Je bent kunstenares en kunt door de coronamaatregelen al maanden je zoon, die een goeie honderd kilometer verder woont, niet meer zien? Dan zit er volgens Nelly Paenen (73) uit de Meeuwenlaan maar één ding op: je maakt een levensecht portret van hem.
Nelly Paenen, geboren Aalsterse, woont sinds 2015 in een voormalige dokterswoning langs de Meeuwenlaan in Bredene Duinen. In wat ooit de wachtzaal was, heeft ze een atelier ingericht en in zowat alle kamers van de woning vind je werken van haar terug. Kunst zit haar van kindsbeen af in het bloed. “De zusters in mijn lagere school lieten me ooit pronken met tekeningen die ik van een toneelvoorstelling had gemaakt”, opent Nelly haar verhaal. Nelly had talent, zoveel was toen al duidelijk.
Haar middelbaar maakte de Aalsterse daarom vol in de kunsthumaniora. “Mijn droom was toen om mode te gaan tekenen. Maar mijn leraars haalden die droom snel naar beneden: ‘In Parijs zou je daar misschien kunnen van leven maar niet in het kleine Vlaanderen.’ ”
Schilderen en tekenen zouden Nelly nooit meer loslaten. “Ik maak vooral expressionistische werken maar ook met keramiek en mozaïek kan ik overweg. Het realistische portret van mijn zoon Jan was een nieuwe uitdaging.” Dat portret was Nelly’s originele antwoord op de contactbeperkingen, waarmee we nu al maanden leven. “Mijn zoon Jan Van de Velde woont in Letterhoutem in Oost-Vlaanderen. Ik heb hem maandenlang niet kunnen zien. Dus maakte ik maar een portret van hem. Op die manier is hij toch een beetje dichtbij.”
Het schilderij kreeg een ereplaats in Nelly’s woonkamer. “Ik heb er serieus op gezwoegd. Ik ben nogal een perfectionist, moet je weten. Als er ook maar een penseelstreek verkeerd staat, dan moet die rechtgezet.”
Sissi in Wenen
Als het portret van zoon Jan iets verraadt, dan is het wel dat Nelly Paenen een bijzonder talent is. Toch exposeert ze zelden tot nooit en is ze in haar eigen Bredene nauwelijks bekend.
“Mijn laatste tentoonstelling was in het paleis van Sissi in Wenen. Ik ontving onlangs ook een uitnodiging voor een expo in Tokio. Maar het klopt, ik heb nog niet zo vaak geëxposeerd, ook al won ik helemaal aan het begin van mijn carrière de prijs van de stad Aalst”, zegt ze. “Lokaal heb ik eens werken tentoongesteld in wzc Wackerbout en Etienne Vercarre van vc De Fakkel nodigde me al uit om te exposeren in het Ryckewaertshof. Misschien moet ik daar toch eens werk van gaan maken…”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
