Na de controversiële uitspraken: vrouw van Pieter Aspe verzoent zich met de Bruggelingen

“Ik heb niks tegen de Bruggelingen, want anders zou ik niet met een Bruggeling getrouwd zijn”, zegt Tamara Hanegraaf, de echtgenote van misdaadauteur Pieter Aspe. De voorbije dagen kwam Tamara in het oog van de storm terecht, nadat ze in ‘Dag Allemaal’ de Bruggelingen ‘boeren’ noemde. “Die ene uitspraak werd uitvergroot uit sensatiezucht.”

Tamara Hanegraaf (52), sinds ruim een half jaar de echtgenote van auteur Pieter Aspe, kreeg de voorbije dagen heel wat over zich heen. In Dag Allemaal had ze zich wel erg negatief uitgelaten over de Bruggelingen “Bruggelingen zijn de boeren van West-Vlaanderen”, zei ze en dat werd haar niet in dank afgenomen.

“Zin uit context gerukt”

Nu wil ze voor eens en voor altijd klaarheid scheppen: “Ik heb hélemaal niks tegen Bruggelingen”, stelt Tamara. “Anders was ik toch nooit met een Bruggeling getrouwd? Die ene zin, waarin het over boeren had, is uitvergroot en uit zijn context gerukt. Louter omwille van de sensatie. Zielig. Ik heb nooit een oordeel willen vellen over ‘de Bruggelingen’, maar heb gewoon mijn gevoelens geuit nadat ik enkele negatieve ervaringen had met Bruggelingen.”

“Zo was er een kelner”, geeft Tamara een voorbeeld. “Hij was duidelijk tegen zijn goesting aan het werken en duwde zomaar een bejaard echtpaar, dat op zijn terras wilde gaan zitten, hardhandig weg. Enkele dagen later duwden twee zestigers mij en Pieter brutaal uiteen op het voetpad. We stonden in hun weg… Maar het ergst was een man die begon te claxonneren in onze straat. Een ziekenwagen stond voor zijn garage. Die ongeduldige automobilist begon ruzie te maken met de ambulancier, die net een gewond jongetje aan het verzorgen was. Wel, dat noem ik boertig. In de Kempen, van waar ik afkomstig ben, vinden ze het normaal dat je dergelijk gedrag boertig noemt. Ik ben een flapuit: ik zeg meteen wat ik denk. Maar sommige Bruggelingen nemen daar blijkbaar wel aanstoot aan…”

Geuzennaam

Echtgenoot en Bruggeling Pieter Aspe (66) vult aan: “Boeren is nochtans een geuzennaam voor de West-Vlamingen én voor de supporters van Club Brugge. Ik begrijp dus ook niet waarom zo veel Bruggelingen zo kwaad zijn op Tamara. Als je een Antwerpenaar een dikkenek noemt, zal hij daarmee lachen en meteen een antwoord klaar hebben. Zij kunnen incasseren, Bruggelingen kunnen dat moeilijker.”

“Veel Bruggelingen zijn ook minder open dan de Kempenaars”, treedt Tamara haar man bij. “Als je in de Kempen alleen op café gaat, zul je plezier maken met mensen die je niet kent. Veel Bruggelingen zijn nogal stug. Maar ik wil absoluut niet alle Bruggelingen over dezelfde kam scheren. Ik heb de voorbije maanden ook beleefde stadsgenoten leren kennen, met wie ik heel goed kan omgaan. Dan denk ik aan de uitbaters van restaurants La Tâche, Brasserie Raymond, Huyze Die Maene en de Cafedraal.”

Die ene zin over de Bruggelingen werd uitvergroot en uit zijn context gerukt. Voor de sensatie. Zielig!

Pieter: “Die stugheid zie je ook bij Bruggelingen onder elkaar. Ik heb 23 jaar aan de kust gewoond, in Blankenberge. De sfeer is er veel opener. In Brugge heerst er een kliekjesmentaliteit. Ik heb nog het geluk dat ik enige bekendheid geniet als schrijver, dat opent gesprekken.”

Of hij omwille van die stugheid destijds naar Blankenberge verhuisd is? “Deels omwille van de overlast door de toeristen, maar ook deels door die gesloten mentaliteit, ja. Ik woonde als conciërge van de Heilig-Bloedbasiliek elf jaar op de Burg. Drie keer per week liep ik enkele buren tegen het lijf. Al die jaren zeiden die niet eens goedendag! Ik heb het maandenlang geprobeerd en beleefd geknikt, maar heb het op den duur opgegeven.”

De boekskes speelden al een belangrijke rol in de nog vrij prille relatie van Pieter en Tamara. Met haar laatste interview joeg ze de Bruggelingen tegen zich in het harnas, maar eerder had een artikel in een tijdschrift de Kempense wel in de armen van de Brugse schrijver geduwd.

Ik ben een flapuit en erger mij aan onbeleefde mensen

“Ik had een interview gelezen waarin Pieter op een waardige maar ontroerende manier praatte over zijn drie jaar geleden gestorven echtgenote Bernadette”, vertelt Tamara. “Na het lezen heb ik hem via Facebook een bemoedigend berichtje gestuurd. Een tijdje later nam hij contact met mij op…”

Verleid met een smoesje

“Ik had op Tamara’s Facebook gezien dat ze werfleidster was van het bedrijf dat het onderhoud verricht van het Studiecentrum voor Kernenergie. Aha, een atoomgeleerde, dacht ik”, lacht Pieter. “Met een smoesje verleidde ik haar tot een kop koffie: ik beweerde dat ik voor mijn volgende misdaadroman op zoek was naar achtergrondinformatie over kerncentrales. Op Sinterklaasdag, 6 december 2018, zijn we getrouwd.”

Pieter verklaarde ooit dat hij met Tamara een tweede keer de Lotto won. “Een mooie uitspraak. Hij is romantischer dan ik”, zegt Tamara daarover. Pieter vult aan: “Ze is dan ook gevallen voor mijn charmes.”

“Nee, ‘t was voor de seks! Grapje”, schatert Tamara. “Ernstig nu: ik heb veel respect voor Pieters vorige echtgenote Bernadette. Ik heb zelfs daarom de letter ‘B’ laten kerven in mijn trouwring.” Pieter: “De herinnering aan Bernadette blijft. Ik bewaar in mijn keuken zelfs een Bernadettedoos, met allerlei persoonlijke objecten waaraan ze gehecht was.”