De aankondiging van het vaderschap kwam als een complete verrassing voor vrienden, familie, kennissen en zeker de grootouders van Niels Dierinck.
De 20-jarige Niels Dierick werd op 11 januari 2015 papa van de kleine Lona. “Ik weet nog dat ik al lachend vroeg ‘Uw lief is toch niet in verwachting zeker ?’ Het was even schrikken”, vertelt grootvader Kris Dierick. Op je twintigste vader worden van een dochtertje : voor velen lijkt het erg onwaarschijnlijk. Toch kwam Niels Dierick in september vorig jaar thuis met het nieuws. “Op 20 september was het. Niels vroeg ons even mee naar boven. Natuurlijk krijg je dan al wat kriebels in de buik”, aldus de 46-jarige Kris Dierick, zelf vader van vier kinderen. “Zo’n nieuws is sowieso schrikken. Je denkt ook nog niet aan de baby, maar eerder aan Niels, zijn studies en zijn toekomst.”
Kris reageerde naar eigen zeggen rustig, maar Niels’ mama Carin Platteau had het in eerste instantie een pak moeilijker. “Uiteraard reageer je erg emotioneel”, zegt ze. “Je ziet de toekomst van je zoon op dat moment eigenlijk een beetje in duigen vallen. Ik vond het vooral jammer voor Niels. Een deel van zijn jeugd zal nooit meer zijn zoals het was.”
“Ik zag Niels al thuiszitten met zijn baby en vriendin in een huisje, zonder inkomen en nog aan het studeren”, neemt Kris weer over. “Dat was geen gemakkelijke periode. We zijn 2015 hé, we zitten niet meer in 1915. Er zijn genoeg voorbehoedsmiddelen. Bij mij speelde dan ook een gevoel van ‘kom zeg, domme jongen’.”
Maar het is niet zo dat ze geen voorbehoedsmiddelen gebruiken. “Dat Kesia zwanger raakte, had te maken met een falen van de pil na het nemen van medicatie voor een banale ziekte”, antwoordt Niels.
Middenin de examens
“Met de hulp van familie en vrienden en vooral door veel te praten met elkaar begonnen we het te verwerken”, gaat Kris verder. “Je probeert positief naar de situatie te kijken. Spreken met de mama, hoe zij de eerste jaren ziet. Veel planning, veel heen-en-weergeloop met Lona.”
Gelukkig kunnen de jonge ouders rekenen op de steun en hulp van thuis. “Dat mijn mama huisvrouw is, is ergens wel een groot geluk. Als ik naar de les moet of voor school moet werken en Lona is bij ons zorgt omie voor haar”, zegt Niels.
Voor Niels primeert het afwerken van zijn studies handelswetenschappen. “Ik probeer nog steeds even veel tijd uit te trekken voor school. Het is wat meer denkwerk en vooral een pak minder slaap.”
Lona werd geboren op 11 januari, middenin de examenperiode. “Ik had nog al lachend gezegd aan Kesia te wachten tot na Niels zijn examens, maar twee uur later was Lona er al”, lacht Carin.
“Ik denk dat de impact van de geboorte op mijn resultaten kleiner was dan in juni vorig jaar”, pikt Niels in. “Ik zat voortdurend met die zwangerschap in mijn hoofd en had het ook nog aan niemand verteld. In het tweede semester had ik zeven herexamens. Mentaal was het niet gemakkelijk.”
Honderden pampers
Het vaderschap heeft Niels naar eigen zeggen niet zo heel veel veranderd. “Mijn ouders zeiden vooraf dat ik me wel volwassener zou moeten gedragen. Maar behalve het uitgaan, dat fel verminderd is, ben ik nog altijd dezelfde.”
Kris : “Vooral in het begin kon je rustig thuiskomen en bij wijze van spreken niet naar Lona omkijken. Dat begint nu wel te veranderen. Misschien is dat een beetje typisch voor mannen. Die hebben liever dat er al wat meer actie en reactie in het kindje zit.”
Na de eerste schok en de moeilijke periode gaat het leven bij de familie Dierick voort. “Lona staat nu wel vaak volledig centraal. Ondertussen krijgen we ook veel hulp van mensen rondom ons. Sien, onze jongste, is ondertussen 13. Veel babyspullen hadden we niet meer staan. Kleertjes, petjes, speelgoed, noem maar op, hebben we gekregen van familie en vrienden. En nog steeds zijn er mensen die dingen meebrengen.”
“En mijn vrienden hebben bij de geboorte voor 800 pampers gezorgd”, lacht Niels. “Mama is bij de geboorte op slag verliefd geworden op Lona en ze zien dat het voorlopig allemaal goed lukt.”
Eerste Vaderdag
Na lang brainstormen en nadenken werd gekozen voor omie en opie. “Oma en opa klonk veel te oud”, meent Kris. “Eigenlijk vond ik papoe wel tof, maar mamoe kwam erbij en ze was niet akkoord. We zullen waarschijnlijk wel omie en opie blijven als we nog kleinkinderen krijgen… binnen tien jaar of zo. (lacht) Lona is hier drie of vier dagen per week. De mama blijft ook vaak een paar nachten bij ons slapen. Zij is er bijna altijd bij. En als Lona daarna opnieuw vertrekt, mis je haar meteen.”
Voor Niels wordt het zondag dus zijn allereerste Vaderdag. “Ik denk wel dat dat vroeger meer leefde. Misschien omdat het meer vanuit school werd gestuurd”, zegt Kris. “Op zo’n dag hou ik er wel van om samen met de familie een keer een aperitiefje te drinken. Dat doet me meer plezier dan een cadeautje.”
(OV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier