Monia (23) eerste vrouwelijke raadslid met buitenlandse roots: “Ik blijf met open geest naar de wereld kijken”

Monia Arroudi is gemeenteraadslid voor Vooruit. (foto HDW) © Hein Demeyer"
Redactie KW

Monia Arroudi is het allereerste vrouwelijke gemeenteraadslid met buitenlandse roots in Waregem. Als 23-jarige is ze ook nog eens de jongste van het pak. De twintiger volgde begin mei Tom Demunter op, maar zal – na enkele online-sessies – pas op de volgende raadszitting nu dinsdag voor het eerst echt samenkomen met de collega’s.

Het vraaggesprek met Monia verloopt erg vlot en dat is enigszins verrassend, want de jonge politica wilde eigenlijk niets weten van een interview. Het kostte bij wijze van spreken bloed, zweet en tranen om haar in de spreekwoordelijke praatstoel te krijgen.

Ieder beginnend gemeenteraadslid zou een gat in de lucht springen voor een interview, jij niet. Van waar die aanvankelijke weigerachtigheid?

“Ik wist niet wat ik kon verwachten. Ik had eigenlijk geen zin om mijn hele leven bloot te leggen. Uiteindelijk hebben mijn ouders me overtuigd en gezegd dat dit een kans was die ik niet mocht laten liggen. Maar ik ben er klaar voor, dus laat de vragen maar komen.”

Eén op elf inwoners in de stad heeft roots buiten de Europese Unie. Die verhoudingen worden niet gehaald in de gemeenteraad. Hoe zie jij dat?

“Dat dit merkwaardig is en dat er gerust nog enkele raadsleden met een migratie-achtergrond mogen bijkomen. Maar wat kan ik daar nog meer over zeggen? Het is het resultaat van de verkiezingen. Ik probeer die groep van mensen dan maar in mijn eentje te vertegenwoordigen (glimlacht).”

Dat doe je bij Vooruit, van oorsprong een partij van vrijzinnigen. Vloekt dat niet met je geloof als moslim?

“Neen, want dat is iets tussen God en mij. Ik ben toegetreden tot de partij omdat ik in de eerste plaats rekening hield met hoe ze kijkt naar de samenleving. Vrijheid, gelijkheid en solidariteit staan er hoog in het vaandel en dat is ook zo bij mij. Uiteindelijk staat Vooruit niet alleen open voor vrijzinnigen maar ook voor gelovigen. Iedereen is er welkom.”

Vrijheid, gelijkheid en solidariteit draag ik hoog in het vaandel

Wat zegden je ouders ervan toen je hen vertelde lid te worden van een socialistische partij?

“Dat ik het moest doen. Ze zien ook in de eerste plaats het belang dat de partij hecht aan solidariteit. Mijn ouders zijn allebei gelovig, maar zijn niet verstard in hun denken. Ze zijn zeer open van geest. Ik kan ook alles met hen bespreken.”

Je studeert nog, maar combineert dat met het runnen van een eigen zaak. Hoe zit dat precies?

“Ik volg International Management in de hogeschool Thomas More in Mechelen. Ik start nu mijn tweede jaar en zal nu pas voltijds naar school kunnen gaan. Voordien verliepen de lessen grotendeels online. ’s Avonds help ik mee bij mijn vader in de supermarkt Baraka in Sint-Eloois-Vijve, waarvan ik zaakvoerder ben. Al is het toch vooral in het weekend dat ik er voluit kan voor gaan. We verkopen er groenten, fruit en andere producten die populair zijn in Marokko, Turkije of Syrië. Dat ook behoorlijk wat Vlamingen de weg naar onze winkel weten te vinden, doet ons plezier.”

Een dag heeft maar 24 uren. Wanneer studeer jij dan?

“Dat doe ik gedeeltelijk ’s nachts (glimlacht). Veel slaap heb ik niet nodig. Aan vijf uur heb ik meer dan genoeg.”

Hard werken, is dat een familietrekje?

“Dat kan je wel zeggen. Zeker mijn vader draait soms erg lange dagen. Zo staat hij elke ochtend om 3 uur op. De supermarkt gaat dan wel pas open om 9 uur, maar tegen dan is hij al naar de vroegmarkt gereden in Brussel om er verse groenten en fruit te kopen. Dat doet hij drie keer per week. ‘s Avonds sluit de winkel om 19 uur, maar het is vaak al 20 uur vooraleer hij naar huis kan gaan en dat zes dagen per week. Ik heb daar veel respect voor.”

Is er nog tijd voor vrienden of om eens uit te gaan?

“Een avondje stappen zit er zo goed als nooit in en mijn vriendinnen zie ik door tijdsgebrek te weinig. Wel maak ik nog wat tijd voor vrijwilligerswerk. Zo begeleid ik wel eens mensen naar oudercontactdagen omdat ze het Nederlands onvoldoende beheersen. Behalve Nederlands spreek ik vlot Arabisch en Frans en dan treed ik op als tolk.”

Heb je in Waregem, de stad waar je geboren en getogen bent, al racistische opmerkingen gekregen?

“Lang geleden gebeurde dat wel eens omdat ik als kind het Nederlands onvoldoende onder de knie had. De laatste jaren heb ik daar geen last meer van. Meer nog, de mensen zijn erg vriendelijk tegenover mij. Ook in mijn vriendenkring hoor ik niemand klagen over hatelijke commentaren. Mocht ik een hoofddoek dragen, zou dat mogelijk wel anders liggen. Ik sluit het ook niet uit dat ik dat ooit ga doen. Al zal dat niets veranderen aan mijn kijk op de wereld en zal ik altijd open minded blijven.”

Is er tot slot een plek die je koestert in Waregem?

“Ik zou mijn wekelijkse bezoekje aan de looppiste bij Waregem Expo niet kunnen missen. Op zaterdag ga ik er een kilometer of vijf lopen. Ik vind het heerlijk om op die manier eens mijn hoofd leeg te maken en mijn conditie te onderhouden.” (FV)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier