Nog maar vier Afghaanse vluchtelingen blijven over in Ieper: “Dit was onze thuis”

Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Nadat maandag opnieuw een groepje van vijf Afghaanse vluchtelingen vertrok uit het Menin Gate Hostel in Ieper, blijven er nu nog vier van de 23 vluchtelingen over. Het plan van Moeders voor Vrede om hun gevluchte Afghaanse medewerkers samen te houden is niet gelukt, maar voor deze vijf vrouwen vonden ze wel een plaatsje in het nabij gelegen opvangcentrum van Fedasil in Poelkapelle.

Nadat de radicaalislamitische taliban de macht greep in Afghanistan slaagde vredes- en vrouwenorganisatie Moeders voor Vrede van Ieperlinge Jennie Vanlerberghe erin om 23 van haar medewerkers te repatriëren naar België. De vrouwen konden in afwachting van de afhandeling van hun asielprocedure verblijven in het Menin Gate Hostel, een jeugdhotel nabij de Menenpoort. Door het wegblijven van de Britse schoolreizen door corona stond dat gebouw toch leeg.

Emotioneel afscheid

Intussen hebben de meeste vluchtelingen het jeugdhotel al verlaten. “We waren met 23. Ondertussen zijn er al drie groepen weg, onder andere naar Sint-Truiden”, vertelt Razia Arefi, de directeur van Moeders voor Vrede in Afghanistan, die mee was in de lichting die maandag naar Fedasil in Poelkapelle verhuisde. “Wij zijn de vierde groep die vertrekt en er blijven nog vier vrouwen achter. Voorlopig weten we nog niet naar waar zij zullen gaan.”

Het vertrek en het afscheid nemen was heel emotioneel. “We kwamen allemaal samen van Afghanistan en hier waren we als een familie”, vertelt Razia. “Dag en nacht waren we samen. Velen van ons lieten hun familie achter in Afghanistan en voelden zich eenzaam. Het hielp dat we terecht konden bij elkaar. Voor ons voelde dit als thuis en nu voelt het weer als weggerukt worden van je thuis. We waren hier twee maanden en werden hier heel goed ontvangen door de Ieperlingen. Veel mensen hielpen ons, iedereen was heel vriendelijk en leerde ons hoe we ons hier konden integreren. Nu gaan we naar een plek die we niet kennen. Het is natuurlijk een opvangcentrum, dus het zal in ieder geval anders zijn als hier.”

Minder privacy

Voor Jennie Vanlerberghe, oprichtster van en drijvende kracht achter Moeder voor Vrede, was het Menin Gate Hostel ook een tweede thuis geworden. “Voor ons allemaal zal het ook zeer raar zijn dat iedereen nu weg is”, vertelt Jennie. “We hebben contact met de groepen die al eerder vertrokken en ze stellen het goed. Ze hebben natuurlijk minder comfort en privacy als hier, maar er zijn geen echte klachten. Gelukkig kan deze groep naar Poelkapelle. Dat is dichtbij waardoor we meer contact zullen kunnen houden. Ik hou wel mijn hart vast voor de resterende vier. Hanifa is heel alleen, zonder familie. Voor haar zijn de andere vrouwen haar familie geworden.” (TOGH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier