Nieuwsvermijder Flip Kowlier dompelt zich onder in góed nieuws: “Dit is een verademing”

Christophe De Muynck
Christophe De Muynck
Philippe Verhaest

Twee jaar lang heeft Flip Kowlier alle nieuwsberichten gemeden. Ook nu nog schermt hij zichzelf minutieus af van het vele slechte nieuws dat de ‘grote boze media’ op de wereld afvuren, maar voor een portie goeie nieuwtjes maakt de West-Vlaamse bard maar al te graag een uitzondering. Wij legden de Izegemse Gentenaar twee uur lang alleen maar positief nieuws voor. “Mocht er een krant bestaan die enkel goeie verhalen brengt, dan zou ik die wel in huis durven halen, ja.”

We kennen Flip Kowlier vooral als de man die het West-Vlaams als wereldtaal in muziekland op de kaart heeft gezet, maar de man gaat ook erg bewust met nieuwsconsumptie om. Liefst twee jaar lang heeft hij elke vorm van nieuws gemeden. En dat mag je heel letterlijk nemen, zegt hij. “Ik leefde compleet in the dark . Geen kranten, geen nieuwswebsites, geen televisiejournaals en zelfs geen updates via de radio. Echt niks. Ik herinner me nog dat ik samen met Tom Barman in een talkshow zat en het over onze toenmalige eerste minister ging. Ik was er als de dood voor dat ze me zijn naam zouden vragen, ik had immers geen idee over wie het ging. Het was trouwens Charles Michel, maar goed. Je kan je dus wel voorstellen dat ik me op nieuwsvlak helemaal in mijn veilige cocon had teruggetrokken. Slecht nieuws mocht er niet inkomen, dus vermeed ik meteen álle nieuws.”

Sinds Kowlier bij de huisband van De Ideale Wereld aan de slag is, sijpelen er wel weer nieuwsfeiten door. “Al is dat dan meteen ook mijn enige nieuwsbron”, stelt hij. “Alleen voor de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten heb ik een uitzondering gemaakt. Ik was zó benieuwd of Trump uit het Witte Huis gebannen zou worden, ik heb toen zelfs enkele dagen voor CNN gekampeerd en deed ik net het tegenovergestelde van wat ik ondertussen gewoon was: het nieuws compleet links laten liggen.”

We openen met het beste nieuws van de week: De Krant van West-Vlaanderen maakt een krant met alleen maar goed nieuws.

“Ik vind dit oprecht een goed idee. Wat een redactie kiest, beïnvloedt een deel van de maatschappij. En dat is nooit representatief voor de volledige samenleving, ongeacht of het nu om goed of slecht nieuws gaat. Maar dit is een verademing: meestal is het nieuws in het beste geval grijs, van mij mag het wel eens roze zijn. Of nog beter: fluoroze!”

Zou je een abonnement nemen op een krant met enkel goed nieuws?

“Laat ons zeggen dat de kans wel groot is dat ik het product zou volgen. De wereld barst van het goeie nieuws. Het bereikt ons alleen veel te weinig. Ik ben destijds gestopt met het nieuws te volgen nadat ik op HLN.be een berichtje las van een man die zijn twee dochters en ex-vrouw had gedood en daarna zelfmoord pleegde. Helemaal onderaan het artikel stond te lezen dat het drama zich in Pennsylvania in de Verenigde Staten afspeelde. Het blijft bijzonder jammer, maar dat is toch wel erg ver van ons bed, hé? Al werd het aanvankelijk wel verpakt alsof het hier om de hoek gebeurd was.”

“Verhuizen naar Mars? Alleen als er een kolonie met 12 miljard West-Vlamingen gevonden wordt”

Het sterftecijfer door het coronavirus is in rusthuizen tot bijna nul herleid. Meteen het grootste bewijs dat de vaccins werken.

“Topnieuws! Ik ben een grote believer van de wetenschap. Het feit dat we al over vaccins beschikken, is ongezien. Die piekuurkes zijn effectief onze uitweg uit deze nachtmerrie, want ondertussen weten we allemaal dat maatregelen à la social distancing het virus niet beheersbaar maken. Mijn mama heeft een chronische longaandoening. Als zij besmet raakt, kan het levensbedreigend zijn. Dus ja, dit nieuws doet deugd. Dan kan ik, wanneer we allemaal ons vaccin gekregen hebben, eindelijk weer eens zonder mondmasker bij mijn ouders op bezoek.”

En dan kan je ook opnieuw optreden.

“Dat mis ik enorm. Vooral de grote manifestaties: festivals, clubshows… Zo van die plekken waar het volk echt op elkaar geplakt staat. En de gezellige vibe die rond een optreden hangt, dat is eten en drinken voor mij. Maar over eten en drinken gesproken, ook eens gewoon op restaurant gaan, begin ik toch stilaan wel te missen. Op 1 mei heeft de horeca zeker een klant aan mij!”

Nieuws uit deze krant: er zijn meer West-Vlamingen dan ooit. Op 1 januari 2020 hebben we de kaap van 1,2 miljoen inwoners gerond, nu zijn we al met 1.202.529 zielen. Wat doet dat met dé West-Vlaming bij uitstek?

(lacht) “Goed, hé. En daar heb ik een goeie commerciële reden voor: hoe meer West-Vlamingen er zijn, hoe groter mijn markt wordt. Mijn West-Vlaams gevoel is trouwens weer groter dan enkele jaren geleden. Ik val opnieuw sneller terug op mijn Izegems dialect en ben echt preus op mijn afkomst. Elke keer ik naar Izegem terugkeer, ben ik verbaasd hoe hard mijn geboortestad veranderd is.”

Je zoon Vince is ondertussen 12. Heeft hij oog voor zijn West-Vlaamse roots?

“We wonen in regio Gent, Vince groeit dus op als een Genteneirke , hé. Met typische Gentse ‘r’ en al. Maar hij begrijpt West-Vlaams en spreekt ook enkele woorden en zinnen. Onlangs leerde ik hem mo nint, gie ! Dat zegt hij nu te pas en te onpas. Voor mij zal West-Vlaanderen altijd synoniem staan met een onbezorgde jeugd. Tot het pikdonker was spelen op het speelpleintje van de wijk, met ons fietske naar het openluchtzwembad… Heerlijk.

 © Christophe De Muynck
© Christophe De Muynck

In maart doen heel wat Vlamingen mee aan de Veggie Challenge. Eén op vijf Vlamingen eet nu al minstens één dag per week vegetarisch. Iets voor jou?

“Ik zeg niet dat ik mijn stukje vlees niet kan missen, maar het is toch een essentieel onderdeel van mijn menu. Al kies ik heel bewust voor bio en kwaliteit. Ik wil weten waar mijn lapje vlees vandaan komt en welk traject het heeft afgelegd. Ik ben er ook van overtuigd dat met mate vlees eten goed is voor het lichaam, al heb ik veel respect voor mensen die vegetarisch of veganistisch door het leven stappen. Maar voorlopig heeft mijn vaste slager Henk, hier in Mariakerke, een trouwe klant aan mij. (knipoogt) Ik let er wel op dat ik weinig suiker en koolhydraten naar binnen speel. Zo hou ik mijn gewicht onder controle.”

Het grote publiek (her)ontdekt sinds de coronacrisis massaal de natuur in de buurt en sloeg aan het wandelen. Geldt dat ook voor jou?

“Ik moet een trendsetter geweest zijn, want ik wandelde al voor de pandemie uitbrak. Het stedelijk natuurreservaat Bourgoyen-Ossemeersen ligt hier letterlijk om de hoek en is een oase van rust. Op een bepaald moment ging ik er elke ochtend mijn toerke doen, goed voor vijf kilometer met enkel wat vogels als compagnons. Heerlijk. Andere coronahobby’s heb ik niet opgepikt, al ben ik wel beginnen moestuinieren. Vorig jaar kweekte ik worteltjes, ajuinen, salade… De max als dat dan uiteindelijk ook op je bord belandt. En ik ben ook blijven sporten. In normale tijden trek ik meerdere keren per week naar de fitness, nu heb ik thuis aan krachttraining gedaan. Maar ik mis mijn uurtjes in het fitnesscentrum wel. Dan sta ik gewichten te heffen tussen de senioren. De ideale manier om nieuwe mensen te leren kennen. Van mij mogen de fitnesszaken morgen weer hun deuren openen…”

Laat ons even naar Izegem afzakken. Begin dit jaar brandde het jeugdhuis De Tunne af na een kwajongensstreek. Ondertussen is er een succesvolle crowdfunding opgestart om de heropbouw mee te financieren. Heb jij al gestort?

“Dat nog niet, maar die plek zit diep in mijn hart. De Tunne heette in mijn jonge jaren nog gewoon JOC De Schuur, daar heb ik mijn eerste muzikale stapjes gezet én mijn allereerste pintjes gedronken. Met mijn eerste groepje The Prophets of Finance stond ik er als vijftienjarige voor het eerst in mijn leven op het podium. Jeugdhuizen zijn enorm belangrijk, vind ik. Ik vond mijn weg niet in het reguliere caféleven, maar daar maakte ik vrienden en kon ik mezelf ontplooien. De mensen van De Tunne vroegen me al of ik een online concert wilde geven, maar daar heb ik voor bedankt. De interactie met het publiek vind ik veel belangrijker. Mochten ze me bellen om in het heropgebouwde jeugdhuis te komen optreden, dan sta ik daar zeker voor open.”

Naar de ruimte dan. Perseverance rijdt momenteel rond op Mars en binnen afzienbare tijd wil Elon Musk ook mensen naar de rode planeet sturen. Zien we Flip Kowlier straks op een raket zitten?

(lacht luid) “Goh, dat is niet meteen mijn wereld. Die Marsmissies zullen wel hun nut hebben, al is het me nog niet duidelijk wat dat precies is. En stel dat het mogelijk zou zijn om als gewone sterveling naar een andere planeet in ons zonnestelsel te reizen, dan zou ik niet op de eerste rij staan. Alleen als Perseverance daar een kolonie van 12 miljard West-Vlamingen aantreft, mogen ze me bellen. Dan ben ik meteen weg! Maar ik zit hier goed. De reis alleen al daarnaartoe lijkt me een verschrikking. Tot voor kort had ik nog last van vliegangst. Laat staan dat ze me acht maanden lang in een ruimtetuig moeten steken…”

“Ik heb zelf ook goed nieuws: binnenkort komt er nieuw solowerk aan”

Over naar ‘de boekskes’. Viktor Verhulst heeft eindelijk de ware gevonden. De gelukkige heet Sarah en net als papa Gert leidt haar vader een succesvol bedrijf en prijkt haar familie in de lijst van de rijkste Belgen.

“Ah bon? Nu ben ik content dat ik dit weet, ! (lacht) Het is me trouwens een mysterie waarom programma’s als De Verhulstjes überhaupt bestaan. Gert Verhulst is al bekend, is al erg rijk… waarom dan nog de drang om jezelf op die manier te profileren? Is het om zijn zoon en dochter definitief te lanceren? Ik weet het niet. Ik heb er nog geen minuut van gezien, maar de parodie van De Ideale Wereld vind ik dan weer geniaal. Maar De Kowliers zal je nooit op antenne zien, zoveel is zeker. Of er zou een enorme zak geld mee gemoeid moeten zijn. Dat lijkt me ook de enige reden waarom je zoiets doet.”

Het valt trouwens op dat we je bijna nooit in de zogenaamde gespecialiseerde pers zien opduiken. Bewust?

“Zeker. Ik pas waarschijnlijk ook niet in hun profiel, maar ik heb er ook geen nood aan. Pas op, dergelijke lectuur is perfect om even je verstand op nul te zetten, maar om zelf die pagina’s te vullen…”

België is meer dan ooit een bierland: nooit eerder waren er zoveel microbrouwerijen. Volgens de website Zythos kwamen er het afgelopen jaar zestig bij, wat het totaal op 378 brouwerijen brengt. Dubbel zoveel als vijf jaar geleden.

“Als je ergens goed in bent, moet je daar nog beter in worden, zeker? Ons bier is een enorme troef, daar moeten we ons bewust van zijn. Toen ik twintig jaar geleden naar New York City trok, was men daar toen al wild van onze vele bieren. En dan heb ik het niet over de platgetreden paden van InBev en co. Enkele jaren geleden traden we met Ertebrekers tijdens de Belgian Beer Week nog op in Japan en daar zag ik een zelfde verhaal. Dat moet je dus koesteren.”

 © Christophe De Muynck
© Christophe De Muynck

Zet je zelf soms één van de betere gerstenatten aan je lippen?

“Ik ben al acht jaar geheelonthouder. Katers zijn me vreemd en ik ben van plan om dit zo te houden. Een gezonde geest in een gezond lichaam, zeker? Al bestaat de kans dat ik op mijn vijftigste wél een pintje drink. In datzelfde jaar wordt mijn zoon achttien, daarvoor zou ik misschien een uitzondering maken. Mijn vader heeft trouwens thuis nog zijn eigen bier gebrouwen. Weet je wat me soms wel stoort? Dat op de toeristische hotspots ons land wordt herleid tot een concentratie van bier, chocolade en frieten. We hebben zoveel meer in huis.”

Recent raakte bekend dat Facebook en Instagram alle politieke reclame zullen wegfilteren. Een goeie zaak?

“Ge moogt gerust zijn. Al zal ik er weinig last van hebben. Toen ik stopte met het nieuws te volgen, ben ik ook erg diep in de instellingen van mijn eigen sociale mediaprofielen gedoken. Ik heb er toen al voor gezorgd dat geen enkele nieuwswebsite of politieke partij me op die manier kan bereiken. Al heb ik onlangs, uit curieuziteit , op Twitter eens de figuur Dries Van Langenhove opgezocht. Ik wilde met eigen ogen zien welke bagger die kerel de wereld instuurt. Daar moeten we geweldig mee opletten, want zijn volgers nemen zijn woorden klakkeloos over als waarheid.”

Jij bent zelf erg actief op Instagram en hebt ruim 12.000 volgers. Dat zijn meer mensen dan er pakweg in Ingelmunster wonen.

“Zot, hé? Maar ik probeer er zo positief mogelijk uit de hoek te komen. Ergens is het ook een nuttig tijdverdrijf in tijden van lockdown en dagen zonder optredens. Al let ik wel op wat ik post. Dingen die té privé zijn, halen mijn Stories niet. Het is wel de perfecte manier om in interactie te treden met je fans. Op elke post krijg ik tientallen reacties en die zijn doorgaans altijd tof. Zo vroeg ik een paar weken geleden nog welk nummer mijn volgers de ultieme tearjerker vinden. Dat leverde meer dan honderd tips op, die goot ik in een lijstje en deelde ik opnieuw. En ik heb ook zélf bijgeleerd. Top, toch? Als je verstandig omgaat met sociale media, kunnen ze je leven echt wel verrijken.”

Nieuws uit deze goednieuwskrant: Lut Deseyn, burgemeester van Avelgem, belt zelf alle besmette inwoners op om te vragen hoe het met hen gaat. Een mooi initiatief?

“Dat vind ik nu eens echt fantastisch. En ik wist er al van! Dankzij onze bassist Kasper Cornelus, een rasechte Avelgemnaar. Ik doe het zelf ook, trouwens. Enkele dichte vrienden, die ik door de maatregelen nu even niet meer zie, bel ik regelmatig op en dan praten we wat bij. Sociaal contact is broodnodig, zeker in tijden van afstand houden. Met mijn ouders videobel ik dan weer regelmatig, daar zijn ze volledig mee weg. Maar ik steek niet weg dat ik verlang om hen weer eens een goeie knuffel te kunnen geven. Dat is iets des mensen. Het formele handen schudden en kussen geven, hoeven van mij dan weer niet terug te keren. Daar ben ik iets minder fan van.”

Onze West-Vlaamse artiesten scoren: Balthazar lanceerde nog maar net een nieuw album, Dirk. stond met drie nummers tegelijk in De Afrekening, Niels Destadsbader verkoopt Sportpaleizen uit… Heb je daar een verklaring voor?

“Neen. Ik denk dat het gewoon stuk voor stuk toppers in hun vak zijn. Neem nu Niels Destadsbader. Je kan daar voor of tegen zijn, maar hij dóet het wel, hé. Chapeau, daarvoor.”

Jij focuste de voorbije jaren op Ertebrekers en ‘t Hof van Commerce. Wanneer mogen we nog eens nieuw solowerk verwachten?

“Awel, ik heb ook goed nieuws. (lacht) Dat komt er zeer binnenkort aan. Het is van 2013 geleden dat ik nog een album het gelanceerd ( Cirque, red.) , maar daar komt verandering in. Dit najaar moet normaal een nieuwe single op de markt komen en begin 2022 volgt een volledig album. Ik ben druk aan het schrijven en in mei duik ik de studio in. De goesting is enorm groot. Hopelijk kan ik met dat nieuwe werk dan snel de podia onveilig maken.”

Tot slot nog wat leuk familienieuws: heel wat ziekenhuizen maken zich op voor een babyboom, met dank aan de coronacrisis en bijhorende lockdowns.

“En we zijn al met zoveel! Neen, nieuw leven is alleen maar toe te juichen. Met ouder te worden, begin ik familie alleen maar belangrijker te vinden. Met mijn ouders, broer en zus hebben we een WhatsApp-groepje, de Cauweliers. Daar wensen we elkaar elke ochtend een goeiemorgen in. Soms valt het gesprek daarna stil, andere keren zijn we vertrokken voor een dag vol berichtjes. Weet je waar ik écht naar uitkijk? Het eerste familiefeest au grand complèt en zonder maatregelen. Dat is al geleden van Kerstmis 2019. Ons moeder heeft nu al geboekt om met Pasen allemaal samen op restaurant te gaan, maar die plannen zullen we nog even moet vooruitschuiven. Maar het komt goed, daar ben ik zeker van.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier