Nederlandse Michelle is nieuwe general manager Sea Life

Michelle Hoeneveld was in 2018 al enkele maanden actief in Blankenberge en voelde zich snel thuis.© WK
Michelle Hoeneveld was in 2018 al enkele maanden actief in Blankenberge en voelde zich snel thuis.© WK
Wim Kerkhof
Wim Kerkhof Medewerker KW

Sinds half januari is in Sea Life een nieuwe general manager aan de slag. Michelle Hoeneveld neemt tijdelijk de plaats in van Nicola Hamilton, die in Scheveningen de opstart van een nieuw Legoland Discovery Centre in goede banen leidt.

Michelle Hoeneveld (32) komt uit Almere, een stad in de provincie Flevoland net boven Amsterdam. “Ik ben daar in 2013 mijn carrière begonnen bij Merlin Entertainments, als commercieel hostess bij het wassenbeeldenmuseum. Na ongeveer een jaar promoveerde ik er tot duty manager, in 2016 werd ik operationeel manager. Eigenlijk had ik eerst in Blankenberge voor die functie gesolliciteerd, en toen hier in 2018 de functie van general manager vrijkwam, greep ik ook daar net naast. Driemaal is scheepsrecht dus”, glimlacht Michelle, die na het vertrek van Nicola Hamilton dan toch general manager werd.

“Nicola zit nu in Scheveningen, waar ze met haar jarenlange ervaring de juiste persoon is om de opstart van het Legoland Discovery Centre in goede banen te leiden. Zelf nam ik mijn zeven jaar managementervaring bij Madame Tussauds mee naar hier. In Amsterdam spande ik me samen met een team van zestig mensen elke dag in om onze gasten een optimale bezoekerservaring te geven.”

Heel veel passie

Michelle deed als general manager overigens eerst een jaartje ervaring op in Sea Life Helsinki. “Van de wassen beelden naar de levende dieren; dat was een hele stap. Als manager ademde ik bovendien Madame Tussauds. Maar de attractie in Helsinki, die iets minder groot is dan hier, was de perfecte plek om de onderwaterwereld van Sea Life te leren kennen. Covid-19 was er een uitdaging bovenop, al is de attractie daar sinds juni altijd open kunnen blijven.”

Ondertussen is Michelle in Blankenberge ook al goed met haar team vertrouwd. “Een leuk, jong team met heel veel passie. Ik kende Sea Life Blankenberge overigens al een beetje: in 2018, toen Nicola hier net was, ben ik haar de eerste maanden operationeel komen ondersteunen. Ik ben gek op de Italiaanse keuken en heb hier toen een goed restaurantje ontdekt. Hopelijk kunnen ze binnenkort weer opendoen want er is geen afhaalmogelijkheid”, lacht Michelle, die op de Zeedijk woont.

Gek op de zee

“Lekker dichtbij, al kan ik Sea Life vanuit mijn appartementje net niet zien liggen. Het eerste wat ik ’s morgens zie als ik naar het werk ga, is het mooie strand en de pier. Behalve op Italiaans eten ben ik ook ontzettend gek op de zee. In Nederland woonde ik ook aan het water. Leuk dat alles hier zo dichtbij is: in minder dan een half uur sta je in Knokke, Brugge of Oostende. En het massatoerisme in de zomer ben ik al gewoon van in Amsterdam: Tussauds bevindt zich aan de Dam, pal in het centrum.”

Sea Life is ondertussen al sinds begin november gesloten voor het publiek. “Zeker een uitdaging, de dieren moeten immers wel nog verzorgd worden. Ook de zeehondenopvang loopt gewoon door, en daar krijgen we nog altijd geen subsidies voor. Het vraagt dus wel wat creativiteit om met een minimaal budget zo oplossingsgericht mogelijk te denken.”

TikTok-kanaal

In plaats van in grote marketingcampagnes, zetten we nu bijvoorbeeld meer in op sociale media: in navolging van Sea Life Helsinki zijn we ook in Blankenberge recent met een eigen TikTok-kanaal gestart. Daarmee spreken we op een eigentijdse manier een nieuwe generatie aan; de tieners die straks met vrienden een dagje naar zee komen. Maar ook daarnaast zitten we niet stil. Zo investeerden we in het binnengedeelte Amazonia in een nieuwe attractie genaamd ‘Creepy Crawlies’, met onder meer schorpioenen en wandelende takken. Zodra we weer open mogen, kunnen de mensen dat komen ontdekken.”

De publiekswerking wordt volgens Michelle gemist. “Aan de ene kant is het natuurlijk wel fijn dat de dierenverzorgers rustig hun werk kunnen doen, maar aan de andere kant missen we allemaal die interactie met de bezoekers. De dierenverzorgers willen hun kennis over de dieren graag overbrengen en hun werk laten zien aan de buitenwereld. Er is ook niks zo vervelend als geen vooruitzicht hebben. Niemand weet juist hoelang dit nog gaat duren, en dat is voor iedereen knap lastig. Bovendien zit nog steeds een aantal van onze medewerkers thuis. We hopen in mei te kunnen heropenen, en dan hopelijk voorgoed.”