Eén covidpatiënt ligt er nog in het O. L. V. van Lourdesziekenhuis op de dag van het interview met algemeen directeur Noël Cierkens. Die ochtend raakt bekend dat de Brusselse zorginstellingen weer overspoeld worden met patiënten en een deel in Vlaanderen opvang zal moeten krijgen. “Ik had het liever anders gezien. Ons personeel is amper bekomen van het voorbije anderhalf jaar.”
Drie jaar is Noël Cierkens (59) er aan de slag als algemeen directeur. Veel tijd om zich rustig in te werken in de nieuwe job was er niet want tussen 18 maart 2020 en vandaag moest hij ‘zijn’ 750 personeelsleden en 80 artsen door de ergste pandemie van de laatste honderd jaar zien te loodsen.
Hoe blik je terug op deze periode waarbij corona alles en iedereen in zijn greep hield?
“Dat was toch redelijk heftig. Zeker de start was bij ons zwaar omdat we in die eerste en tweede golf in de streek rond Waregem toch erg getroffen werden. Op zeker ogenblik hadden we in ons ziekenhuis verhoudingsgewijs het meeste covidpatiënten liggen in vergelijking met andere in de ruime omgeving. Dat was in de eerste plaats dramatisch voor de mensen die zelf ziek waren en hun naasten, maar ook voor ons personeel was het erg moeilijk. Onze mensen, verpleegkundigen en dokters voorop, moesten zonder gevaccineerd te zijn in de frontlinie werken. We hebben wel meteen veel tijd en energie gestoken in de zoektocht naar geschikt en voldoende beschermingsmateriaal en zijn blij dat we daar steeds in geslaagd zijn. Spijtig genoeg hebben er toch personeelsleden corona gekregen en sommigen moesten hierdoor ook gedurende lange tijd revalideren.”
Hoe was het voor jou persoonlijk?
“In de eerste golf ben ik hier drie maanden lang elke dag aanwezig geweest. Ik vond het heel belangrijk dat onze mensen wisten dat ze er niet alleen voor stonden.”
Kunnen we iets positiefs onthouden uit het voorbije anderhalf jaar?
“Ik denk wel te kunnen stellen dat onze personeelsleden en artsen dichter bij mekaar gekomen zijn. Ze moesten vaak kort op de bal spelen en daardoor nog meer dan anders op mekaar kunnen steunen. Globaal denk ik dat we veel geleerd hebben en dat we beter gewapend zijn voor toekomstige uitdagingen.”
Het waren hectische en emotioneel zware maanden in de zorg. Zijn de personeelsleden daarvan al wat gerecupereerd?
“Ik denk het wel. Iedereen heeft ook min of meer opnieuw een gewone vakantie kunnen nemen. Dus dat scheelt. Toch zou ik nog niet durven stellen dat al onze dokters en verpleegkundigen inmiddels voldoende reserves hebben kunnen opbouwen. Ik denk dat er niet veel nodig is opdat onze mensen opnieuw op hun tandvlees zitten.
Ik zou er geen probleem mee hebben mocht de overheid vaccinaties verplichten voor zorgpersoneel – Noël Cierkens
In die zin vind ik het jammer dat we opnieuw patiënten moeten opvangen van de Brusselse ziekenhuizen, zeker omdat er in de hoofdstad ook veel te weinig mensen gevaccineerd zijn, zelfs onder verpleeg- en zorgkundigen daar. Bij ons is 97,4 procent ingeënt, een cijfer waar ik trots op ben.”
Er is al veel gezegd en geschreven over de verplichte vaccinaties in de zorgsector. Hoe zie jij dat als directeur?
“Ik zou er geen probleem mee hebben mocht de overheid dat eisen in onze branche. Op eigen houtje kan ik dat niemand opleggen. Ik heb al af en toe de vraag gekregen waarom ik niet iedereen verplicht zich te laten inenten, maar wettelijk gezien kan ik dat niet.”
Je bent nu 59. Wat wordt het grootste aandachtspunt in de komende jaren tot aan je pensioen?
“De grootste ambitie is om met ons ziekenhuis een plaats te vinden in een sterk veranderend landschap, waar ziekenhuisnetwerken sterk in belang zijn toegenomen.”
Hoe kijk je daar tegenaan?
“Ik zie dat positief tegemoet maar toch ook met enige reserve. De overheid stuurt hoe langer hoe meer aan op schaalvergroting, maar ik vind dat ziekenhuizen ook een zekere eigenheid moeten kunnen behouden en verder moeten kunnen inzetten op de punten waar ze sterk in zijn. Naast alle basisspecialismen zijn er in ons ziekenhuis ook een aantal specifieke behandelingen die bij ons meer uitgewerkt zijn dan in de meeste andere ziekenhuizen, zoals obesitaschirurgie, endoscopische rugoperaties en chirurgie bij baarmoeder- en eierstokkanker. Ik zou het niet graag zien gebeuren dat de overheid ons zou verbieden om verder in te zetten op deze en andere domeinen waarin we al veel hebben geïnvesteerd.”
Tot slot, ben je al wat vertrouwd met Waregem als Oost-Vlaming die in Maarkedal is opgegroeid en in Ronse woont?
“Absoluut, ik probeer af en toe een thuismatch bij te wonen van SV Zulte Waregem, een club waar ik veel sympathie voor heb. Ik ga ook jaarlijks naar Waregem Koerse en kom ik graag iets eten in één van de vele uitstekende restaurants in de stad. En neen, ik ga niet zeggen waar ik het liefst langs ga.” (lacht) (FV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
