Nabestaanden in rouw na overlijden Chantal Velghe: “Strijd tegen die vuile tumor kon ze niet winnen”

Wijlen Chantal Velghe. © Davy Coghe
Piet De Ville
Piet De Ville Medewerker KW

Het overlijden van Chantal Velghe, de trotse uitbaatster van brood- en patisseriehuis Schaeverbeke in Brugge, laat weinigen onberoerd. De vrouw bezweek op 12 juli op amper 53-jarige leeftijd aan de gevolgen van een agressieve hersentumor. “Chantal was een heel mooie en goede vrouw”, zegt haar echtgenoot Joris Viane. “Er valt het ziekenhuis en de dokters absoluut niets te verwijten. Ik heb het grootste respect voor hen. De strijd tegen die vuile tumor was gewoon niet te winnen.”

De Gouden Driehoek – de bijnaam die veel Bruggelingen geven aan de uitstekende bakkerij, slagerij en groenten- en fruitwinkel in de schaduw van de Magdalenakerk – is een stuk van zijn glans kwijt. Chantal Velghe, de trotse oprichtster en zaakvoerster van bakkerij Schaeverbeke, is niet meer. De vrouw overleed op 12 juli, in de nacht van zaterdag op zondag, aan de gevolgen van een agressieve hersentumor.

Hoofdpijn

“Chantal klaagde al een tijdje over hoofdpijn, in maart moet dat begonnen zijn”, vertelt haar echtgenoot Joris Viane. “Na een tijdje is ze naar de dokter geweest en de diagnose die op 7 april werd gesteld, op basis van een MRI-scan, was meteen duidelijk… Er werd een behoorlijk grote en kwaadaardige tumor in de hersenen vastgesteld. De dokters hebben niet geaarzeld. Nauwelijks vier dagen later volgde een operatie waarbij de tumor zo goed als mogelijk werd verwijderd. Dan is ze ook nog eens 30 dagen bestraald geweest. Maar eigenlijk heeft het er nooit echt goed uit gezien. De tumor had voor verwijdering al veel schade aangericht en restanten ervan zijn blijven woekeren… Ze verzwakte zienderogen. Bovendien heeft ze dan ook nog eens een breuk opgelopen bij een ongelukkige val in het ziekenhuis.”

“Ik ben drie maanden bij haar thuis gebleven om haar te verzorgen, terwijl onze goede medewerkers – dat wil ik benadrukken – de bakkerij draaiende hielden. Op termijn was ze ook half verlamd, dat was echt heel moeilijk. Chantal maakte al vlug duidelijk dat, als blijkt dat de behandelingen niet aanslaan, ze zeker niet terug naar het ziekenhuis wilde. Ze wilde thuis bij mij blijven. En ze is ook thuis gestorven…”

Respect

“Ik wil dat je één ding zeker schrijft: ik heb het grootste respect voor de ziekenhuizen waar we mee te maken kregen (AZ Sint-Jan en Sint-Lucas, red.), de dokters en het verplegend personeel. Berichten alsof de operatie uitgesteld werd door de coronacrisis zijn volledig uit de lucht gegrepen. Iedereen heeft zijn uiterste best gedaan en was bijzonder empathisch. Ik kan niemand iets verwijten. Chantal heeft gewoon pech gehad. De strijd tegen die vuile tumor was niet te winnen.” De tumor die Chantal fataal werd kwam in zekere zin toch niet helemaal uit het niets, zo blijkt. “De grootmoeder van Chantal overleed net ook op haar 53ste, ook door een hersentumor.”

Het bericht over het overlijden van Chantal bracht een stroom aan geschokte en diep bedroefde reacties teweeg. Als trotse en steeds kokette patrones van de druk beklante bakkerij en patisseriezaak was Chantal bijzonder geliefd. “Hoe ik haar zal herinneren? In de eerste plaats als een bijzonder mooie en goede vrouw. Rechtuit ook, maar ze zag de mensen echt graag en zou alles doen om iemand te helpen.”

Joris Viane en Chantal Velghe werden 13 jaar geleden een koppel.
Joris Viane en Chantal Velghe werden 13 jaar geleden een koppel.© GF

Zo’n dertien jaar geleden werden Chantal en Joris een koppel. “Ik ken Chantal al behoorlijk lang, onder meer doordat we gezamenlijke vrienden en kennissen hadden. In die tijd werkte ik nog als hoofdbewaarder bij de vrouwengevangenis in Brugge. Toen wij een koppel werden, heb ik zelf de bakkersstiel aangeleerd en ben dus als bakker mee in de zaak gekomen. Erg moeilijk is dat eigenlijk niet, je moet het gewoon doen en willen doen”, zegt de man bescheiden.

Genoten van het leven

Chantal richtte de bakkerij op in 1987 met haar eerste echtgenoot Stefaan Schaeverbeke. Na de scheiding en het vertrek van Schaeverbeke uit de bakkerij bleef de zaak de naam behouden. De zaak blijft na al die jaren vermaard voor de ambachtelijke broodproducten, zonder bewaarmiddelen, en de fijne in huis gemaakte patisserie. “De bakkerij blijft bestaan”, stelt Joris Viane duidelijk. “Ik ben nog maar 60 jaar, ik ben te jong om te stoppen. En bovendien hebben we heel goeie medewerkers.”

Op vrijdag 17 juni wordt er in beperkte familiekring afscheid genomen van Chantal. “Mijn vrouw heeft hard gewerkt maar ook genoten van het leven. Ik had een mooi leven maar veel te kort, zo staat er op het rouwprentje. Op de bijhorende foto drinkt ze champagne in Tenerife, op het strand in november.”

De Gouden Driehoek treurt: “Schitterende collega en vriendin”


De andere handelaars van wat vaak ‘De Gouden Driehoek’ wordt genoemd – het punt waar Schaarstraat, Oude Gentweg en Gentpoortstraat samenkomen – zijn ook zwaar aangeslagen door het overlijden van ‘Chantal van Schaeverbeke’. “Haar overlijden komt voor ons niet helemaal onverwacht, want natuurlijk wisten we al langer dat ze ernstig ziek was”, zegt Lucrèce Van Hecke, die samen met haar man groenten- en fruitwinkel Jan & Lucrèce uitbaat. “Chantal was een goede collega, een goede buurvrouw en voor mij ook echt wel een goede vriendin. Wij begonnen hier onze zaak in 1995 en toen was Chantal als een tijdje bezig. Ja, we zagen en hoorden elkaar erg vaak. En als handelaars kopen we ook altijd bij elkaar, daar gaan we prat op. Ook met de uitbaters van slagerij Maertens was er een heel goed contact. Ieder jaar gaan we met de drie koppels samen eten. We zijn ook min of meer van dezelfde leeftijd en kunnen veel ervaringen uitwisselen. Ik heb haar een kleine week voor haar overlijden nog thuis opgezocht, in hun woning aan het Astridpark. Dan wist ze natuurlijk al dat ze niet lang meer te leven had, dat was duidelijk…”

Ook bij slagerij Maertens horen we dat Chantal erg zal gemist worden. “Ja, wij hadden als goede buren en collega’s inderdaad een goed contact”, zegt slager Marc Maertens. “En er werd over van alles en nog wat gepraat, hé. Zo herinner ik me dat Chantal bij het begin van de coronacrisis al met mondmaskertjes in haar zaak werkte toen wij dat nog niet deden. Zulke zaken bespreken we dan eens onder collega’s. Ik hoor dat de bakkerij voortgezet zal worden. Dat lijkt me ook wel het beste voor haar man Joris.”