Amper twee jaar was Lenn Morel, toen hij moest beginnen vechten tegen een agressieve kanker. Het werd een dubbeltje op zijn kant, maar de jonge strijder won verschillende veldslagen en mocht zaterdag eindelijk vieren onder de triomfboog van de Menenpoort. Hij herdacht de gesneuvelden tijdens de Last Post en speelde voor het eerst op de doedelzak met zijn familie uit de Ypres Surrey Pipes & Drums. De muziek en het beeld van de fragiele jongen onder de grote poort gingen door merg en been.
Fifty-fifty. Dat waren de kansen voor Lenn Morel uit Menen na zijn diagnose. “En op een bepaald ogenblik zag het er nog slechter uit”, getuigt pluspépé Eric Remy. “Maar hij is een vechtertje.”
Met een intensieve behandeling overwon Lenn de tumor van tien centimeter op zijn bijnier. “Chemotherapie, operatie, straling, immunotherapie, transplantatie… Hij heeft het parcours goed bewandeld en is nu kankervrij”, aldus mama Virginie. “Maar met kanker weet je nooit. Hij moet de komende vijf jaar nog vaak op controle. De volgende is al gepland op 17 mei. Daarom genieten we nu volop van alle momenten die we hebben samen.”
En zaterdag zat vol speciale momenten dankzij Make-A-Wish, een vrijwilligersorganisatie die hartenwensen vervult van kinderen met een levensbedreigende aandoening om hen kracht te geven de strijd tegen de ziekte verder te zetten.
Lenn viel van de ene verrassing in de andere: een limousine aan de voordeur, ijsjes en pannenkoeken met zijn juf, een ontvangst met de hele familie door de Ieperse burgemeester, frietjes…
Grootste verrassing
En dan moest dé verrassing nog komen: als piper onder de Menenpoort staan, omringd door zijn ‘tweede familie’ van de Ypres Surrey Pipes & Drums. De Ieperse band, die traditionele Schotse muziek speelt, is gesticht door pépé Eric. Intussen spelen Virginie en papa Christophe mee en danst grote zus Liana (8). Lenn is nog te jong voor de doedelzak.
“Maar al van in de buik beleefde hij onze repetities en sinds de geboorte heeft geen repetitie of uitstap gemist”, zegt Virginie. “De voorbije Wapenstilstand heeft hij voor het eerst écht begrepen, en sindsdien is hij gefascineerd. Hij zag ons al marcheren door de Menenpoort, maar stond nog nooit tussen ons.”
Zaterdagavond tijdens de Last Post was het zover. “Zijn gezicht sprak boekdelen, toen ik verklapte dat hij naast pépé mocht staan”, vertelt Eric. “Lenn deed het voortreffelijk. Als kind van vijf zo mooi stil staan tijdens de ingetogen plechtigheid, je moet het maar doen. En tijdens het spelen blies en tokkelde hij mooi mee op zijn minidoedelzak.”
Ook de kledij was op maat. “Een vriendin naaide twaalf uur aan zijn kilt. De rest van zijn tenue komt uit verschillende winkels in Schotland”, aldus Myriam Taillaert, kernverantwoordelijke voor Make-A-Wish West-Vlaanderen. “Ik zag de voorbije 27 jaar talloze kinderwensen in vervulling gaan en elke wens was speciaal, maar het is de eerste keer dat ik zo geëmotioneerd was. Dat klein ventje zo goed zijn best zien doen tussen die grote mannen onder de Menenpoort… het was heel aandoenlijk om te zien. Velen hadden kippenvel en lieten een traantje. Ik ook.”
“Iedereen die ons nauw aan het hart ligt en ons de voorbije jaren steunde, was erbij. Zo slaan we samen de zwarte bladzijde om. Ons hart is weer warm”, besluit Virginie. (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
