Nelly Callewaert (79) uit Poelkapelle beschikt over een indrukwekkende verzameling vingerhoeden. Meer dan 1.200 heeft ze er in haar kast staan. Ooit kreeg ze er eentje cadeau uit Kenia en dat zette haar aan om vingerhoeden te verzamelen.
Nelly Callewaert woont samen met haar echtgenoot Roger Gryson (79) in de Tuinwijk in Poelkapelle. “Ik ben een geboren en getogen Poelkapelse en groeide op in de Poorterstraat bij wijlen mijn ouders Cyriel en Irma Rommelaere”, begint Nelly haar levensverhaal. “58 jaar geleden stapte ik in het huwelijksbootje met Roger Gryson en tot op vandaag zijn we nog altijd gelukkig samen. Katia is onze dochter die ons twee kleinkinderen schonk.”
Als souvenir
“Na de lagere school moest ik al gaan vroeg werken en in onze tijd was dit voor de meisjes veelal gaan dienen. De dag vóór mijn 15de verjaardag begon ik als dienstmeid bij de familie Hector Vermeulen van de Yprabieren in Ieper. Na twee en een half jaar verhuisde ik naar een beter betaalde job bij de Ieperse senator Hilaire Lahaye. De senator en zijn vrouw trokken regelmatig op reis en telkens hadden ze van een of ander land een souvenir mee. Zo brachten ze uit Kenia en Israël twee vingerhoeden mee, die beschilderd waren. Ik vond ze zodanig mooi dat ik besloot om vingerhoeden te verzamelen. Vooral vingerhoeden waarop een of ander monument beschilderd was, dat verwees naar een bepaald land”, vervolgt Nelly.
Overal ter wereld
“Zelf gingen wij ook graag op reis en het kwam zover dat we reizen uitstippelden naar landen waarvan ik nog geen vingerhoed had. In Frankrijk kocht ik een vingerhoed met de Eiffeltoren en ook een met het Louvre op, in Engeland werden het de afstammelingen van het Koningshuis van Windsor. In Italië prijkte pater Pio op mijn vingerling en de toren van het Toscaanse Pisa hoorde er ook bij.”
“We trokken op reis naar landen waarvan ik nog geen vingerhoed in mijn bezit had”
“Maar mijn collectie groeide het meest aan toen onze kleindochter Emmely, die voor de provincie werkt, mee aan het roer stond van de grootse herdenking in 2014. In vijf maanden tijd moesten er 8.400 fakkeldragers gevonden worden voor de herdenking, op vrijdag 17 oktober 2014, van de frontlinie van 1914 Nieuwpoort tot Ieper. Emmely moest ter plaatse contacten leggen en van overal bracht ze vingerhoeden mee.”
“Met ons deel erbij bestaat mijn verzameling vingerhoeden uit exemplaren van over de hele wereld: Zambia, Portugal, Vietnam, Manilla, Texas, Letland, Estland, Litouwen, Nepal, Boedapest, Griekenland, Spanje, Brazilië, Venezuela, Indonesië, Thailand, Jerusalem met de kribbe erop, Manneken Pis uit Brussel, Amerika met de Twin Towers, Rusland met de matroesjka’s… In Vaticaanstad moesten we eerst de misviering volgen vooraleer we een vingerhoed konden aankopen. We arriveerden zelfs bij de Indianen. Mijn duurste vingerhoed is een puur zilveren uit 1975. Voor deze Italiaanse vingerhoed, met een klein logo erop, telde ik toen 800 BEF neer. Dit is de duurste uit mijn verzameling”, weet Nelly te melden.
Volhouden
In heel haar leven heeft Nelly al heel wat medische ingrepen moeten ondergaan en is niet meer zo goed te been. Toch doet ze verder en blijft ze volhouden met het verzamelen van vingerhoeden. “Vroeger dansten Roger en ikzelf enorm graag. Eén noot muziek was voldoende om ons op de dansvloer te jagen. Nu ben ik tot zitten en rond de tafel wandelen gedwongen. Ik vul nu mijn dagen met het invullen van kruiswoordraadsels en woordzoekers en het bekijken van films op tv”, besluit Nelly. (RB)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier