Nette mannen op motoren toeren ook in Brugge rond

Stoere mannen in kostuum op een motor. Dat is het concept van de Distinguished Gentlemen’s Ride, die straks ook weer Brugge aandoet. Op zondag 29 september trekken wereldwijd meer dan 60.000 motorrijders hun beste pak aan. Met deze ‘voorname herenrit’ zamelen de motorrijders geld in voor het onderzoek naar prostaatkanker en zelfmoordpreventie.

“NETJES GEKLEED ALS GENTLEMAN IS HET MINSTE DAT WE VRAGEN”

Andy Geeroms van motorshop en restaurant Hermanus organiseert de rit in Brugge. “De eerste DGR werd in 2013 georganiseerd door Mark Hawwa in Australië. Met een rit voor vintage motoren wilde hij geld inzamelen voor het goede doel. De rit was een onmiddellijk succes en intussen wordt wereldwijd op de laatste zondag van september 680 ritten gereden. Behalve Brugge zijn er nog een negen andere ritten in het hele land.” De naam dekt niet volledig de lading want behalve de heren zijn ook de dames welkom op de rit. “Zo rijdt mijn vriendin Evy ook mee, in pak natuurlijk”, gaat Geeroms verder. “Niet alleen de kleuren zijn belangrijk, ook de rijstijl is dat. We willen het motorrijden in een positief daglicht stellen. Het is geen wedstrijd en we rijden in groep. Eigenlijk is het zien en gezien worden belangrijker. We toveren een glimlach bij de mensen waar we passeren.” Iedereen met een oude motor of een klassiek geïnspireerde motor is welkom op de rit. “Een smoking is niet nodig, maar netjes gekleed als een gentleman is het minste dat we vragen. Voor stijltips kan je terecht op de internationale DGR-website.”

De rit vindt plaats onder politiebegeleiding en telt 42 kilometer. “We vertrekken aan onze zaak op de Maalse Steenweg, dan trekken we naar Damme, waar we een tussenstop maken op de markt om daarna in Brugge op ‘t Zand halt te houden. Tenslotte rijden we weer naar Hermanus waar coverband Dirty Laundry op ons wacht voor een optreden.”

“We vragen de deelnemers zeker in te schrijven. Want de details van de rit kan je enkel via de website te weten komen. Doneren is dan wel niet verplicht maar het is wel het idee achter de rit, dus we moedigen dat wel aan. Elke euro gaat naar het goede doel. Met dat geld steun je het onderzoek naar prostaatkanker en zelfmoordpreventie. Registreren en doneren kan op www.gentlemansride.com.” Vorig jaar werd wereldwijd meer dan 6 miljoen euro opgehaald in 102 landen. Dit jaar wil de organisatie de kaap van 7 miljoen ronden.

(lees verder onder de foto)

“IK WIL DIT JAAR MINSTENS 250 EURO INZAMELEN VOOR HET GOEDE DOEL”

Noël Puype uit Sint-Michiels is een DGR-rijder van het eerste uur. “Als jonge gast heb ik altijd met brommers gereden om nadien ook nog in een brommerzaak te werken”, zegt Noël. “Na de brommers had ik nog wel een aantal motoren. Maar door ze van de hand te doen, heb ik een tiental jaar niet meer gereden. Op mijn 40ste heb ik toch weer een motor gekocht. Een Harley-Davidson. Neen, het was geen midlifecrisis”, lacht Noël. “Ondertussen rijden we nog altijd. We, want ook mijn vrouw Vanessa Claeys rijdt met de motor. Vijf jaar geleden zijn we van ‘merk’ veranderd. Na wat zoeken zijn we bij het Britse Triumph uitgekomen omdat we wel van die klassieke geïnspireerde motors houden.”

“Zo hebben we in 2015 voor het eerst deelgenomen aan de rit in Gent die door de motorzaak werd georganiseerd. ‘s Morgens vroeg op de motor kruipen in kostuum was niet echt evident voor die afstand. Maar het evenement smaakte naar meer. Het jaar daarop vroeg die motorzaak aan Andy van Hermanus om een rit op te zetten. We hebben dus niet moeten twijfelen om vier jaar geleden een eerste keer mee te rijden in onze stad. Sindsdien reden we al iedere herenrit in Brugge mee.” Noël kan je ook wel in pak zien op straat, maar dan laat hij die das wel achterwege. “We zijn trouwens ook vaste klanten geworden bij Hermanus. Op donderdag komen we hier steevast onze koffie drinken. Als het weer het toelaat koppelen we er nog een motorrit aan vast. De tijden om in de kou op de motor te rijden zijn gepasseerd.”

Noël rijdt op een Triumph Bonneville, Ace Cafe limited edition. “Een nagelnieuwe motor, maar wel met de uitstraling van de oude motoren die in Engeland werden gebouwd in de vorige eeuw. Mijn versie is een hommage aan het befaamde Londense Ace Café. Dat was in de jaren ’60 de bakermat van het Britse motorrijden en de eerste generatie café racers.” Hij wil dit jaar 250 euro inzamelen voor het goede doel en rekent daarvoor op de steun van vrienden en familie.

(lees verder onder de foto)

“DE DGR-RIDE IS EEN ONTSPANNING DOOR DE POLITIEBEGELEIDING”

Voor Dylan De Krijger uit Maldegem is meerijden met de ‘Distinguished Gentleman’s Ride’ een jaarlijkse traditie. “Het is leuk om weten dat je een goed doel kan steunen”, zegt hij. “Ook de sfeer is altijd top. Zeker voor die ene keer per jaar dat je met een mooi pakje op de motor kruipt. Ik ben echt blij dat Evy en Andy het organiseren.”

“Mijn motorpassie is eigenlijk begonnen met de passie voor techniek. Mijn vader had een motorzaak dus ben ik er in opgegroeid en er ook in verder gegaan. Als 14-jarige keek ik echt uit naar mijn 16de verjaardag. De brommer moest al klaar staan,” lacht Dylan. “Van zodra je een brommer hebt, kan je echt ontspannen van de vrijheid om te gaan rijden. Na de brommers volgde natuurlijk ook een motor.” De vrijheid van het rijden ervaart Dylan nog altijd. “Ondertussen nam ik de zaak over van mijn vader. De motoren zijn er wel niet meer, ik richt me vooral op verwarming, stroomgroepen en tuinbouwmachines. Al heb ik wel de indruk dat de de motorbranche weer wat opleeft.”

“Als zelfstandige heb ik ook niet zo veel tijd meer over. Maar af en toe steek ik wel eens de grens over en zoek in Zeeuws-Vlaanderen de leuke baantjes op om ontspannen te kunnen rijden. Motorrijden is natuurlijk wel overal opletten. De helft van de rijders in het verkeer is verstrooid of met hun telefoon bezig. Daarom alleen al is de Distinguished Gentlemans Ride een ontspanning door de politiebegeleiding die we krijgen. De motorrijders kennen elkaar ook. Het zijn heus geen cowboys op de weg.”

Dylan kocht een nieuwe motor uit 2009 maar al snel begonnen oldtimers hem meer aan te spreken. “Dat zijn motoren met een ziel. Nu heb ik er een uit 1978. Ook al werkt de techniek niet altijd mee en kan het soms voorvallen dat hij niet wil starten. Maar dat is ook een stuk van mijn passie om er aan te kunnen sleutelen en die weer start klaar te krijgen. Dat is meteen ook de reden dat je weinig van deze oldtimers zit rijden. Als je er weinig van kent, kost het handenvol geld om er te laten aan werken.” (TBR)