De drie straten in de nieuwe verkaveling langs de Processieweg zullen Antoinette Vandenbulckestraat heten. Daarmee wil de gemeente de stichtster van de heemkundige kring Mulnis eren en hebben ze er een vrouwelijke straatnaam bij.
De nieuwe verkaveling, waarvan de aanleg van de wegenis onlangs is opgestart, omvat 25 eengezinswoningen in vier groepen evenwijdig met de Processieweg en anderzijds de bouw van twee meergezinswoningen. Er komt een nieuwe rijweg tussen de Processieweg en de meergezinswoningen en evenwijdig met de Processieweg worden twee zijwegen aangelegd. Initieel werd gedacht om aan de drie straten een verschillende naam te geven, maar omdat de twee aftakkingen relatief kort zijn, krijgen de drie straten dezelfde naam.
Heemkundige kring
Voor Antoinette Vandenbulcke betekende Moen heel veel en vice versa. Met de komende fusies in 1977 in het achterhoofd wilde zij het ‘oude’ Moen doen verder leven en het kostbare verleden beschermen. Daarnaast had ze een hart voor cultuur en organiseerde ze tentoonstellingen.
Uit het organiseren van een tentoonstelling ontstond eerder onverwacht de heemkring Mulnis. “In 1975 nam mijn moeder het initiatief een tentoonstelling rond de gekende Moense kunstenaar Achiel Hennion te organiseren. Zijn zoon was daar zo mee opgezet dat hij uitnodigingen liet maken met vermelding dat Antoinette Vandenbulcke voorzitter was van de heemkring”, vertelt dochter Sabine Rommens ons.
Moen betekende heel veel voor Antoinette, en vice versa
Het werd meteen de start van een reeks tentoonstellingen en activiteiten. Haar hele gezin was bij de werking van Mulnis betrokken. Zo verscheen in 1975 het boek ‘Moen, ons dorp van toen’ naar aanleiding van 1.000 jaar Moen. In 1980 verscheen het tweede deel. “Deze werken werden volledig door de familie Rommens gerealiseerd. Zowel de samenstelling, het typwerk als het inbinden ervan”, herinnert Sabine zich.
In september kon je in onze krant ook al lezen dat Antoinette, met succes, geijverd had voor het behoud van het Sint-Pietersbrugje. Antoinette lag ook aan de basis van het heemkundig museum in Moen. “We zijn begonnen in 1986 in het oude schoolhuis in de Moense Beekstraat. Op de gelijkvloerse verdieping kregen de jeugdbewegingen een onderkomen en wij kregen de verdieping, maar naarmate de collectie aangroeide werden meer en meer kamers en verdiepingen ingepalmd.”
Nieuw bestuur
In 1997 moest men echter op zoek naar een nieuw onderkomen. De gebouwen waren in zo’n slechte staat dat bezoek toelaten niet meer verantwoord was. Een jaar later overleed Antoinette, op 18 maart 1998. Er werd toen gekeken wat er met Mulnis diende te gebeuren en dochter Sabine besloot om met een nieuw bestuur het werk van haar moeder voort te zetten.
Door het onverwachte vertrek van de zusters van Moen kwamen hun gebouwen leeg te staan. De gemeente stelde deze ter beschikking om het museum in onder te brengen. Nu zit men dus al 20 jaar in een mooi onderkomen op Moenplaats.
Sabine Rommens zegt heel blij te zijn met de erkenning die haar moeder nu krijgt voor het vele werk dat ze deed voor Moen. Ze hoopt evenwel ook dat jongere krachten het bestuur van Mulnis komen versterken, om zo het werk te kunnen voortzetten.
(GJZ)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier