengt.”

“Oplossingen? Ik zie die momenteel niet”, zucht Paul Cappelier. “Een te lage bezetting in de woonzorgcentra was al vóór corona een probleem. We kunnen maar oproepen om waardering te hebben voor het werk van onze zorgkundigen. Mensen, alstublieft, respecteer de maatregelen. Enkel dan kunnen we het leed binnen de woonzorgcentra beperken.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier