Na zeven maanden in brandwondencentrum kan peuter Mats (1) uit Werken eindelijk naar Zeepreventorium in De Haan

Redactie KW

Na zeven lange maanden in het brandwondencentrum van Neder-Over-Heembeek heeft peuter Mats De Smet uit Werken bij Kortemark een nieuwe grote stap gezet. Sinds dinsdag is de jongen van het ziekenhuis verhuisd naar het Zeepreventorium in De Haan waar hij verder revalideert van de zware brandwonden die hij opliep na een ongelukje in bad. “Volgende week wordt Mats 2 jaar. We hopen énorm dat hij dat weekend thuis mag vieren”, zeggen ouders Birger en Melissa.

De kleine dappere jongen heeft intussen al een hele weg afgelegd. Op maandagavond 8 november raakte de peuter zwaar verbrand toen hij ongemerkt in een heet bad viel en voor 85% brandwonden opliep. Mats werd naar het brandwondencentrum van Neder-Over-Heembeek gebracht en lag wekenlang in coma.

Nog operatie te gaan

Hij onderging diverse operaties en huidtransplantaties en werkte hard aan zijn herstel. Nu zet hij een écht grote stap. “Sinds dinsdag is Mats weg uit het brandwondencentrum en verhuisde hij naar het Zeepreventorium in De Haan”, zegt papa Birger. “Iets waar we enorm naar uitgekeken hebben.”

Mats verbleef uiteindelijk zeven maanden lang in het brandwondencentrum. “Eigenlijk mocht hij begin mei al verhuizen, maar de dag van de waarheid ontdekten de dokters dat zijn wondjes opnieuw waren opengegaan”, vertelt Birger.

“Ik stond zelfs al in De Haan toen Melissa in tranen belde. Dat was een énorme domper. Maar nu was het toch zo ver. Dat hij daar nu ontslagen is, betekent in principe dat hij niet meteen nog operaties nodig heeft. Al zal er toch nog zeker een volgen aan zijn schouder, waar zijn huid niet goed geneest. Maar we zullen nog regelmatig op controle moeten gaan, eind juni zelfs al. Maar we zijn positief en denken dat het ergste intussen zeker achter de rug is.”

Intensieve revalidatie

Toch heeft Mats nog een lange weg af te leggen. “In De Haan ligt de focus vooral op een intensieve revalidatie”, vervolgt papa. “Uiteraard worden zijn brandwonden daar dagelijks verzorgd en wordt zijn huidje ingesmeerd. Maar naast de dokter is er ook een kinesist, een logopedist en zelfs een diëtist. Want Mats at in het ziekenhuis niet alle voeding, vooral sterke puddings, en dronk veel appelsap.”

“Nu moet hij opnieuw leren normaal eten. Hij heeft zeker nog een lange weg te gaan, wellicht nog maanden in De Haan, maar dit is voor iedereen een grote stap voorwaarts. Het revalidatiecentrum is ook in een veel huiselijkere sfeer dan in het ziekenhuis, en er zitten nog kinderen. Dat maakt voor iedereen een groot verschil.”

Verjaardag thuis?

Het doet Birger, Melissa en zusje Amelie (3) dromen van meer. “Volgende week zondag wordt Mats twee jaar. Hoe fantastisch zou het zijn mochten we dat thuis kunnen vieren? Die kans zit er zeker in, want in principe zal Mats binnenkort de weekends thuis mogen doorbrengen.”

“Het is echter niet de eerste keer dat hij naar huis mag. Ook vanuit het ziekenhuis is hij enkele dagen naar huis mogen komen. Dat was voor hem enorm wennen. Hij had het er moeilijk mee en we hebben hem vooral laten verkennen. Hij is zelfs opnieuw de badkamer binnengegaan. Dat was bang afwachten voor ons maar eigenlijk trok hij er zich niets van aan. Gelukkig maar.”

Na krokusvakantie naar school?

De ouders van Mats zijn iedereen nog altijd enorm dankbaar voor de steun en het begrip. Ook van hun werkgevers die intens meeleven. Mama Melissa verblijft tijdens de week nu ook bij haar zoon in De Haan en nam verlof omwille van medische bijstand op in woon-zorgcentrum RIL in Middelkerke. En dankzij zijn baas kan Birger elke maandag en dinsdag thuisblijven van zijn werk bij Milcobel.

“Het blijft natuurlijk slopend maar we danken iedereen enorm dat ze het ons mogelijk maken. We zien dat Mats nu echt grote stappen zet en durven zelfs al hoopvol kijken naar de toekomst. Normaal zal Mats niets inboeten aan mobiliteit, maar de littekens zullen wel blijven natuurlijk. Onze grote droom is nu dat hij na de krokusvakantie zoals normaal kan starten in de peuterklas en we heel dit nare avontuur grotendeels achter ons kunnen laten”, besluiten de ouders. (JH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier