Monika Verhelst wint (eindelijk) gemeentelijke cultuurprijs in Pittem

Na vier eerdere nominaties werd Monika Verhelst dit keer gehuldigd als winnaar van de tweejaarlijkse Cultuurprijs. © Jan
Redactie KW

Op zondagvoormiddag 24 november hebben de Cultuurraad en de gemeente in zaal De Fontein de negende Cultuurprijs uitgereikt. Na vier eerdere nominaties was het dit maal raak voor Monika Verhelst. Zij haalde het voor Cristiane Monteyne en wijlen Marc Debruyne.

In 2003 riepen de Gemeentelijke Cultuurraad en de gemeente Pittem een tweejaarlijkse Cultuurprijs in het leven. Die wordt uitgereikt aan personen of verenigingen die de cultuur en de eigenheid van Pittem levendig houden en uitdragen buiten de gemeentegrenzen. De genomineerden van dit jaar waren wijlen Marc Debruyne, Cristiane Monteyne en Monika Verhelst. Moderator van dienst was Wim Popelier en de muzikale intermezzo’s werden verzorgd door leerlingen van de Tieltse Stedelijke Academie voor Muziek en Woord, met een duidelijke Pittemse afvaardiging.

Besparingen

Waar cultuur centraal staat, konden de besparingen van de Vlaamse regering uiteraard als onderwerp niet ontbreken. Wim Popelier nam de genomen beslissingen dan ook stevig op de korrel. “De aangekondigde besparingen zijn de doodsteek voor initiatieven, waar deze Cultuurprijs de beloning voor is. Het verminderen van de projectsubsidies zal zorgen voor een vorm van bloedarmoede op cultureel vlak en zal een rem betekenen op nieuwe initiatieven en projecten. Ik sprak onlangs iemand van Vlamo, die het probleem zeer concreet schetste. Vlamo vertegenwoordigt 65.000 muzikanten in fanfares en muziekverenigingen, die een groot stuk van onze Vlaamse identiteit uitmaken. Nadat eerder de subsidies vanuit de provincie verminderd waren, wordt nu nog eens 6 procent bespaard en werd beslist de werkingsmiddelen niet te indexeren. Dit zou voor veel verenigingen wel eens de druppel te veel kunnen zijn.”

Ik dacht de Pittemse eeuwige tweede te worden

Cultuurschepen Paul Lambrecht ging op de ingeslagen weg verder. “Ondanks het feit dat de Vlaamse regering beslist heeft om te besparen, zullen wij vanuit de gemeente daarentegen nog een tandje bijsteken en zullen we blijven investeren in middelen en infrastructuur voor de verenigingen.”

Beloning

“De drie genomineerden van vandaag werden geselecteerd uit 11 ingediende kandidaten”, ging Wim Popelier verder. “De derde in de uitslag is helaas niet meer onder ons. Marc Debruyne was de stichter en bezieler van Die Original Dorfmusikanten, waarmee hij Pittem in binnen- en buitenland op de kaart heeft gezet. Daarnaast lag alles wat met cultuur te maken heeft hem na aan het hart. Cristiane Monteyne, de tweede in de uitslag, heeft samen met haar overleden echtgenoot Geert Vincent, het Pittemse koorleven op een hoog niveau gebracht. Daarnaast heeft ze als bestuurslid van diverse verenigingen in de eerste plaats aandacht voor anderen, waarbij haar deur steeds voor iedereen open staat. De laureaat van dit jaar is Monika Verhelst. We kennen haar als zeer sociaal bewogen en een stille kracht achter de werking van onder andere Kunstkring Ter Cauwe, het Davidsfonds, de Heemkundige Kring Valère Arickx of De Kapstok.”

Monika kreeg als prijs een kunstwerk van Marc Vanhecke overhandigd, waar de kunstenaar zelf een toelichting bij gaf: “Monika, naar ik vernomen heb neem je vaak te weinig tijd om te rusten, daarom heet het beeld ook ‘rustpauze’, en toont het een tegen de muur leunende figuur.”

Niet speechen

Monika Verhelst reageert blij: “Ik ben vanzelfsprekend zeer blij, maar had het eigenlijk niet meer verwacht. Ik dacht de Pittemse eeuwige tweede te worden, maar misschien zit het overlijden van mijn lotgenoot Raymond Poulidor er voor iets tussen dat ik het nu wel gehaald heb. Ik zie deze prijs als een teken van waardering van de diverse verenigingen waarvoor ik mij inzet. Ik ben geen persoon die op de voorgrond wil treden, iets wat ik waarschijnlijk met de vele vrijwilligers in alle verenigingen gemeen heb. Zo ben ik blij dat ik niet heb moeten speechen, want ik zag daar enorm tegen op. Desondanks had ik thuis een spreuk genoteerd, die volgens mij perfect typeert wat een vrijwilliger is: ‘De wortels onder de aarde eisen geen belangstelling op om de takken vol te laten hangen met fruit.’ Ik kan mij daar perfect in vinden.”

(Jan Goossens)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier