“Het gaat van kwaad naar erger. Soms zegt hij al dat hij er liever niet meer zou zijn.” Mama Jessy Soete is onthutst na een zoveelste pestincident tegen haar zoon Mathéo, die volgende week zijn veertiende verjaardag viert.
Voetbal zou een feest moeten zijn voor Mathéo Pauwels. Het is zijn grote passie. Of beter: was. Hij speelt sinds dit kalenderjaar bij een andere ploeg, nadat hij eerder bij een andere club – mama Jessy noemt liever de clubs niet bij naam – ook al met pesters af te rekenen kreeg. “Onze zoon kwam vandaag wenend van training. Hij had weer opmerkingen gehoord over onder andere zijn haarkleur, hij is ros. De trainer kende hij niet. Ze waren van zijn team maar met drie op training en moesten aansluiten bij een andere groep.”
Het regent, pas maar op dat je niet nog rosser wordt. Ginger, dikken… Het is een greep uit de verwijten die Mathéo naar zijn hoofd geslingerd krijgt. Soms krijgt hij ook rosse muntjes toegegooid. “En dat is al enkele jaren bezig. Het begon in school. Nu zit hij in het middelbaar, in het VTI in Waregem en het blijft maar duren. Op school kreeg ik eerst geen gehoor, tot ik dreigde om zelf actie te ondernemen. Daar is het verbeterd, krijgt hij de nodige steun, maar nu pakken ze hem buiten de schoolmuren aan. Aan het station, aan de bushalte. De opmerkingen worden niet altijd rechtstreeks in zijn gezicht gezegd, maar hij hoort ze natuurlijk wel. En hij is niet dom. Hij is autistisch, maar hoogbegaafd.”
Woensdagavond zette mama Jessy Soete een post op Facebook. Een die ze na amper twee uur alweer verwijderde. “Die werd in die korte tijd zo’n 11.000 keer gedeeld. Ik kreeg vriendschapsverzoeken van alle kanten, kreeg ook veel steunbetuigingen van mensen die in dezelfde situatie zitten of zaten. Er was ook een negatieve reactie bij. Maar het werd te veel, mensen begonnen plots al onze foto’s te liken. Daarom plaatste ik het bericht weer offline. Ik wilde met mijn post geen aandacht zoeken, maar wel de situatie aankaarten. Ik weet niet of die pesters echt weten hoeveel pijn ze onze zoon berokkenen. Ik wil dat ze ermee ophouden. Door al die zaken moet hij in therapie, hij vindt almaar minder plezier in hetgeen hij leuk vindt. Hij vertelde me al eens dat hij er liever niet meer zou zijn. Dan breekt je hart. Je weet dat sommigen al zelfmoord hebben gepleegd omdat ze gepest werden. En eerlijk, daar ben ik ook bang voor.” (CDW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier