Nika Deblaere (11) is een enthousiast meisje met een heel vlotte pen. Ze schreef een straf en creatief verhaal tijdens de plaatselijke Junior Journalistwedstrijd en werd verkozen tot winnaar. Daarbovenop werd ze opnieuw primus tijdens de provinciale proclamatie.
Al meer dan 35 jaar organiseert het Davidsfonds de schrijfwedstrijd Junior Journalist. Doel is jongeren aan het schrijven te brengen. Junior Journalist is dan ook de grootste schrijfwedstrijd, waar jaarlijks heel wat leerlingen aan deelnemen. Ook de plaatselijke Davidsfondsafdeling nam deel. Nika Deblaere uit Zwevezele werd winnaar met haar creatieve en toch wel eigenzinnig verhaal.
“Momenteel loop ik school in De Regenboog en ik zit nu in het zesde leerjaar”, vertelt Nika. “Vorig schooljaar nam ik deel aan de schrijfwedstrijd van het Davidsfonds. Ik zat toen in het vijfde leerjaar bij juffrouw Annelies Deprez. De opdracht was een leuk verhaal neerpennen onder het thema ‘Buren’. Mijn buren hebben een windvanger en dat werd mijn inspiratie om een verhaal neer te pennen. Meteen ging ik aan de slag.”
De Windvangerswijk
Het verhaal van Nika viel tijdens de preselectie van de plaatselijke Junior Journalistwedstrijd best in de smaak bij de jury. Nika werd verkozen tot winnares en zij mocht doorgaan naar de provinciale wedstrijd West-Vlaanderen. Bij de plaatselijke wedstrijd namen er 85 leerlingen deel uit zes klassen van de twee scholen.
Op provinciaal niveau namen er 4.500 leerlingen deel uit 72 klassen van 119 scholen en 39 afdelingen. “Toen ik hoorde dat ik gewonnen had tijdens de preselectie was ik al heel tevreden. Dat had ik nooit verwacht. Dan nog eens de grote winnaar worden op provinciaal niveau gaf mij een supergoed gevoel. Ik ben heel trots en mijn ouders trouwens ook. Mijn verhaal kreeg als titel ‘De Windvangerswijk’. Het gaat over een alleenstaande man die in de wijk kwam wonen en nogal op zijn eentje leefde. Zijn buren hadden een windvanger gemaakt van schelpen, bamboestokjes en metalen staafjes. Die windvanger was versierd met houten kralen in felle kleuren. Wanneer de wind door de vanger blies, klonk er een speels geklingel en daar kon de man zich aan ergeren. Hij was boos en maakte de windvanger stuk. Zijn buren vonden dit heel spijtig en legden uit waarom zij een windvanger zo belangrijk vonden. Na het horen van hun verhaal voelde de eenzame man zich enorm schuldig. Hij zocht een oplossing en deelde 20 windvangers uit bij al zijn andere buren. Sindsdien weerklonk in de wijk elke avond een betoverend geklingel. De windvangers zorgden ervoor dat de wijk opnieuw tot leven kwam.”
Boekenbon en zeiltrip
De provinciale proclamatie was gepland eind april. Door corona kon dit niet doorgaan. “Ik vond het heel spijtig dat ik mijn prijzen niet persoonlijk kon afhalen in Kortrijk. Er stond een dag gepland vol leuke activiteiten voor alle lokale laureaten en hun genodigden. Mijn prijzen kreeg ik thuis overhandigd. Ik kreeg een boekenbon van 60 euro. Die bon is trouwens al de deur uit. Ik ben een echte boekenfan en boeken kiezen uit de boekhandel was geen probleem. Ik kreeg ook een boek over Brussel en daaraan is een zoektocht gekoppeld. Door corona ligt ook die uitstap nog altijd te wachten. De grootste prijs was een zeiltrip met een klassieke tweemaster”, besluit Nika.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier