De cijfers blijven gunstig evolueren, met op vandaag nog slechts 7 patiënten op de corona-afdeling, waarvan 3 op Intensieve Zorgen. Het dagziekenhuis is weer open en alle diensten zijn opnieuw operationeel. Maar alert blijven is de boodschap!
“Corona is geen lachertje” getuigt Jerry Vandaele (47) die op de covid-afdeling gelegen heeft. “Het is allemaal begonnen met koorts en spierpijn. Na een telefoontje naar de huisarts moest ik een week thuis in quarantaine blijven. Ik moest mij afzonderen van mijn gezin, apart slapen, een apart toilet gebruiken, mijn vrouw ontsmette de douche nadat ik die gebruikt had,… Ik kreeg echter meer en meer koorts en at ook niet meer. De huisarts vertelde mij dat ik naar het triagecentrum in De Zonnebloem moest gaan, waar ik ben doorgestuurd naar AZ West.”
“In het ziekenhuis werd onmiddellijk gestart met antibiotica en onderzoeken. De test op corona bleek positief. Ik werd opgenomen op de covid-afdeling. Ik had te veel koorts, was zwak en voelde mij heel ziek. Na een viertal dagen op de afdeling bleef de koorts continu op 40°. Ik kon niets meer en at ook niet meer. Toen ik zonder adem viel hebben ze mij overgebracht naar de afdeling Intensieve Zorgen. Daar heb ik 9 dagen gelegen. Op dat moment had ik wel schrik. Gelukkig heeft de verpleging mij goed ondersteund.”
“In totaal heb ik een kleine 3 weken in AZ West verbleven. Al die tijd heb ik mijn gezin niet gezien. We videochatten wel elke dag. Nu ben ik ongeveer een maand weer thuis, maar volledig hersteld ben ik nog niet. Niemand weet of je ooit volledig herstelt van covid-19. Ik ben nog altijd kortademig. Vroeger sportte ik graag; nu kan ik niet meer. Dat is wel frustrerend. Sinds kort kan ik al eens een wandeling maken met mijn vrouw, maar daarna is mijn energie volledig op. Als ik een goede raad mag geven: hou je aan de regels en bescherm jezelf! Dit is niet zomaar een griepje! “
“Er waren momenten waarop ik het niet meer zag zitten, ik had nergens zin in. Bij opname in het ziekenhuis was ik wellicht de jongste patiënt op de afdeling. Momenteel kan ik nog niet terug aan het werk, maar ik kijk ernaar uit om de draad van mijn leven weer op te nemen!”
“Doodmoe en angstig”
Ook voor de verpleging was het niet gemakkelijk. Hoofdverpleegkundige Mieke Devos was de voorbije periode werkzaam op de covid-afdeling: “In het begin hadden we toch schrik, schrik voor het onbekende. We wisten niet wat er op ons afkwam. Daarnaast was er ook de angst om het virus mee naar huis te nemen en je gezinsleden te besmetten. Na verloop van tijd heeft die angst plaatsgemaakt voor professionaliteit. De zorg voor de patiënt primeert en dat moesten we voor ogen houden.”
“Het was ook fysiek niet vanzelfsprekend. De astronautenpakken met maskers en faceshields vragen veel van je lichaam. Als je ‘s avonds thuis kwam, was je echt doodop! Toch zijn er ook positieve dingen waar ik aan terugdenk. Zo is er een mooie tool opgezet geweest voor de patiënten om te kunnen videochatten met hun familie. Dat is het enige dat die mensen nog hadden en dat maakte echt een groot verschil voor hen. Ook de onderlinge samenhang bij iedereen die kwam helpen op de covid-afdeling is mij bijgebleven.” (MVO)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier