Mohammed Mansouri, oprichter van vzw De Brug, kreeg op 6 juni de Prijs Hugo Van Mierlo voor zijn pedagogisch project Tarbiyya. Dat is het Arabische woord voor opvoeding. Deze tweejaarlijkse onderscheiding is bestemd voor wie een initiatief neemt en uitwerkt over de relatie tussen vader en kind. Eerdere laureaten waren onder andere de Gezinsbond en de Brailleliga.
“Tarbiyya gaat precies over het onderwerp waarvoor het Fonds Hugo Van Mierlo, beheerd door de Koning Boudewijn Stichting, elke twee jaar iemand bekroont. Concreet focus ik op gezinnen met een migratieachtergrond en vooral op de vader die centraal staat”, legt Mohammed Manouri uit. “Het blijkt namelijk dat zeker hun kinderen in de puberteit een soort identiteitscrisis kunnen doormaken. Dat ze zich niet goed voelen in onze cultuur en daardoor problemen hebben. Niet alleen met zichzelf maar ook met hun omgeving.”
Gemakkelijk is het nooit, maar moeilijk kan ook, zeker met het resultaat van de verkiezingen
Mohammeds taak bestaat er dan in om de vader in kwestie te leren omgaan met die problematiek en de zoon of dochter de nodige aandacht te schenken. “Dat is vaak moeilijk omdat hij zelf vanuit zijn eigen cultuur een sprong naar die van ons moet maken en zich binnen zijn gezin moet aanpassen”, weet Mohammed. “Daarbij probeert Tarbiyya te sensibiliseren en te anticiperen. Hoe gebeurt dat? Door overal in Vlaanderen workshops te organiseren. Dat doe ik elke week. Dat kan in Kortrijk zijn, in Roeselare, Hasselt, Gent, Genk of waar dan ook. Het vraagt veel werk en het is zeker een grote opdracht. Maar dat is tegelijk mijn roeping: ervoor zorgen dat jongeren met een migratieachtergrond en de gezinnen zich weten te integreren.”
“Als ik het heb over gezinnen met migratieachtergrond gaat het zeker niet alleen over Marokkanen maar bijvoorbeeld ook over Syriërs, Irakezen en andere nationaliteiten die hier zijn komen wonen en zonen of dochters hebben. Voor die grote doelgroep zijn de workshops bestemd. En die hebben succes.”
Workshops volgeboekt
Mohammed Mansouri is van Marokkaanse afkomst en kwam op zijn 22ste naar België. Hij studeerde aan het Instituut Geesteswetenschappen in Schaarbeek en is leraar islamitische godsdienst. Hij geeft 22 uur les in Wevelgem en ook enkele uurtjes in Lendelede. Daarnaast volgde Mohammed een opleiding gezinswetenschappen waarbij hij voor zijn eindwerk een methodiek op papier zette die hij nu toepast in zijn workshops. Op basis van dit proefschrift ontstond Tarbiyya, het project waarmee hij al een jaar bezig is. “Na afloop zijn de deelnemers echt tevreden en weten ze zich gemotiveerd. De eerste vraag die ik bij het begin van zo’n workshop stel is: ‘ken je eigenlijk jezelf? Daarop voortbordurend pas ik de methodiek toe die ik ontwikkelde in mijn eindwerk.”
Voor een groot deel probeert Mohammed de workshops zelf te financieren. Af en toe kan hij wel een beroep doen op een tegemoetkoming van de gemeente of stad waar die evenementen plaatsvinden. “Maar soms zijn het ook organisaties die werken voor en door migranten. Dan is financiële steun vrijwel uitgesloten omdat die instanties of verenigingen zelf weinig of geen centen hebben”, nuanceert hij. Aan de Prijs Van Mierlo is een bedrag van 5.000 euro verbonden. Dat geld kan hij goed gebruiken voor de workshops die er zitten aan te komen. Meer nog: alles is dit jaar al volgeboekt.
Als een jeugdhuis
Intussen is Mohammed Mansouri ook al tien jaar bezig met vzw De Brug. Dat is de vereniging die hij zelf oprichtte met de bedoeling letterlijk een brug te bouwen tussen allochtone en autochtone bewoners. Eerst was het lokaal van deze organisatie in het gebouw van de vroegere gemeenschapsschool in de Lindestraat, nu is dat al een aantal jaren in de Stormestraat waar De Brug de buurman is van vrijzinnigencentrum Poincaré.
“Met de vzw organiseren wij allerlei activiteiten voor mensen met verschillende interesses en achtergronden”, legt Mohammed uit. “Er zijn workshops, uitstapjes, sportwerking en dergelijke meer. Alles staat altijd in het teken van maatschappelijke ontplooiing van families met een migratieachtergrond.”
In het ruime en fraai ingerichte lokaal van De Brug komen er elke dag jongeren, zowel allochtone als autochtone. Gemiddeld gaat het over een groep van een dertigtal jongeren die er over de middag hun lunch eten, zich komen ontspannen bij een spelletjes biljart of gewoon om gezellig met elkaar te zitten praten. In dat opzicht fungeert de vzw als een soort van jeugdhuis waar jongeren zich thuis voelen. “Belangrijk is dat zij weten waarheen als ze het moeilijk hebben met zichzelf en generatiegenoten willen opzoeken. Daarnaast is het even belangrijk dat zij zich kunnen ontspannen in een rustige omgeving”, vult Mohammed aan. “Op die manier hou je ze ook van straat. Alles verloopt in samenwerking met de Waregemse jeugddienst die onder andere focust op de integratie van migrantenjongeren en daarvoor activiteiten en projecten ontwikkelt waaraan wij graag meewerken.”
Actueel
Voor al dat integratiewerk, de verschillende initiatieven die Mohammed intussen nam en zeker ook voor het vele (vrijwilligers)werk dat hij de voorbije jaren leverde, is de toekenning van de Prijs Hugo Van Mierlo meer dan terecht te noemen. Het moet de leraar een stevig steuntje in de rug geven. Maar het werk is nog verre van af. Integendeel, zelfs.
“Ik besef en weet dat wat ik doe echt nodig is. Zelfs meer dan nodig en vooral superactueel. Tarbiyya helpt de mensen, leert ze omgaan met hun omgeving en met de wereld waarin ze leven. Daar krijg ik veel vragen over, zowel tijdens als na de workshops. Ook door het resultaat van de jongste verkiezingen krijg ik veel vragen. Het is nooit gemakkelijk maar moeilijk kan ook.” (Jan Decock)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier